พลบค่ำ สุรีย์ล่ำลาโลก ลมโบกหนาว ท้องฟ้าพราวดาวระยับกระเพื่อมสาย ความเงียบเหงาเข้าครอบงำซ้ำกรีดกราย กระเพื่อมสายเป็นระลอกเข้าโรมรัน เหมือนอารมณ์หวั่นไหวอยากไขว่คว้า ทางข้างหน้ามืดมิดไร้สีสัน ลมกระหน่ำพายุโหมเข้าโรมรัน เหลือเพียงฉันกับรอยเศร้าเหงาเดียวดาย คล้ายเรือน้อยที่ลอยคว้างอยู่กลางฝั่ง ไร้ทิศทางถูกคลื่นซัดพัดกลืนหาย มีมรสุมรุมรุกเร้าอย่างมากมาย เรือลำน้อยจมลงหายสายนที คงเหลือแค่ลมหายใจที่ใกล้หยุด เปรียบประดุจเรือที่จมขมเหลือที่ อยากหยุดเรื่องทั้งหลายขอไกลที พอกันทีเรื่องเจ็บช้ำช้ำเรื่อยไป อยากจะลบเรื่องเลวร้ายในอดีต เป็นแผลกรีดมัวหมองใจหมองไหม้ อยากจะหยุดและจบสิ้นลมหายใจ เหนื่อยเกินไปเรื่องทับซ้อนซ่อนเข้ามา จบกันทีกับชีวิตที่ผิดหวัง น้ำตาหลั่งรินรดหมดสิ้นค่า มีแต่ทุกข์จนท้อและทรมา หยดน้ำตารินหยาดหยดหมดอาลัย
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 11 พ.ค. 2550 16:52 น. - ID 102192 
1059
9
0
11 พฤษภาคม 2550 16:58 น. - comment id 694257
เศร้าจังเลย....... เอากำลังใจมาฝากน่ะ..... สู้สู้สู้........
11 พฤษภาคม 2550 17:02 น. - comment id 694261
อย่าเพิ่งหมด อาลัย เอาใจช่วย แม้นชีพม้วย อย่าหมดหวัง หนทางสู้ ทุกข์ที่ผ่าน พ้นมา ว่าเป็นครู ให้โลกรู้ เปี่ยมพลัง กำลังใจ
11 พฤษภาคม 2550 17:04 น. - comment id 694264
โลกนี้ยังมีสิ่งที่เราต้องค้นขว้าอีกเยอะครับ เป็งกำลังใจให้นะครับ อยู่ต่อเถอะครับ
11 พฤษภาคม 2550 17:21 น. - comment id 694278
อย่าท้อแท้ซิค่ะคุณกระต่าย เก็บความเสียใจ มาเป็นพลังให้เราต่อสู้ดีกว่าค่ะ.... ยื่นมือมารับกำลังใจจากรีนะค่ะ.....คิดถึงค่ะ
11 พฤษภาคม 2550 17:25 น. - comment id 694288
ดีใจที่ได้ยินว่า จบกันทีกับชีวิตที่ผิดหวัง
11 พฤษภาคม 2550 17:53 น. - comment id 694320
สู้กันต่อไปนะครับ คุณกระต่าย อย่าท้อแท้ไปเลยครับ เพราะชีวิตนี้ยังมีหวังเสมอ
11 พฤษภาคม 2550 19:02 น. - comment id 694351
อย่าเพิ่งท้อแท้สิคะ คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์ มีหนูเป็นกำลังใจให้ทั้งคน อิอิ
11 พฤษภาคม 2550 19:40 น. - comment id 694357
โปรดอย่าท้อและอย่าถอยค่อยค่อยสู้ ลมหายใจยังมีอยู่อย่าสิ้นหวัง ทุกข์หรือสุขเกิดดับไปไม่จีรัง เพิ่มกำลังแรงใจด้วยปัญญาสวัสดีค่ะคุณกระต่ายใต้เงาจันทร์
11 พฤษภาคม 2550 19:50 น. - comment id 694362
เศร้าจังเลยค่ะคุณกระต่าย คิดถึงนะคะ
11 พฤษภาคม 2550 20:08 น. - comment id 694384
สู้ๆนะคะ
11 พฤษภาคม 2550 20:15 น. - comment id 694387
ดีจ้าพี่กระต่ายใต้เงาเศร้า.......ในคืนเหงาและเปล่าเปลี่ยว ใต้จันทร์เสี้ยวเดี่ยวเด่นเห็นส่องแสง มีหนึ่งใจถูกเกี่ยวจนวิ่นแหว่ง ไร้สิ้นแรงแห่งใจให้ทุกข์ทน ........................... กายต่อต้านสะท้านลมหนาว แต่ก็รวดร้าวเกินผ่านพ้น จึงอยากพักหักใจจากผู้คน ไม่วุ่นวน...จนใจทุรนทุราย ............................ แบบว่ากลอนมันอาจจะเปร่งๆๆไปหน่อยอ่ะจ้า ก้อตอนแต่งเนี่ยฟังเพลง how deep is your love ไปด้วย มันขัดกันอ่ะจ้า วุ๊ยแทบบ้าแยกประสาทไม่ถูก อิอิ ปล.สิ้นอาวรณ์ แล้วมาให้น้องอ้อนดีก่าเนอะ พี่สาวววว ขอนอนตักหน่อยจิ อิอิ
11 พฤษภาคม 2550 20:17 น. - comment id 694388
คืนนี้กระต่ายทำไมเศร้าจังนะ อ๋อคงเป็นเพราะว่าฝนตก มองไม่เห็นดวงจันทร์
11 พฤษภาคม 2550 21:58 น. - comment id 694424
11 พฤษภาคม 2550 22:03 น. - comment id 694428
เดี๋ยวมันก็ผ่านไปครับ
12 พฤษภาคม 2550 04:23 น. - comment id 694473
12 พฤษภาคม 2550 06:04 น. - comment id 694503
คิดถึงวันข้างหน้าสิกระต่ายน้อยวันเวลาทีผ่านมา เป็นบทเรียนของชีวิตเราไปแล้ว ถือว่าเป็นกานจุดฟืนอาบน้ำร้อนก็แล้วกันเนอะ
12 พฤษภาคม 2550 12:59 น. - comment id 694630
***จบกันทีกับชีวิตที่ผิดหวัง***ขอให้ต่อจากนี้ไปมีแต่ความหวังที่สดใสนะคะ
12 พฤษภาคม 2550 14:12 น. - comment id 694679
ตะวันต่ำค่ำเย็นเป็นแดงเรื่อ สีแสงเหลือเจือจางบนทางฝัน เบื่อชีวิตผ่านมาช่างจาบัลย์ จมความช้ำหวาดหวั่นทุกวันคืน คงไม่เหลืออะไรต่อไปแล้ว ทั่วถิ่นแนวมืดมนจนสุดฝืน สูญสิ้นเธอเคียงใจไร้จุดยืน ฟ้าหยิบยื่นน้ำตา..ข้าสุดตรม
12 พฤษภาคม 2550 17:19 น. - comment id 694713
หายดีหรือยังครับ คุณกระต่าย
12 พฤษภาคม 2550 17:31 น. - comment id 694717
ไม่ถึงกับเศร้านะพี่กระต่าย แค่เบื่อๆ อ่ะค่ะ ไปตัดผมมาอีกแล้ว เฮ้อ !!! ทรงไหนก็หน้าเดิมๆ แหม อยากเปลี่ยนหน้าจัง คิดถึงนะคะ
12 พฤษภาคม 2550 20:13 น. - comment id 694744
... มีความหลังสาดซัดคอยกัดกร่อน รอยอาวรณ์คล้ายมีดที่กรีดเฉือน คราบน้ำตาชอกช้ำคอยย้ำเตือน อดีตรักลางเลือนเหมือนฝังใจ อยากลบรอยเรื่องราวที่ร้าวอก ความทรงจำเลือนรกยากผลักไส แม้แกล้งลืมกลบเกลื่อนเหมือนหมดไป รอยอาวรณ์ฝากไว้ไม่เคยจาง
14 พฤษภาคม 2550 12:07 น. - comment id 695363
สิ้นอาวรณ์ แต่อย่าสิ้นหวังนะคับ ....เป็นกำลังใจให้คับพี่...
14 พฤษภาคม 2550 18:57 น. - comment id 695579
สวัสดีค่ะคุณบิ๊ก....ขอบคุณน่ะสำหรับทุกกำลังใจที่ส่งมา สวัสดีค่ะคุณสิริน แหมเห็นกลอนคุณคงต้องสู้น่ะ
14 พฤษภาคม 2550 19:12 น. - comment id 695590
สวัสดีค่ะคุณแม่มดกระต่ายเหนื่อยน่ะค่ะ สวัสดีค่ะ คุณเณอมาลย์พยายามสู้อยู่ค่ะ
14 พฤษภาคม 2550 21:32 น. - comment id 695684
ตะวันต่ำค่ำเย็นเป็นแดงเรื่อ สีแสงเหลือเจือจางบนทางฝัน เบื่อชีวิตผ่านมาช่างจาบัลย์ จมความช้ำหวาดหวั่นทุกวันคืน คงไม่เหลืออะไรต่อไปแล้ว ทั่วถิ่นแนวมืดมนจนสุดฝืน สูญสิ้นเธอเคียงใจไร้จุดยืน ฟ้าหยิบยื่นน้ำตา..ข้าสุดตรม ritided 12 พ.ค. 50 - 14:12 IP 124.157 ตะวันเริ่มโรยราน้ำตาร่วง เพราะรักลวงอุราพาคืนขม อยู่เดียวดายหมดอาลัยใจระทม รักเราล่มเธอทิ้งร้างห่างจากลา
14 พฤษภาคม 2550 21:36 น. - comment id 695689
มีความหลังสาดซัดคอยกัดกร่อน รอยอาวรณ์คล้ายมีดที่กรีดเฉือน คราบน้ำตาชอกช้ำคอยย้ำเตือน อดีตรักลางเลือนเหมือนฝังใจ อยากลบรอยเรื่องราวที่ร้าวอก ความทรงจำเลือนรกยากผลักไส แม้แกล้งลืมกลบเกลื่อนเหมือนหมดไป รอยอาวรณ์ฝากไว้ไม่เคยจาง ปักษาวายุ 12 พ.ค. 50 - 20:13 IP 222.123.4.112 เพราะรอยแผลยังมิเลือนเหมือนมาย้ำ ทุกถ้อยคำยังอาลัยโหยไห้หา แกล้งทำลืมแกล้งทำใจให้เย็นชา แต่กลับพบกับคำว่า....ยังอาวรณ์...
15 พฤษภาคม 2550 16:16 น. - comment id 696098
- สิ้นอาวรณ์ ยังไม่จบ ดอกครับ คุณกระต่าย ที่เธอหมาย เปลี่ยนไป ยังมีค่า ถึงมีทุกข์ ความสุข ก็จะมา วันข้างหน้า น้ำตาหมด ทุกหยดเอย
16 พฤษภาคม 2550 07:49 น. - comment id 696415
ดีครับคุณกระต่ายใต้เงาจันทร์ เอ็มว่าน่ะเราต้องฝังอดีตไว้ให้ลึก ลบรอยร้าวให้หมดไปชะ ตอนนี้เวลานี้มันปัเป็นจจุบรร และอนาคตถ้าเราจะมาเริ่มนับหนึ่งใหม่ กับใครสักคนที่เราคิดว่าเขาคนนั้น รักเราจริงแลัเราก็รักเขาเหมื่อนกัน กระต่ายรองถามใจของกระต่ายดูชิว่า กระต่ายพรอ้มหรือยังกับเขาคนนั้น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด