อยู่กับตัวเอง ...คิด... ว่าทำไม เธอมิอาจอยู่กับฉัน ที่ของเรา... ก็คงมิอาจเป็นเป็นเหมือนเก่า สิ่งที่เหลืออยู่ อาจเป็นสิ่งเตือนความหมาย ...สำหรับเรา แต่... เพื่ออะไรล่ะ...? ในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่าง เปลี่ยนแปลง ... หูกวาง ปลิดใบเก่าทิ้ง ทับถม... ผลิยอดอ่อนเพื่อวันต่อไป หลาย-หลายอย่างในชีวิตฉัน ...คงเปลี่ยนไป ในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่าง ...เปลี่ยนแปลง
22 พฤษภาคม 2550 13:48 น. - comment id 699702
--แปลกใจมากที่เห็นกลอนนี้ มันช่างดูคุ้นชินเห็นจนเจนตาไม่น่าเชื่อว่ายังจำมันได้อีก----เรายังเก็บมันไว้เลยอ่านแล้วคิดถึงวันเวลาเก่าๆๆ
24 พฤษภาคม 2550 10:11 น. - comment id 700526
เด็กอ้วน : กว่าจะได้เข้ามาดูเข้ามาตอบ...กลอนมันเหงามาตั้งกี่วันแล้วล่ะเนี่ย...ลงให้เจ๊เลยนะบทเนี้ย
3 พฤศจิกายน 2550 10:42 น. - comment id 781936
เราไม่อาจหยุดทุกอย่างให้อยู่กับเราได้ สิ่งเดียวที่จะอยู่กับเราก็คือความจริง ไม่ว่ารักจะล้มยังไงขอให้เรายืนอยู่ได้ ด้วยตัวเรา อย่างน้อยก็มีเขาคนนึงที่พร้อมจะยืนข้างๆ เบียต่อไป..สัญญา
14 พฤศจิกายน 2550 13:34 น. - comment id 788353
ผู้หญิงมือสองจ้า : อืม...ขอบใจนะสำหรับทุกความห่วงใย แต่รู้มั้ยยังมีอีกอย่างนึงที่ยังคงอยู่กับเรา... ...ความทรงจำไงล่ะ
10 กันยายน 2554 13:54 น. - comment id 1207762
จะได้ส่งการบ้านแล้วนิ