เปิดเทอม...

ศารทูล

๐ วันเดือนก็เคลื่อนพฤษภา-
จรมาประสบพลัน
นักเรียนก็รู้นยสำคัญ
ก็เพราะนั่นน่ะเปิดเรียน
๐ โจทย์ยากจะมากและมหึมา
อุระล้า...เถอะร่ำเรียน
ทุ่มไป...บ่ไหวรึก็จะเพียร
บ่มิเพี้ยน...บ่เลิกรา
๐ เข้าแถวบ่พ้นสุริยรุม
พลทุ่มตะโกนกล้า
ร้องเพลงและทนกะสุริยา
ขณะธงสะบัดไป
๐ จบกิจกรรมะคณะครู
ก็จะขู่...แน่ะแต่ไกล
"เด็กน้อยจะหนีฤน่ะไฉน...
จรไป ณ ห้องเรียน!"
๐ โออะไรล่ะเคร่งและเครียด ณ เศียร -
จะแตกกระแทกและแยกก็เพียร
มุเรียนไป
๐ บ้างก็ง่วงและบ้างสลบไสล
โต๊ะม้าพยุง ณ ศีรษะไว้
มิให้ล้ม
๐ ครูก็บ่นและบ่นบ่เปรมบ่สม -
หทัยเพราะบ้างก็คุยกะลม
ละเมอไป
.......................................
แต่งมั่ว ๆ เล่นๆ ดูครับ...
ดูท่าจะมีที่ผิดเยอะ...แหะๆ				
comments powered by Disqus
  • ก้าวที่...กล้า

    3 พฤษภาคม 2550 11:49 น. - comment id 690908

    ทำให้นึกถึงชุดนักเรียน  
    โดนร้องเพลงชาติและสวดมนตร์หน้าเสาธงทุกครั้งที่ไปสาย  
    แต่ก็พยายามจะไปสายทุกครั้งที่มีโอกาส  65.gif36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน