เธอใช่ไหมผลักใสฉันไกลห่าง จมกับความอ้างว้างทางแสนเหงา สัญญารักสลายกลายเป็นเงา บ่มความเศร้าหนาวเหน็บเก็บเรื่อยมา ฉันเข้าใจเธอคงเหงาในคราวนั้น สร้างความฝันสองเราเฝ้าห่วงหา กายอยู่ไกลจากไทยกับมารดา เธอจึงคว้าฉันคลายเหงาเฝ้าติดตาม เคยบอกว่าจะอยู่เคียงข้างเสมอ แม้จะเจออุปสรรคและขวากหนาม ไม่ย่อท้อต่อปัญหาทุกเขตคาม สร้างนิยามรักข้ามฟ้ากันยาวนาน มาวันนี้อยู่ดีดีขอตัดขาด เหมือนโดนบาดด้วยคมมีดกรีดประหาร เหมือนฟ้าผ่ากลางใจแทยแหลกราญ ไม่สงสารคนเคยรักและภักดี จะลาด้วยความเข้าใจไปไกลห่าง จะไม่ขอเดินร่วมทางไปสร้างฝัน จะไม่ตอบกลับไปเมื่อไกลกัน จะไปไหนอย่าสนใจฉันฉันไปเอง
29 เมษายน 2550 12:42 น. - comment id 689055
ไม่ได้ใจร้ายแต่จะอ่านนะเหมียว... ทำไมเหมือนชีวิตเราไงไม่รู้ค่ะเหมียว
29 เมษายน 2550 13:12 น. - comment id 689058
ป่าวว่าใจร้ายคะเขียนไม่หมด(คนคจร้ายคนที่ทำพิมเจ้บอะคะ)ขอบคุณที่แวะมาคะแมวน้อยตัวกลม
29 เมษายน 2550 16:46 น. - comment id 689196
ไม่ใช่คนใจร้าย อ่านได้มั๊ยเอ่ย
29 เมษายน 2550 16:57 น. - comment id 689206
ได้คะไม่ได้เขียนต่ออะคะไม่ได้ว่าคนใจร้ายนะคะขอบคุณที่แวะมาอ่านคะคุณโคลอน