บนเส้นทางชีวิตที่โลดแล่น ท่ามกลางแผ่นพื้นโลกอันกว้างใหญ่ มีทั้งสุขโศกเศร้าเคล้ากันไป ไม่ว่าใครไหนพ้นพบเหมือนกัน เป็นเหมือนเรือล่องท่องพื้นนาวา เจอปัญหามรสุมพลิกผกผัน ต้องฝ่าคลื่นปะทะรุกโรมรัน ทนบากบั่นฟันฝ่าเพื่อพ้นภัย ทั้งโขดหินใหญ่น้อยคอยเกะกะ เรือปะทะชนแหลกเร่งแก้ไข ประคองเรือโยกซ้ายขวาฝ่าออกไป เพื่อมิให้ได้คว่ำกลางนาวา บทชีวิตโลดแล่นแกมท้าทาย สื่อความหมายคล้ายเรือเจอปัญหา อุปสรรคขวางกั้นนับคณา เพื่อรู้ว่าค่าชีวิตมีมากพอ
28 เมษายน 2550 15:29 น. - comment id 688771
เหลียวซ้าย มองขวา ม่ะมีใคร ขอจองที่ 1 ก่องน๊า
28 เมษายน 2550 15:42 น. - comment id 688779
ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉางน้อยเอาที่ 1 คืนมาเลย ชีวิตคนเราก็ยังงี้และครับคุณรุ่ง
28 เมษายน 2550 15:44 น. - comment id 688782
ที่ 3 อะป่าว (อิอิเล่นมั่ง) น่าสนุกนะคะ ไม่ค่อยได้ทำอะไรที่ท้าทายมานานมากแล้วอยากลอง ล่องเรือแบบนั้นมั่งจัง
28 เมษายน 2550 15:56 น. - comment id 688796
พ่ายดีดีเบิ่งทางข้างหน้า อย่าประมาทขาดสติ แนวทางหน้าบ่มีไผสิฮู้ก่อน ระวังหินขอนไม้พ่ายไปดีๆ
28 เมษายน 2550 16:02 น. - comment id 688803
คิคิ........ แย่งที่..1..กันหรอเนี้ย น้องฉางน้อย..คุณกิ๊ก.คุณเพรียวแพรว น้องอัสสุ..ไปพายเรือแข่งกันไหม
28 เมษายน 2550 16:31 น. - comment id 688856
ที่ 6 ก็ได้... น่าสนุกดีนะครับ น่าไปลองพายดูบ้างจัง อย่างน้อยตกน้ำก็ยังไม่เป็นไร (ลูกแม่น้ำ)
28 เมษายน 2550 17:03 น. - comment id 688869
แล้วที่เท่าไหร่? นะ ^-^.....(เล่นด้วยคนจิ).....
28 เมษายน 2550 17:06 น. - comment id 688873
วันนี้ฮ้อนขนาดเน๊อะ...
28 เมษายน 2550 20:41 น. - comment id 688892
คุณพริกไทยดำช่างไฟฟ้า ลุกแม่น้ำอะไรคะ แม่นำปิงก่อ..หรือเป็นนักกีฬาพายเรือ
28 เมษายน 2550 20:42 น. - comment id 688893
สวัสดีค่ะคุณภัคสิตาพิชญ์ มาเล่นพายเรือกันค่ะ ม่วนขนาดเน้อ
28 เมษายน 2550 20:43 น. - comment id 688895
...ขนาดฝนตกทุกคืนยังฮ้อนขนาดเนาะ ..คุณนกบินเดี่ยว... ..น่าจะไปเล่นน้ำที่บ้านเมืองกื้ดแถมเน้อ
29 เมษายน 2550 01:14 น. - comment id 688955
โอ้โฮ..พี่ไรไก่คะ ไปขี่ช้างล่องแก่งเลยเหรอคะ น่าสนุกจัง อยากไปเที่ยวมั่งค่ะ..อิอิ..ผ่านมาแซวค่ะ หิวข้าว..มะมีแรงแต่งกลอนเลยค่ะ
29 เมษายน 2550 03:34 น. - comment id 688978
นั่งไปด้วยคนได้ไหม ?
29 เมษายน 2550 10:20 น. - comment id 688996
เรนเก๊าะไปล่องแก่งสันป่าตอง มีพี่ก้องพี่นุช..พี่ปุ๊กกี้ เรนนั่งกลางหัวเราะ..ดูดี๊ดี.. เพราะต่างมีพี่คุ้มครอง..น้องยิ้มแฉ่ง.. ผ่านโขดหินใจเต้น..น้ำเย็นฉ่ำ.. ยังจดจำคำพี่บอก..พี่ตอกย้ำ ห้ามนะห้ามเอี้ยวตัว..จงจดจำ ตามผู้นำบอกไว้..ให้เชื่อฟัง.... ถึงโขดหินลดหลั่นเป็นชั้นชั้น.. ตื่นเต้นพลันจับแน่น..ปวดแขนจัง พี่ตะโกนห่อตัว..อย่ากลัวสัง.. เรนเลยนั่งนิ่งงัน..ใช่รั้นซักกะหน่อยย.. .... ..
29 เมษายน 2550 10:46 น. - comment id 689004
...ขอบคุณค่ะน้องป.ปลา ไปแอ่วหลบร้อนมาจ้า... เพื่อพลังให้ชีวิตอีกนิดก่อนทำงานต่อไป
29 เมษายน 2550 10:48 น. - comment id 689005
น้องเหมียว..ดอกหญ้าเมืองเลย ......มีที่ว่างให้กับน้องสาวเสมอจ้า ..แต่ว่าปลีกตัวมาแอ่วได้จริงป๊ะ...
29 เมษายน 2550 10:50 น. - comment id 689007
.....ดีจ้าน้องเรน.. ..พี่ยังไม่เคยไปล่องเรือที่สันป่าตอง ..ต้องหาโอกาสไปแอ่วบ้างแระ ..การล่องเรือสนุกและท้าทายดีนะ
29 เมษายน 2550 13:29 น. - comment id 689062
ไปเที่ยวมาเอารูปมาอวดอีกแล้วสิ อิจฉานั้นเนี่ย
29 เมษายน 2550 15:04 น. - comment id 689100
เป็นต่ามวนแท่น้อ
29 เมษายน 2550 16:02 น. - comment id 689152
จะรอขึ้นเรือชีวิตกะพี่รุ่ง มารับทีที่ท่าน้ำนะคะ
29 เมษายน 2550 17:19 น. - comment id 689225
อุปสรรคยิ่งมาก ยิ่งทำให้เรารู้ว่า ความสำเร็จมีค่าแค่ไหนเนาะ