๏อึกทึกครึกโครมดี ชีวิตอาจบางทีมีแค่นั้น ที่คิดครวญใคร่ทุกคืนวัน แค่หลับตื่นกับความฝันพรรณา ๏มีอยู่ในความไม่มีอยู่ รู้ทั้งที่รู้ไม่มีค่า เป็นอยู่อย่างที่เป็นมา เป็นไปกับขื่อคาและคอกคน ๏ตะเกียกตะกายป่ายสวรรค์ ผ่านคืนและวันอันฉ้อฉล ก็เพื่อทุกข์ท้อรอจำนน กับตัวของตนอย่างชินชา ๏ไม่มีหรอกความรักความเข้าใจ คนก็แค่บางใครที่บ่นบ้า เห็นเท่าที่เห็นกับเนื้อตา แต่เนื้อใจที่ลึกกว่าไม่เห็นกัน ๏เอาอะไรนักหนากับชีวิต เราต่างก็ติดกับดักฝัน โหยหาเติมเต็มก็เท่านั้น แค่ชีวิตขบขันและครึกโครม ๏สรรพเสียงอึงอื้ออยู่รายรอบ อาจบางทีแค่กรอบที่ถลาโถม บีบรัดรุมล้อมและเล้าโลม แต่ไร้รุ้งเรืองโพยมให้ตากฟ้าฯ ........................................ สุราสถาน นอกรั้วสถาบันการศึกษา บางนาฯ ศุกร์ ๒๐ เมษายน ๒๕๕๐ .........................................
ผู้งมงายในรัก 21 เม.ย. 2550 13:57 น. - ID 101378 
1074
3
0
21 เมษายน 2550 20:40 น. - comment id 685611
29 เมษายน 2550 18:20 น. - comment id 689260
30 เมษายน 2550 16:54 น. - comment id 689744
ขอบคุณครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
