สายลมพัดผ่านทรายในคืนหนาว แม้ปวดร้าวยังเปี่ยมสุขยังห่วงหา แม้มิอาจไปพบเธอเจออีกครา อยากสัญญาอยากห่วงใยแต่ไกลเกิน มองฟ้าแล้วจูบฟ้าในคราค่ำ ดื่มด่ำระลึกไว้ไม่เคยห่างเหิน เจ้านางฟ้าเราเจอกันสายไปใช่บังเอิญ ยามนี้เดินไกลห่างช่างอาลัย... แต่แอบเร้นความฝันอันน้อยนิด และแอบคิดการพบกันในวันใหม่ เธอกับฉันไกลกาย...หมายดวงใจ ทางที่ใครมองไม่เห็น...ฉันเห็นมัน ฉันเห็นเธอในนิยามความทรงจำ ยังตอกย้ำด้วยความรักสลักมั่น ไม่เคยรู้สึกเช่นนี้ชั่วชีวัน เป็นนิรันดร์ตลอดกาลหวานเพื่อเธอ เมื่อเราได้พบกันในวันหน้า พร้อมศรัทธาทั้งมวลล้วนเสนอ อย่าได้ถามถึงความรักภักดีเธอ คงเลิศเลอเทียบเท่าก่อนเก่ามา ขอให้ฉันทำหน้าที่ที่หนักนัก เธอจงพักผ่อนใจไม่ห่วงหา ไปไหนไหนจะหวนคืนชื่นชีวา จันทร์จูบฟ้าคราใด...ใจยังจำ ......................................... ไม่ไปแล้วไปลับดับชีวา รอคืนฟ้าจูบจันทร์เจ้าก้าวเท้าคืน
มารแมงมุม 16 เม.ย. 2550 12:19 น. - ID 101194 
1389
3
0
16 เมษายน 2550 14:15 น. - comment id 683398
แววจันทร์ฉายฉาบทอบนฟลอร์ฟ้า เด่นดาราพรายแพรวดุจแววหวาน เป็นคู่มั่นขวัญยอดตลอดกาล กี่เนาว์นานจันทร์ฟ้าดาราครอง. หากรักเราเนาว์นิรันดร์เช่นจันทร์ฟ้า คงโสภาพริ้งเพรารักเราสอง วอนฟ้าวอนจันทราอันเรืองรอง ให้เนืองนองรักแน่อย่าแพ้จันทร์. เมื่อใดแสงจันทร์ยังทาบฟ้ายามราตรี เมื่อนั้นความรักยังคงมีให้กันเสมอ
17 เมษายน 2550 00:36 น. - comment id 683487
เพราะรักมั่นสัญญาไม่ราร้าง ถึงไกลห่างอย่าหมางเมินเดินหลบหนี ขอฝากคำเรียงร้อยถ้อยวจี ถึงคนดีผ่านจันทร์อันอำไพ เมื่อเธอมองท้องฟ้าคราคืนค่ำ หวานน้ำคำลอยลมมาห่มให้ แสงนวลของจันทราจากฟ้าไกล ส่องมาไล้แก้มนวล..ช่วยทวนคำ ...แสงนวลของจันทราจากฟ้าไกล ส่องสาดใจคนดีที่พี่รอ.......... ฝากมาครวญด้วยค่ะ..อิอิ
17 เมษายน 2550 14:47 น. - comment id 683685
..๏ ท่ามสายธารเนืองนองที่ล่องไหล และหัวใจเสมือนลางเลือนฝัน พันราตรีอับเฉาใต้เงาจันทร์ จิตโศกศัลย์นำถ้อยร่ายร้อยเรียง บนความชัง-ความเกลียด-ถูกเหยียบย่ำ ขอขับช้ำร้าวรานกังวานเสียง ณ ภูผาเป็นทำนองเศร้าคล้องเคียง แมกไม้เยี่ยงกำสรดสลดเพลง แผ่วพลิ้วพัดพระพายมิวายพรั่น ข้าฯ สูญขวัญหมองหม่นคนข่มเหง แว่วหวีดหวิวพฤกษ์ไพรคล้ายบรรเลง แสนวังเวงวูบไหวหัวใจตน ท่ามสายธารเนืองนองที่ล่องไหล ข้าฯ ยากไร้อ่อนล้ากว่าทุกหน ปราศที่พึ่งพักใจให้ทุรน อ้างว้างจนความเศร้าเข้าครอบงำ ๚ะ๛
17 เมษายน 2550 22:59 น. - comment id 683876
แกร่งกล้ากลางฟ้าที่ว้าเหว่ ระหกระเห่ในดงดาวพราวไสว ช่างยาวนานกาลเปลี่ยนเวียนหมุนไป ยังไม่เอื้อมอาจจูบใครในนภา จันทร์อย่างเราเฝ้าชะเง้อและเพ้อพก ได้แต่นกเป็นมิตรให้คิดหา ยังเดินทางข้ามคืนหมื่นทิวา ลอยเกินหมู่เมฆาจูบฟ้าไกล
29 เมษายน 2550 18:21 น. - comment id 689261
รอด้วยนะ...แต่ขอใส่แว่นตาแป๊บอิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
