ระลอกลมหนาวล่องมาเรื่อเรื่อ ต้องผิวเนื้อหนาวเอ็นและเย็นขา นั่งนอกชานบ้านแคบมันแสบตา เขาเผาหญ้าสุมไฟไว้ให้ควาย หยิบผ้าห่มห่มตัวแต่หัวโผล่ นั่งหัวโด่นอกเฉลียงบนเตียงหวาย คอยไล่ริ้นขอบมุ้งตบยุงลาย ทำไมเราต้องเฝ้าควายในคืนนี้ เสียงหมาหอนรับต่อเป็นทอดทอด เสียงไผ่ออดไหวเอียงเหมือนเสียงผี เหลียวเลิ่กลั่กซ้ายขวาท่าไม่ดี จะวิ่งหนีก็ไม่กล้ามันน่ากลัว เริ่มปวดท้องตุ่ยตุ่ยจนยุ้ยแล้ว กลัวไม่แคล้วสาดกระเซ็นออกเป็นหัว จึงห่มผ้าคลุมโปงนอนโก่งตัว หอมกลิ่นถั่วในผ้าห่มดมคนเดียว
ฤทธิ์ ศรีดวง 13 เม.ย. 2550 19:47 น. - ID 101121 
1180
0
0
14 เมษายน 2550 03:33 น. - comment id 682883
1 มีนาคม 2553 10:52 น. - comment id 1105220
พริ้วดีครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
