ฉันเคยทุ่มเทวันเวลา เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่หวัง เหมือนหัวใจมีแต่การเดินทาง ไม่เคยหันมองกลับมาข้างหลัง...ว่ามีใคร ใครบางคนยังรอฉันอยู่ที่เก่า ท่ามกลางความเงียบเหงา...หวั่นไหว มองฉันจากที่ไกลไกล ด้วยความรักและห่วงใย...เสมอมา วันนี้ฉันกลับมา กับความพ่ายแพ้ และหัวใจอ่อนแอ เกินกำลังค้นหา ฝันนั้น...อยู่ ณ ที่หนึ่ง ซึ่งแสนไกลสุดตา เหน็ดเหนื่อยและอ่อนล้า เกินก้าวไป เธอยังคงอยู่ที่เก่า..เสมอ เมื่อได้เห็นเธอ...เหมือนได้เจอบางสิ่งที่หล่นหาย ไม่อยากได้อีกแล้ว ดาวบนฟ้าไกล จากนี้และวันต่อไป...ขอแค่หัวใจเธอ ก็พอ
6 กุมภาพันธ์ 2545 04:09 น. - comment id 33961
อารายหล่นหายจ๊าาาา... น้องเจทท์ พี่เก็บได้ อะ... นี่ใช่ปะ อิอิ
6 กุมภาพันธ์ 2545 08:54 น. - comment id 33966
เก็บหัวใจไว้เคียงข้างคนที่รัก หยุดพักการเดินทางที่เหนื่อยล้า สองคนก้าวเดินพร้อมกันและพึ่งพา สองใจได้ค้นหาจนมาพบเจอ...เธอที่เป็นของกันและกัน กลอนเพราะดี นอนดึกจังเจทท์ รักษาสุขภาพเน้อ
6 กุมภาพันธ์ 2545 13:56 น. - comment id 33985
ดีจัยด้วยนะ ในที่สุดก็พบเจอที่พักพิงที่สุดท้าย ^O^
6 กุมภาพันธ์ 2545 21:52 น. - comment id 34066
ดีใจกับเจทท์ด้วยจริงๆ ได้เจอที่พักพิงที่สุดท้าย เพราะยังมีผู้คนอีกมากมาย ที่ยังหาคนสุดท้ายไม่เจอ
6 กุมภาพันธ์ 2545 23:10 น. - comment id 34093
เออ .. นึกได้ก๊ดีแล้ว ....( ชอบคำว่า เออ ที่น้องเจทท์ใช้จ้ะ)
7 กุมภาพันธ์ 2545 02:48 น. - comment id 34130
"จากนี้และวันต่อไป...ขอแค่หัวใจเธอ ก็พอ" ชอบจัง!...เรามักจะมองข้ามสิ่งที่อยู่ใกล้-ใกล้ตัวมากที่สุด...คน-คนล่ะคือคนสำคัญ..(กวาดสายตามองรอบ-รอบ...แง้ๆๆ อยู่คนเดียวอ่ะ...อิอิ) +-+..พักผ่อนด้วยละกันน๊า..+-+