พอจะซาบจะซึ้งถึงความรัก กลับต้องหักอาลัยจากใจฝัน เพราะโลกมอบความพลัดพรากให้จากกัน เศร้าคืนวันไยมาเยือน ณ เรือนรัก หวนวันคืนชื่นชิดสนิทแนบ อุ่นอิงแอบตราตรึงซึ้งตระหนัก สองใจผูกสัญญามามอบภักดิ์ สุขยิ่งนักยามนั้นฝันสองเรา พึ่งจะหวานรักชื่นในคืนสุข กระแสทุกข์ก็พัดโบกเป็นโศกเหงา น้ำตารินไหลย้ำช้ำไม่เบา ไยโลกเจ้า จึงโหดร้ายทำลายใจ เพราะบ้านเพราะเมืองยังเรื่องร้อน จึงจำจรจากขวัญสุดหวั่นไหว สู่สามจังหวัดชายแดนอันแสนไกล หักอาลัยเพื่อทดแทนคุณแผ่นดิน สุดแล้วก็มีข่าวร้าย สามีวายดับร่างในต่างถิ่น เขาลอบยิงลอบฆ่าพร่าชีวิน ฟังแล้วแทบดับดิ้นชีวาตาม - ลานเทวา
4 เมษายน 2550 15:51 น. - comment id 680066
...............ม่าย............ เธอเป็นแม่หม้าย คนสวย ผมจึงต้องช่วยดูแล.......... เธอเป็นคนงามแท้ ๆ ..... ...............ม่าย............
4 เมษายน 2550 17:21 น. - comment id 680122
น่าสงสารจังค่ะ..ไม่อยากให้มีเหตุการณ์อย่างนั้น เกิดขึ้นเลยค่ะ..
4 เมษายน 2550 17:32 น. - comment id 680135
น่าสงสารจัง
5 เมษายน 2550 12:27 น. - comment id 680449
คนอยู่หลังเฝ้าแลชะแง้คอย..... เด็ดเดี่ยวและเข้มแข็งนะคะ เพราะเราคือครอบครัวทหารค่ะ
5 เมษายน 2550 12:47 น. - comment id 680476
5 เมษายน 2550 16:05 น. - comment id 680600
ความสูญเสียนำมาซึ่งความเศร้าเสมอ :)