ก้าวเท้าออกนอกบ้าน หวังความสำราญแห่งไหน โลกนั้นหรือแสนกว้างใหญ่ โลกใบนี้น้อยหนักหนา เหลียวมองไม่เห็นอกแม่ ชะเง้อชะแง้ทุกท่า โอ้ฝันเก่ายังตรึงตรา บัดนี้ชรามาเยือน ฉันอยากซุกเพียงที่น้อย ทำตัวเล็กจ้อยหาเพื่อน แต่วันผ่านไปย้ำเตือน โลกเลือนล่องหายดายเดียว หรือชีวิตนี้แค่นั้น เพียงฝันหลายคาบข้องเกี่ยว โลกเอ๋ยกว้างใหญ่จริงเจียว โลกเล็กเพียงเสี้ยว..ทรงจำ เขียนไว้หลังวันที่วิ่งยุ่งๆวุ่นๆ ผ่านอะไรมากมาย คิดถึงความรู้สึกในวัยเยาว์ ที่อับเฉาหล่นหายไปนานแล้ว tiki_ทิกิ คืนที่ตื่นมานั่งพิมพ์งานให้คนอื่น พระอังคาร ๓ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๕๐
3 เมษายน 2550 07:52 น. - comment id 679459
แปลกจังที่เรนหวังโลกใบใหญ่.... เก๊าะอยากเอาใส่อะไรได้มากมาย.. หนึ่งนั้นที่อยากขยาย.. ยิ้มรักทักทาย..ในกลุ่มมวลชน.. อยากได้โลกใบโต.. แล้วเอาโบว์หัวใจ..ให้ทุกคน โลกใบใหญ่ของเรนต้องไม่สับสน.. ทุกๆคน ร่วมรักสามัคคี.. .. โลกใบใหญ่ที่ไร้เล่ห์กล.. หากเตือนตนทุกคนเก๊าะเป็นคนดี โลกใบใหญ่ระบายสี.. ขอแค่มี สีชมพู..คู่เรนเอย.. อิอิอิ .... ... เรนอรุณสวัสดิ์พี่ทิกินะคะ.... โลกใบน้อยอันนั้น.. ขอเรนฝันไปอยู่ด้วย.. โอมเพี้ยงๆๆๆ..พี่ทิกิงงงวย.. เก๊าะเลยช่วยเรนทุกที.. ..เรนคิดถึงนะคะ.. มาบอกว่า เรนคิดถึงจริงๆๆคะ.. แว้ปปป..
3 เมษายน 2550 08:48 น. - comment id 679497
ทิ๊กกี้...คนดี คิดถึงมากมายนะคะ อ่านงานทิ๊กกี้ทีไร พาให้พุดน้ำตาซึมค่ะ เสมือนใจเดียวกันค่ะ พุด..เพิ่งมีโอกาสไปเดินอัพเดทชีวิต ดูโลกวัตถุนิยม ที่สยามพารากอนมาเมื่อวาน หาก ดูราวกับตัวเองแปลกแยกค่ะ อาจจะเพราะใจ ไม่อยากได้อะไรอีกแล้วเสียละกระมังนะ และ... จิตดวงอิสราของพุด ก็มักพาพุดเหินลอย ถอยหลังกลับไปสู่โลกธรรม ธรรมชาติ ในทุกถิ่นที่ ที่สุข สงบ เงียบงาม เมื่อไม่นานนี้ ได้คืนหลังกลับบ้านเกาะค่ะ แล้ว... ไปนั่งอ้อยสร้อยบนเนินผา มองแลลงมาเห็นทิวมะพร้าวละลิบ เห็นน้ำทะเลมรกตงดงาม ไล่โทนสีเขียว น้ำเงิน คราม..ช่างสวยสุดใจค่ะ และ... กำลังค่อยๆแปรสี เป็นสีทองผ่องไสวไปตามลำแสงสุริยา ที่ส่องผ่านลงมากระทบ ให้เกิดประกายระยิบระยับ ราวอาบทาบทาด้วยทองคำ พุดรอ..นับถอยหลัง ยาม ดวงสุริยงจะตกลงในน้ำทะเล ระหว่างกลางแตนอกแตใน ด้วยใจดวงดายเดียวสงบงามอย่างที่สุดค่ะ และ.. นี่คือหัวใจ ของพุดที่มีความสุข เสมอใจพอเพียง..เพียงพอ ในท่ามธรรมชาติวิถีเรียบง่าย สุขสมถะ ค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2461.html ทะเลไม่เคยหลับ ดิอิมพอสซิเบิ้ล มอง ซิมองทะเล เห็น ลม คลื่นเห่จูบหิน บาง ครั้งมันบ้าบิ่น กระแทก หินดัง ครืน ครืน ทะเล ไม่เคยหลับไหล ใครตอบ ได้ไหม ไฉน จึงตื่น บาง ครั้งยังสะอื้น ทะเลมันตื่น อยู่ร่ำ ไป ทะเล หัวใจของเรา แฝง เอา รักแอบเข้าไวั ดู ซิเป็นไปได้ ตื่นใจเหมือนดัง ทะเล ครวญ ยาม หลับไหล ชั่วคืน ก็ถูก คลื่นฝัน ปลุกฉัน รัญจวน ใจ รักจึง เรรวน มิเคย จะหลับ เหมือนกับ ทะเล ทะเล หัวใจของเรา แฝง เอา รักแอบเข้าไว้ ดู ซิเป็นไปได้ ตื่นใจเหมือนดัง ทะเลครวญ ยาม หลับไหล ชั่วคืน ก็ถูก คลื่นฝัน ปลุกฉัน รัญจวน ใจ รักจึง เรรวน มิเคย จะหลับ เหมือนกับทะเล... คิดถึงและรอให้ทิ๊กกี้.. กลับมาสู่ร่มรักเรือนใจเรือนไทย สถิตสถาวร ค่ะ ด้วยรักจริงใจ
3 เมษายน 2550 10:18 น. - comment id 679525
สวัสดีครับพี่ tiki คงจำน้องคนนี้ได้นะครับ ------------- เมื่อกาลเวลาผ่านมา ณช่วงเวลาที่ต้องการ ต้องเดินห่างไกลบ้าน ทิ้งการงานตามหาทาง ความคิดเริ่มเข้าบอก ว่าต้องออกบอกเป็นลาง ความฝันอันมากกว้าง บนเส้นทางที่เลือกเอง ความคิดที่ตึงเข้า ใจของเราเริ่มนักเลง ออกเดินบนทางเพลง นี้คือฝันวันหัดเดิน ------------------- พี่สบายดีนะครับ กวีบ้านไร่เปลี่ยเบอร์โทรใหม่นานแล้วครับ ตอนนี้มาอยู่เอกชนแล้ว งานยุ่งมาก ไม่มีเวลาเข้าเวปเลย ได้แต่ผ่านมา ช่วงนี้ลงตัวเพราะมาอยู่ด้านบริหาร งานค่อนข้างว่าง แต่ก็ปวดหัว ดีใจที่ได้เจอพี่อีกครั้ง......น้องเอ
3 เมษายน 2550 16:10 น. - comment id 679712
แวะมาอ่านค่ะ..คิดถึงตอนสมัยเด็กๆค่ะ แต่ไม่สามารถกลับไปได้อีกแล้วค่ะ..