รวยระรินกลิ่นน้ำเน่า ชายโชยเคล้าสายลมที่พรมผ่าน เจ้าพระยาสีโศกวิโยคกาล ใจซมซานโหยหาถ้วนราตรี คนมอซอยังอยู่ยงที่ตรงนั้น อยู่กับฝันที่ใฝ่ในวิถี อยู่กับเจ้าพระยามหานที อยู่กับซากชีวีใต้สะพาน เจ้าเอย เจ้าพระยา ฝากบทเพลง น้ำตา กล่อมขับขาน ฝากฝันอิง พิงพัก ใจดักดาน ฝากถ้อยจาร จากหน คนมอซอ กลางป่าปูน อาดูรจิต สุดคิดหวัง พกใจพัง แพ้พ่าย เกินหมายก่อ เจ้าพระยา สีหม่น ของคนรอ จะเติมต่อ ทางใด ให้ชีวิต ยังแต่ความมือมิดให้จิตคว้าง ไร้สิ้นทางอำไพใช้ลิขิต ที่จะหวังก็อนาถสุดคาดคิด วิปริตยะถาชะตาแท้ ลานเทวา
ลานเทวา 30 มี.ค. 2550 12:14 น. - ID 100543 
1249
3
0
30 มีนาคม 2550 12:18 น. - comment id 678376
แวะมาอ่านผลงานครับ
30 มีนาคม 2550 12:31 น. - comment id 678379
ถึงมอซอ ก็เป็นแต่ แค่เปลือกนอก ไม่เคยหลอก ให้ใครๆ ต้องเดือดร้อน อยู่กับดิน กินลำบาก ยากที่นอน แม้เดือดร้อน แค่ร่างกาย ใจร่มเย็น มีความสุข กับสิ่ง ที่มีอยู่ ดิ้นรนสู้ ไม่ท้อถอย ให้ใครเห็น หยาดเหงื่อริน คนถากถาง ช่างรำเค็ญ แต่จะเป็น คนดี ที่มอซอ
30 มีนาคม 2550 13:16 น. - comment id 678435
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ
30 มีนาคม 2550 13:38 น. - comment id 678452
ขอแค่ใจไม่ ม.ซ. ก็พอค่ะ
30 มีนาคม 2550 15:55 น. - comment id 678519
แวะมาอ่านค่ะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
