วันเวลา ที่ผ่าน เวียนเปลี่ยนวัน ช่างผกผัน เปลี่ยนแปร ในดวงจิต เธอคือคน แปรเปลี่ยน ให้ชีวิต หมุนความคิด ไม่หยุด กับเวลา เหมือนสายน้ำ ไหลไป ไม่หวนกลับ ไยไปลับ ไม่กลับ คืนมาหา กี่คืนวัน ผ่านปี ล่วงเลยมา วันเวลา ไม่ช่วย ให้ลืมเธอ
20 มีนาคม 2550 13:01 น. - comment id 673543
อันสายน้ำ ไหลไป ไม่หวนกลับ ถึงไปลับ ยังมีน้ำใหม่ไหลมา จะกี่คืนกี่วัน หรือกี่ปี พี่คนนี้ ก็ยังอยู่ คู่กับเธอ
20 มีนาคม 2550 13:02 น. - comment id 673544
คิดถึงใครคนไหนหนอ ใยเฝ้ารอพวงถวิลหา สายน่ำไหลวนบรรจบมา เพียงเวลาไม่นานจะพบเจอ
20 มีนาคม 2550 13:11 น. - comment id 673556
เวลาผ่านหมุนเวียนเปลี่ยนชีวิต ชี้ถูกผิดให้เห็นเป็นแก่นสาร เดินทางผิดเป็นเช่นครู.นะวันวาร จิตเบิกบานรู้แก้ไข..ในสิ่งผิด..
20 มีนาคม 2550 13:12 น. - comment id 673557
แต่เดิมเคยเด้งดึ๋งอวบอัดอั๋น ให้ผ่อนคล้อยคล้ำดำเหี่ยวเหลียวไม่ไหว แต่ก่อนอูมเดี๋ยวนี้ห่อให้เปลี่ยวใจ แต่ทำไมอบอุ่นกว่าตอนนู้นเอย
20 มีนาคม 2550 13:31 น. - comment id 673582
เวลาช่วยได้ค่ะพี่แม่มด แต่ยิ่งนานไปยิ่งคิดถึงค่ะ
20 มีนาคม 2550 13:41 น. - comment id 673594
อย่าว่าถึงจิตใจคนเราเลยครับ ร่างกายก็ เปลี่ยนแปลงไปเพราะกาลเวลาที่ผ่านไปครับ แต่อย่างไรเราก็คงจะมีใจรักกันเสมอๆนะครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
20 มีนาคม 2550 13:49 น. - comment id 673597
วันเวลาอาจช่วยให้...เจ็บน้อยลง... แต่คงยากหากจะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง...ได้หมดใจ
20 มีนาคม 2550 13:59 น. - comment id 673606
เราเลือกที่จะจำวันที่ดีของกันและกันดีกว่าค่ะ เวลาทำให้เราลืมความเจ็บปวดได้บ้าง แต่จะให้ลืมคนทั้งคนคงไม่ได้
20 มีนาคม 2550 14:33 น. - comment id 673619
วันเวลาผ่านไปไม่หวนกลับ เหมือนเธอลับลาไปให้คิดถึง จากวันแรกที่ห่างยังคำนึง ยังตราตรึงไม่จาง (แม้) ห่างเป็นปี
20 มีนาคม 2550 14:35 น. - comment id 673621
วันเวลา ผ่านไป เหมือนสายน้ำ เหลือความช้ำ ย้ำอก ให้โศกหนา นึกถึงรอย หมองหม่น ปนน้ำตา ดวงวิญญา ยิ่งเศร้า ตอนเขาจร.....
20 มีนาคม 2550 15:55 น. - comment id 673673
เวลามันก็เหมือนสายน้ำค่ะ ปล่อยให้มันใหลไป อย่าไปพะวงกะมันมาก ไม่นานเรื่องร้ายๆก็จะไม่มีความหมายอะไร งง ตัวเอง เอาเป็นว่าเป็นกำลังใจให้นะคะ
20 มีนาคม 2550 16:07 น. - comment id 673684
เวลาผ่านนานเนิ่น ยังย่างเดินตามฝัน คิดถึงคะนึงกัน กี่นานวันมิลืม.......
20 มีนาคม 2550 18:33 น. - comment id 673733
เวลาช่วยจริงๆ ครับ แต่ช่วยให้ไม่ลืมเธอ ปล. ขอบคุณสำหรับบทนี้ครับ
20 มีนาคม 2550 20:57 น. - comment id 673745
วันเวลา..ผันผ่าน..นานนักหนา ไม่เคยลืม..สัญญา..พาใจหาย อยากลบลืม..เธอนั้น..สักเพียงใด เหตุไฉน..ยิ่งกลับจำ..ย้ำในทรวง..
21 มีนาคม 2550 01:39 น. - comment id 673812
เรื่องบางเรื่องนานแค่ไหนก็ลืมไม่ได้ เนาะ ๆ แม่มดฯ .....
21 มีนาคม 2550 07:34 น. - comment id 673863
เวลาเปลี่ยน ใจชายเปลี่ยนค่ะ แต่ใจเราไม่เคยเปลี่ยนเลย ไม่รู้เพราะอะไรนิ
21 มีนาคม 2550 19:04 น. - comment id 674328
ขอบคุณทุก ๆ ท่านสำหรับบทกลอนบทนี้ ต้องขอขอบคุณแทนเจ้าน้องชายที่แต่งมาค่ะ