รู้แก่ใจเธอให้ได้แค่เพื่อน คอยย้ำเตือนกับใจอยู่เสมอ อย่าได้คิดเกินคำว่าเพื่อนเกลอ อย่าหลงเผลอเกินตัวทั้งหัวใจ แต่ในใจไม่อาจจะห้ามคิด รู้ว่าสิทธิ์ของตนควรอยู่ไหน แต่ไม่กล้าหลุดปากพูดออกไป ว่าในใจของฉันมันรักเธอ กลัวว่าเธอจะรังเกียจคนอย่างฉัน ที่ใจมันหลงผิดแอบคิดเผลอ กลัวตัดขาดเยื่อใยไม่พบเจอ กลัวว่าเธอหลบลี้หนีไปไกล ได้แต่คิดได้แต่เพ้อละเมอฝัน ถึงเธอนั้นไม่ว่าอยู่แห่งไหน แต่ก็เพียงแค่คิดอยู่ในใจ เก็บเอาไว้เพราะกลัวจะเสียเธอ....