ถูกตัดสินว่าผิดเพราะคิดจาก "คนมักมาก"คือถ้อยฝังรอยจำ ยังกล่าวหาว่าร้าย...ทำลายซ้ำ ทั้งเน้นคำ...ร้อยเล่ห์...เพทุบาย ใครวิจารณ์เท็จจริง....ขอนิ่งเฉย มิใคร่เอ่ยเว้นวางปล่อยจางหาย เรื่องราวร้าว...ผ่านมาน่าละอาย หลงงมงายโง่เขลา...เบาปัญญา อยากมี"สิทธิ์"เลือกบ้างทางชีวิต ถูกหรือผิด...พร้อมรับ...กับปัญหา อาจเป็นทุกข์เศร้าโศก...โชคชะตา ทนก้มหน้า...รับกรรม...ยอมทำใจ.... เมื่อพิพากโทษแล้ว...มิแคล้วผิด คงไร้สิทธิ์...โต้แย้ง...แถลงไข นับจากนี้...ขอจบ...เลือนลบไป เกิดชาติใหม่ขอหลบไม่พบกัน.....?