แก้วประเสริฐ
ยามตะวันพลันยอแสง
ตะวันรอนอ่อนล้าครายอแสง
วับวาวแวมอำพันสรรค์สีใส
พลันคำนึงกัลยาซึ่งซึ้งอำไพ
ซาบซ่านใจไมตรีเคยมีมา
ปานประหนึ่งหยาดเพชรชลเกล็ดแก้ว
เพริศพริ้งแพร้วพรรณรายปรายเสน่หา
ช่างเฉิดฉายนวยนาดยามยาตรา
มวลบุบผานาพันธุ์กลั่นกลิ่นโชย
รวยระรื่นชื่นหทัยให้ฟุ้งซ่าน
แสนเบิกบานเริงร่าสุดหาโหย
หวามหวานจิตคิดไปคล้ายบ่วงโปรย
มัดรอบโรยอวลนักปักอารมณ์
สำเนียงแผ่วแว่วพลิ้วริ้วระริก
เหมือนล้วงจิกพลิกใจคล้ายสู่สม
ให้วูบวาบซาบซ่านสุดแหลมคม
เข้าทิ่มปมสมสร้างพลางคิดรัก
บัดนี้หนอเหตุการณ์ฝันชีวิต
อยากจะชิดสนิทแนบแอ
หน้าส่วนตัว
4735
27
0
