สักวาเรียนมาน้อยจึงด้อยรู้ ที่มีอยู่แค่หางอึ่งจึงสงสัย จะพากเพียรเขียนอ่านสักปานใด ถึงจะได้ยกระดับความคิดตน ก็บ้าใบพูดกับใครไม่รู้เรื่อง ต้องชำเลืองทำตามดูสับสน ทำอะไรไม่เข้าท่าพาใจจน เห็นผู้คนเก่งกาจเราก็อาย จะเดินเข้าสังคมที่ไฮโซ เราก็แค่กะโปโลคงไม่ไหว คิดจะคบคนเด่นก็อับใจ เรามันไร้ดีกรีจะอวดนำ จะปรับปรุงยกระดับและฐานะ เพื่อว่าจะดูเลิศเฉิดหรูล้ำ ยกระดับฐานะอยากจะทำ กี่คำพูดคนจดจำเราได้เอย