แค่เธอเดินผ่านแล้วสบตา รู้หรือเปล่าว่า...ทำให้คนบางคนหวั่นไหว เหมือนมีกระแสไฟฟ้า...แล่นผ่านจากสายตา...สู่หัวใจ โลกก็เหมือนจะหยุดหมุนไป...ในเสี้ยววินาที รอยยิ้มสดใสของเธอ สะกดให้คนไหวเพ้อ...ละเมออยู่อย่างนี้ มองทางไหนก็เห็นดอกไม้บาน..ทางที่เดินผ่านก็มีเสียงดนตรี ขอได้ไหม...ช่วยกลับมาสร้างปาฏิหาริย์อีกสักที... ...มาช่วงหยุดเวลาที่แสนดีไว้ชั่วคราว