กวีปกรณ์
คนเคียงข้างเคียงคู่ไม่รู้เห็น
ยามเยียบเย็นเบียดใกล้ไม่อบอุ่น
พร้อมผูกพันด้วยใจละไมละมุน
คอยลุ้นหันมองเต็มสองตา
กลับมองสูงเสียไกลเกินขอบฝัน
ดวงดาราร้อยพันปรารถนา
คอยคร่ำครวญขอพรภาวนา
รอลอยล่องหล่นฟ้ามาเคียงกัน
อยากมีคนเคียงใกล้ในคืนเหงา
เธอยิ้มเศร้าเสียใจ - ได้เพียงฝัน
คนคนนี้เคียงใกล้กว่าดาวนั้น
ปลุกปลอบขวัญเติมรักกำลังใจ
เด่นกว่าดาวกว่าเดือนเหมือนไม่เด่น
ไม่เคยหลบหลีกเร้นเคยเห็นไหม
ใกล้กว่าดาวดวงนั้นสักเท่าไร
มีหรือดาวดวงใดได้รักเธอ
......
.....
คอยเคียงคู่เคียงข้างมิห่างไกล
รักของฉันเห็นไหมใกล้กว่าดาว