บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ รำพันพากย์ผ่านสรวงสู่ทรวงเถื่อน
คืนแรมเดือนแอบอิงเหลี่ยมสิงขร
หลากพจน์ถ้อยร้อยร่ำนัยคำกลอน
เกินเร้นซ่อนความนัยจากใจตน
หวั่นหอมหวานรานรสจนหมดหวาน
คราสุมาลย์ปลิดร่วงท่ามห้วงหน
หวั่นวิตกทรวงในว่าใจคน
จักซ่อนกลคำขานยามกาลกราย
ในห้องทรวงจึงหม่นท่ามฝนหลั่ง
ยิ่งฟ้าคลั่งแสงวับแล้วดับหาย
ปานประหนึ่งว่าหวงจากทรวงชาย
จักคลอนคลายเกลียวมั่นพันธนา
**มีเพียงใจดวงหนึ่งคำนึงอยู่
ยอมรับรู้ล่วงวารรานบุบผา
ยังยอภาพงดงามลงล่ามคา
เบ่งบานกลางจินตนาผู้ปราชัย**
ฝากลมร่ำคำนึงเข้าตรึงขอบ
รายล้อมรอบอาวรณ์ผู้อ่อนไหว
รานหมองหม่นลับช่วงจากทรวงใน
โลมหัวใจหวานชื่นทุกคืนวัน
ท่ามฝนหลั่งถั่งโถมประ
1202
0
0
หน้าส่วนตัว
