อนาลัย
ไต่ตัวเองไปตามสะพานรุ้ง
ข้ามทุ่งข้ามดอยกว้างใหญ่
หวังจะไปให้ถึงเส้นชัย
หวังจะไปให้ถึงดวงดาว
ณ ที่ที่มีเธอของฉัน
ที่ฝันเห็นเธอหงอยเหงา
ค่ำคืนวันที่..อยู่บนดาว
เราจะก้าวเดินพร้อมกัน..
........
ตะกายไป..ไต่ไป..ให้ถึงท้องฟ้า
จะนำดาวมาร้อยเรียงเคียงขวัญ
วันที่ตาต่อตาเราพบสบกัน
จะประสานรอยความฝันให้มั่นคง
.
..ไต่ตัวเองไปตามสะพานรุ้ง
ข้ามคุ้งข้ามแควจนหลง
หัวใจพะวักพะวง
หลงกลางทางไปดวงดาว
คงจะไปไม่ถึงดวงดาว
หม่นเศร้าเหงาคว้างว่างเปล่า
หนทางที่ไปถึงดวงดาว
อยู่ไหนกันเล่าปวดร้าวนัก..
...................