ประทาน
ปลอบลูก
ลูกรัก.........
หลับตาพัก ฟังเพลงกานท์ บนลานฝัน
เจ้าคงหนื่อย เมื่อยล้า มาทั้งวัน
จากไพรสัณฑ์ สู่เมือง อันเรืองรอง
ลูกเอ๋ย........
แม่ไม่เคย มีสุข ทุกข์หม่นหมอง
ตั้งแต่เจ้า เข้าป่า น้ำตานอง
พ่อเจ้าต้อง ขื่นขม ตรมตรอมใจ
ลูกแม่..........
ในดวงแด ทรมาน สักปานไหน?
แม้วันนี้ เจ้ายอม จากอ้อมไพร
สุขไฉน? เมื่อขวัญ นั้นกระเจิง
ลูกรัก...........
จงแปรภักดิ์ เถิดหนา อย่าคิดเหลิง
อุดมการณ์ ที่ฝัน เกียรติ์ดำเกิง
แท้คือเพลิง ร้อนเร่า เผาชีวี
ลูกเอ๋ย..........
อย่าห่วงเลย ขุนเขา ตะนาวศรี
ก็เป็นเพียง ยอดพนม พรหมคีรี
ภัยมากมี แม่หวั่น อันตราย
1229
4
0
หน้าส่วนตัว
