หญ้าเอนพลิ้วหวิวไหวในสายัณห์ แสงท้ายนั้นทันส่องลูบต้องหญ้า ฝากสีทองของตะวันพลันทาบทา สวยยอดหญ้าคราแสงเยือนเป็นเพื่อนใจ ยามลมพัดปัดไปหญ้าไหวสั่น ยอดหญ้านั้นพลันล้อลมโชยห่มให้ พากันพัดสะบัดพลิ้ววาบหวิวไกว ลู่เอนไหวในสายลมพัดข่มมา ครั้นแสงทองของวันนี้ริบหรี่ลง ต้นหญ้าคงหลงเพ้อละเมอหา คอยวันใหม่ให้แสงสาดแรงมา ส่องยอดหญ้าทาอร่ามงามดั่งทอง ค่ำคืนนี้ยังมีลมพัดข่มอยู่ หญ้าคงลู่ชูยอดพลิ้วปลิวลอยล่อง เล่นแสงจันทร์อันอำไพไร้คนมอง กลางเสียงซ้องของแมลงแห่งราตรี
599
3
0
หน้าส่วนตัว
