ในความมืดของสีท้องฟ้า.. แต่ในดวงตา..ของฉันนั้นมองเห็น ใบหน้าที่ให้ไออุ่นแม้อากาศ..แสนเย็น คล้ายคล้ายว่าเธอเป็นเช่น..เตาผิงใจ ในความสว่างเวลากลางวัน.. แม้เธออยู่ไกลไม่หวั่น..เพราะเหมือนใกล้ ร้อนอบอ้าว..เหมือนมีลมบางเบาพัดไกว ปัดเป่าความร้อนใจ..เพียงแค่ได้นึกถึงกัน ในคืนพระจันทร์ทอแสงนวล.. พาใจให้คิดหวน..ชวนให้ฝัน ถึงคืนที่เราสองนั่งมองฟ้า..เคียงกัน มีไอรักของเธอซึมผ่านไหล่ฉัน..ไปถึงใจ ..........................................