หน้าส่วนตัว
โบกสะบัดผัดแผ่วแว่ววิเวก
ยังฉายเฉกเช่นฉัน ณ วันเหงา
แสงสลับกลับเวียบเปลี่ยนเป็นเงา
ณ ยามนี้ สิมีเราเหงาเดียวดาย
เรืองวิลาสพาดผ่านฟ้าเวลาลับ
แสงวะวับสับแสดงแรงเรืองใหม่
ราตรีแล้วแก้วทิวาต้องลาไกล
รอเช้าใหม่จักรุ่งรองท้องธานี
พรายระบัดผัดแผ่วแว่วแว่วโบก
ใครวิโยคโศกซัดจักพัดหนี
ให้ทุกข์ผ่านกาลล่วงดวงมณี
ชื่นฤดีช่ำสุขทุกข์มลาย
โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน 31 ม.ค. 2545 17:45 น. - ID 9771 
1119
2
0
1 กุมภาพันธ์ 2545 19:46 น. - comment id 33267
วิลาศ ว.ของยุโรป(เป็นคำที่ชาวอินเดียเรียกในสมัยก่อนเรียกชาวตะวันตกโดยเฉพาะคนอังกฤษ) วิลาส ว.พิลาส งามมีเสน่ห์ ฝากตีทั้งครูทั้งลูกศิษย์เลย คำผิด ความหมายผิด นะจ๊ะ
2 กุมภาพันธ์ 2545 14:18 น. - comment id 33403
พึ่งเข้ามาดูวันนี้แหละจ๊าไม่ได้เข้าเวบตั้งอาทิตย์กว่าล่ะอิอิ กิ้วๆๆ
2 กุมภาพันธ์ 2545 14:32 น. - comment id 33415
แหม๋จารย์ก็แต่งเหมือนกันแต่ยังไม่เสร็จ เรื่อง ยามเย็นเนี๊ยแหละอิอิ.....
ยามเย็น...
ทิวากรจรจากบนฟากฟ้า
ความมืดมาพร่ามัวสลัวแสง
สกุณาคืนหลังหวังเอาแรง
คือหลักแหล่งถิ่นอาศัยในไพรพง...
รอก่อนละกันยังไม่เสณ็จเพราะยุ่งๆอยู่กิ้วๆๆ
5 กุมภาพันธ์ 2545 11:48 น. - comment id 33844
ขอบคุณครับที่เตือน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
