กวี กับ จันทร์เจ้า

วนกวี

พอสิ้นแสงสรุยันยั่มคําแล้ว
เสียงนกกาเจื้อยแจ้วลดแผ่วผัน
เหล่าดวงดาว จันทราเริ่มพากัน
ส่องสีสั่นดั่งระย้ายามราตรี
     กวีน้อยเดินเล่นตามถนน
หยิบกระดาษยางลบ และแท่งสี
จ้องมองดูจันทรายามราตรี
กล่าวพาทีคิดเพลงบรรเลงกลอน
     โอ้จันทราเพื่อนข้ามองมาหน่อย
เพื่อนจะมาบรรเลงกลอนกับข้าไหม
จันทราตอบได้แน่นอน กวีไทย
ข้าจะช่วยแต่งเรื่อยไปไม่ทิ้งเลย
พระจันทร์อยู่แต่งกลอนให้เรามาหลายสมัยแล้วนะครับ				
comments powered by Disqus
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    27 ธันวาคม 2549 16:17 น. - comment id 640515

    ความงามใดเล่าลึกลับเช่นพระจันทร์
    ลำแสงละมุน..พาเคลิบเคลิ้ม
    ไม่ว่าจะเต็มดวง หรือเป็ฯเศษเสี้ยวก็ยังสวย
    แถมดูไปมาก็เห็นกระต่ายออกมาตำข้าวด้วย หึหึหึ สุดยอด
    
    จริงไหมเอ่ย31.gif31.gif31.gif
  • Whitewizard

    27 ธันวาคม 2549 23:43 น. - comment id 640757

    เจ้าจันทร์เอ๋ยดาราใหญ่ในกระดาษ
    ที่กวีมักวาดพร้อมภาพฝัน
    อยู่คู่ความพิไลทุกคืนวัน
    ถึงเงียบงันแต่สง่าท่ามราตรี
    
    สวัสดีครับ ท่าน วนกวี
  • ชมพูภูคา

    28 ธันวาคม 2549 11:25 น. - comment id 640922

    สงสารดวงจันทร์ค่ะ
    วันๆ มีแต่คนพาดพิงถึง
    
    38.gif38.gif38.gif38.gif
  • แมงกุ๊ดจี่

    1 มกราคม 2550 01:34 น. - comment id 642070

    5-20061229221514.jpg

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน