พเนจรร่อนไปเหนือไพรพฤกษ์ เกินจะนึกว่าเจ้าเหงาเพียงไหน บินเดี่ยวผ่านละหานกันดารไกล นกเขาไฟปราดเปรียวบนเรียวฟ้า โฉบยอดเขาเขินเพนินลาด บินผาดโผนผ่านตำนานป่า เลาะลดลัดเลี่ยงเพียงเอกา ยากจะหามิตรมาร่วมเส้นทาง ภูสูงเจ้าเหิรลมภูเขา ร้อนเร่าเพียงไหนใช่ราร้าง เหมือนจะเริงลมหรูอยู่ห่างห่าง เหมือนอ้างว้างปลดปล่อยลอยล่องไป กาเหว่าเขาชวาล้วนหาคู่ ยูงอยู่รวมรังยังอาศัย กางเขนกาขาบพิลาปพิไร แล้วใย เจ้าเขาไฟ ใยลำพัง ใคร่รู้เจ้าเหงาฤาเจ้าสงบ ฤาเจ้าพบเรื่องร้าวร้างแต่ปางหลัง หยุดสักนิดผ่อนชีวีตรงนี้สักครั้ง พอพลังคลายคืนค่อยไคลคลา พเนจรร่อนไปเขาไฟโทน ผาดโผนไพรตามใจเจ้าเถิดหนา มีเรื่องราวมากมายที่ปลายฟ้า ไปค้นหาเถิดนะเจ้า นกเขาไฟ (ม้านก้านกล้วย)
29 มกราคม 2545 06:07 น. - comment id 32645
เพราะอีกแบบหนึ่งครับ
29 มกราคม 2545 08:49 น. - comment id 32654
สุดยอด..กับคำกับจินตนาการ..... รักศรัทธางานคุณเป็นพิเศษนะ.. และคิดว่า..รวมเล่ม..ขาย..ได้แล้ว..จะรอเหมาเอาไปแจกคนที่รักนะคะ...รักและรักในงานดีที่มีสาระมาก..จนฝัน(ขวัญ)ตามไม่ทัน..
30 มกราคม 2545 03:31 น. - comment id 32774
เช่นเดียวกับคุณทะเลขวัญค่ะ ต้องตามอ่านทุกครั้ง เขียนงานจะออกมาในแนวเดียวกับ อ. ไพวรินทร์ อาจจะแตกต่างก็เพียงฉันทลักษณ์เท่านั้นแต่แนวคิดจะเคียงกันแต่งดีจังเลยค่ะเอ๋ชอบ(จริง ๆ นะเอ้อ)
1 กุมภาพันธ์ 2545 18:50 น. - comment id 33261
เข้ามาดูแล้วจ้า..ไม่ได้มาหลายวันเลย ขอบคุณค่ะพี่ม้าก้านกล้วยสำหรับ นกเขไฟที่เพราะมากบทนี้ จริงๆแล้วนกเขาไฟเป็นนางเอกต่างหากพี่ เพราะน้าหมูเค้าเปรียบผู้หญิงบนดอย(เมืองน่านรึเลป่าเนี่ยแหละเพราะเพลงนี้เค้าได้มาจากน่าน)เข้มแข็งอดทนเหมือนนกเขาไฟ
1 กุมภาพันธ์ 2545 18:52 น. - comment id 33262
(ต่อจ้า)แก้คำผิดด้วย นกเขาไฟจ่ะตัวแรกไม่ใช่นกเขไฟ....พอดีเป็นคนน่านค่ะก็เลยชอบเพลงนี้เป็นพิเศษ ขอบคุณอีกครั้งนะคะพี่ม้าก้านกล้วย ขอบคุณที่อุตสาห์ส่งเป็นการ์ดไปให้ด้วยแต่ว่ามันเปิดอ่านไม่ได้อ่ะค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2545 18:57 น. - comment id 33263
อ้อ..กลับไปอ่านอีกทีตอนนี้อ่านได้แล้ว(จากเมล์)สงสัยเมื่อกี๊คอมจะเจ๊ง