หน้าส่วนตัว
1
ไกลออกไป ไกลออกไป ไกลออกไป
ไกลจากเมืองวิไลและเลิศหรู
ไกลจากความวุ่นวายที่ทนอยู่
ไกลจากการไม่รับรู้เรื่องชีวิต
เป็นแหล่งพักหลักพึ่งซึ่งศักดิ์สิทธิ์
เป็นที่งามแสนงามในความคิด
เป็นที่ชีวิตได้ผ่อนพัก
ลมเย็นเย็น แดดอุ่น อุ่น กรุ่นดินหอม
หัวใจได้ถูกถนอมพร้อมปกปัก
หัวใจได้หวนคืนสู่ความรัก
หัวใจได้ตระหนักต่อความจริง
ว่าแผ่นดินผืนนี้นี่กว้างใหญ่
แผ่นดินคือผู้ให้ไปทุกสิ่ง
แผ่นดินเกื้อการุณย์อุ่นอกอิง
และแผ่นดินไม่เคยทิ้งมวลมนุษย์
2
ตะลึงโหยหวนหาเมื่อว้าเหว่
เมื่อเหนื่อยล้ารวนเรถึงที่สุด
เร่รักษาหัวใจซึ่งโทรมทรุด
หัวใจซึ่งถูกฉุดให้ทรุดโทรม
ข้าวทุ่งเขียวแสนงามงามต้องแสง
แดดโรยแรงโอนอ่อนผ่อนร้อนโหม
ลมบางบางแผ่วผิวพลิ้วผ่านโลม
คลื่นใบข้าวน้าวโน้มมโนใน
แม่โพสพเอ่ยลาพระอาทิตย์
ผู้แผ่เผื้อเอื้ออุทิศทุกวันใหม่
ซึมแสงรับซับรังสีที่ส่องใบ
หลอมธาตุน้ำรวมให้ไปแปรรวง
เหลืองอร่ามงามแท้แม่โพสพ
ข้าวทุ่งพลบถึงเวลาจะลาล่วง
ไปเพื่อปันเป็นโภชน์ประโยชน์ปวง
สืบต่อช่วงต่อชั้นพันธุ์มนุษย์
3
ใกล้เข้าไป ใกล้เข้าไป ใกล้เข้าไป
ใกล้หัวใจดวงหนึ่งซึ่งผ่องผุด
ใกล้หัวใจดวงพิสุทธิ์มนุษยชน
ยังพอมี....ความหลัง....พลังศรัทธา
เปี่ยมด้วยความปรารถนาทุกท้องระบบ
จากทุ่งข้าวถึงเมืองหลวงที่ดิ้นรน
เมตตารักจักเติบต้นดั่งข้าวงาม
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 30 ต.ค. 2549 13:51 น. - ID 94538 
1795
8
0
30 ตุลาคม 2549 14:08 น. - comment id 621149
มาแวะชมทุ่งสายธาร (ตอนจบ) แวะมาพบธารสวรรค์ที่หรรษา ทุ่งสายธารทุ่งสวรรค์ที่งามตา ในอุราสุขล้นชมทุ่งสายธาร
30 ตุลาคม 2549 14:35 น. - comment id 621164
จอมโจรปล้นใจเหรอคะน้องกระต่าย อิอิ ที่ทุ่งนาก็ยังมีโจรนะเนี่ย นึกว่ามีแต่อยู่ในป่า
30 ตุลาคม 2549 15:01 น. - comment id 621176
ล้อเล่นน่าคุณกานต์ คุณแม่มดใจดี อย่าทำอะไรโจรเลย โจรกลัวแล้วจ้า นะ นะ
30 ตุลาคม 2549 15:04 น. - comment id 621178
แม่มดไม่รู้เรื่องค่ะ เพระแม่มดไม่ได้จะจับโจร
30 ตุลาคม 2549 15:25 น. - comment id 621184
ข้อควรระวัง จะจับโจร ควรตั้งสำรองเผื่อหนี้สูญ ต้องทบคูณดอกเบี้ยเผื่อต้นหาย จะจับโจรต้องจับตาอย่าวางวาย ไม่ยักคล้ายจับใจใส่กรงทอง จะจับโจรยังกลัวกลัวแม่ขวัญอ่อน ข้าจะทอนความหวังให้เป็นสอง หนึ่งนั้นคงไม่ให้เจ้าสมใจปอง ต้องให้ข้าวรวงทองตั้งท้องนาน รอไปก่อนกว่าข้าวออกรวงใหม่ น้ำเต็มไร่เต็มนาท่วมยุ้งฉาง โปรดระงับเหตุก่อนแม่ใจงาม โจรยอมความอย่าจับส่งพัสดี สอง มาร่วมแรงแก้ไขในสิ่งผิด โจรยอมสนิทใกล้ชิดไม่คิดหนี เกิดวันหน้าฟ้าใหม่เป็นคนดี จะบอก ฤดีครองเรือนอยู่ไพรงาม
30 ตุลาคม 2549 16:20 น. - comment id 621203
เข้ามาทักทายเท่านั้นแหละครับ เพราะไม่ได้อ่านต่อเนื่องครับ ขอโทษด้วยครับ
30 ตุลาคม 2549 16:21 น. - comment id 621205
จับโจรได้หรือยังคะ...สงสัยไม่ต้องจับค่ะ..โจรวิ่งมาหาเองค่ะ..
30 ตุลาคม 2549 17:00 น. - comment id 621223
แวะมาทักทายค่ะ.... "คุณกระต่าย"
30 ตุลาคม 2549 17:04 น. - comment id 621226
ทุ่งสายธารงามแท้ที่พิจิตร แปลงสาธิตพันธุ์ข้าวสาวชาวไร่ ร่วมลงแรงรวมใจเฝ้าออกรวงไว ฝันวันใหม่รวงทองเต็มผืนนา แล้วน้ำมาพาซัดที่ผืนนี้ ดวงฤดีสาวไห้ใครอาสา ช่วยกั่นน้ำป้องข้าวสาวชาวนา รวน้ำตาแทนรวงทองข้าวอำพัน (โจรร้าย) น้ำตาหลั่งร่วงรินปนทุ่งข้าว เหลือรอยเศร้าทุ่งร้างต่างโศกศัลย์ ทุกข์ทับโถมน้ำท่วมนองทุ่งสายธาร ใจร้าวรานเหลือทุ่งร้างเหมือนนางคอย จะคอยดูทุ่งเขียวสีสวยสด แต่ตายหมดจึงหมองเศร้าเหงาหงอย ทุ่งเรือนร้างเหมือนมนต์นางรอคอย น้ำตาปรอยวิปโยคโศรกโศกี (กระต่ายใต้เงาจันทร์) ข้าวอำพันสาวอำไพมิคลายโศก วิปโยกอุทกภัยช้ำเหลือแสน จะลงแรงเกี่ยวเก็บเพื่อทดแทน ปีที่แล้งข้าวแพงไม่มีรวง ช้ำซ้ำซ้ำสาวเอยต้องทนสู้ มิปริปากทนอยู่ไม่ทักท้วง ข้าวไม่มีกรอกหม้อคิดช้ำทรวง รอภาคหลวงเร่งรัดซับน้ำตา(โจรโจร) เป็นทุ่งข้าวทดลองของภาครัฐ เพื่อจะจัดพันธุ์ข้าวแก้ปัญหา แต่น้ำท่วมข้าวตายหมดที่รอมา หลั่งน้ำตาข้าวพันธุ์ใหม่หายจากเรา เลยต้องรวมสร้างฝันในวันใหม่ น้ำลดหายปลูกอีกทีในที่เก่า พันธุ์ข้าวนี้ราคาดีมีนานเนาว์ ผองพวกเราเริ่มต้นค้นคิดกัน(กระต่ายใต้เงาจันทร์) ฉันเป็นโจรไม่มีที่ถิ่นอาศัย รอนแรมไกลฝั่งฟ้ามหาสมุทร ท่องเที่ยวไปปกปิดนามสมมุติ จรยุทธ์ทั่วแคว้นแดนสยาม มาถึงถิ่นนางงามนามพิจิตร เนรมิตรทุ่งรวงทองอยากไถ่ถาม เจ้าคงอยู่คู่ป่ากระต่ายงาม คงสราญสำราญราษฎรกว่าใครใคร เที่ยวเดินไปตามทางถามชาวบ้าน สาวบ้านนางามแท้อยู่หนไหน ลือคำว่างามเลิสกว่าชาวใด ประเสริฐในวจียามเอ่ยคำ สะท้อนถึงความคิดแม่ขวัญจิต อยากผูกมิตรสัมพันธ์ก่อนนึกขำ กระต่ายน้อยเจ้าพรอดคำเป็นลำนำ ดั่งคมคำเป็นรวงทองทั่วท้องนา มือจับเคียวเกี่ยวเก็บรวงเมล็ดเหลือง เอื่อมฟาดรวงข้าวสาวพราวเสน่ห์หา โอษฐ์เอื่อนเอ่ยรอยยิ้มพริ้มอุรา มัดตรึงตราสาวชาวบ้านกว่ารวงทอง (โจร โจร) ฟังคาหวานหว่านคำรำพันว่า โจรไพรป่าไร้ที่อยู่ดูเศร้าหมอง กระต่ายงามคงแพ้คารมโจรคนอง ที่กู่ก้องร้องขานผ่านบทกลอน คารมหมากถ้อยท่าทีวจีเหลือ มาพร่ำเพรือบอความในเหมือนใครสอน แค่สาวชาวบ้านในป่าพนาดร จึงสังวรณ์คำชมชายให้ระอา เริ่มขลาดเขลาหวาดกลัวโจรไพรนี้ เอ่ยวจีหลักแหลมเผยทีท่า แค่กระต่ายหลบเร้นใต้จันทรา อย่าหวลหาเมินหมายไม่น่าทอง มือบที่จับด้ามเคียวที่เกี่ยวข้าว ก็แข็งกร้าวไม่นิ่มหรือผุดผ่อง ใบหน้าดำหมองคล้ำด้วยน้ำคลอง ดวงตาสองเหมือนสิ้นไร้วิญญา (กระต่ายใต้เงาจันทร์) น้ำตาสาวชาวบ้านผู้แข็งกร้าว ดูรวดร้าวในทียามอ่อนไหว เจ้าคงหลบเพราะเจ็บกระต่ายไพร ใต้แสงจันทร์ไกลลี้รักษาตัว โจรอย่างข้าร้ายกว่านายพรานใหญ่ เข้าพงไกลตามรอยแสงสลัว หลบทางโน้นหลีกทางนี้กระต่ายกลัว เร่งทำรั้วล้อมจับกระต่ายไพร แสนน่ารักกระต่ายน้อยยามแตกตื่น เจ้าอย่าฝืนทนเจ็บเป่าแผลให้ เคราะห์ยังดีพบข้ากระต่ายไพร อุ่นอกในโอบนี้สาวบ้านนา จะพาเจ้ากลับไปรวงทองเกิด ที่กำเนิดรวงข้าวทองถิ่นอาศัย ข้าวของเจ้าฟุ้งไกลจากเมืองไทย หุงเมื่อไรขึ้นหม้ออุ่นละมุ่นดี ขอเพียงเธอมีสุขฉันสุขแล้ว ขอดวงแก้วเป็นประทีปกลางใจฝัน ขอให้เธอพบรักใต้แสงจันทร์ ขอดาวเดือนปลอบขวัญยามนิททา (โจรโจร) ไม่มีรักสิ่งใดในใจดวงนี้ ทุกนาทีจึงคร่ำครวญและหวลหา รอคนปลอบกล่อมขวัญยามนิทรา ยามหลับตาร้างไร้ใครคู่เคียง (กระต่ายใต้เงาจันทร์) หมื่นวิถี หนึ่งทิศทางฉันกำหนด ทุกทุกบท ทุกตอนย่อมค้นฝัน หมื่นหัวใจ หนึ่งความนัยชั่งกดดัน ทุกทุกฝัน ในหนึ่งนั้นคือใครกัน ใครสักคน ดั้นด้นค้นคำตอบ ใครสักคน ช่วยบอกก่อนขายฝัน ใครสักคน อยู่ด้วยยอมช่วยกัน ใครคนนั้น ผ่านร้ายร่วมป้องภัย (โจร โจร) มีชีวิตเพื่อรอใครคนหนึ่ง มอบรักซึ้งตรึงใจมิรู้หาย จะกล่อมขวัญปลอบโยนจนเธอคลาย หวังสลายความรู้สึกที่ฝังจำ ให้เธอได้ผ่อนคลายคืนวันเหงา ฟังคำครวญเบาเบาที่เคยช้ำ หวังแค่เธอได้ระบายเพียงบางคำ ที่เก็บลึกกล้ำกลืนในบางที แม้ขุนเขาทอดยาวเป็นทิวติด สาน้ำบิดเป็นเกียวยามเปลี่ยนสี ระยะทางไกลห่างหมื่นทวี รักพี่นี้ลอยลมไปห่มใจ ให้เธอได้อบอุ่นด้วยไอรัก ยามยลพักตร์คราใดให้หวั่นไหว รักดังป่าปกดินทั่วถิ่นไทย ไม่เดียวดายรักล้นเอ่อทุ่งสายธาร (โจรโจร) โจรไพรป่า อาศัย ที่ใดอยู่ ทำมารู้ ว่ามี เรื่องมากหลาย แอบมาป่วน หรือหมายปั่น สั่นหัวใจ ผูกเยื่อใย หมายมั่น ฝันเป็นจริง ถึงขุนเขา ทอดยาว ไกลสุดหล้า ถึงน้ำตา ไหลล้น ปนทุกสิ่ง ถึงมีเรื่อง หลากหลาย ในความจริง ทุกๆสิ่ง อยู่ได้ ด้วยตัวเอง (กระต่ายใต้เงาจันทร์) จะจับโจร ควรตั้งสำรองเผื่อหนี้สูญ ต้องทบคูณดอกเบี้ยเผื่อต้นหาย จะจับโจรต้องจับตาอย่าวางวาย ไม่ยักคล้ายจับใจใส่กรงทอง จะจับโจรยังกลัวกลัวแม่ขวัญอ่อน ข้าจะทอนความหวังให้เป็นสอง หนึ่งนั้นคงไม่ให้เจ้าสมใจปอง ต้องให้ข้าวรวงทองตั้งท้องนาน รอไปก่อนกว่าข้าวออกรวงใหม่ น้ำเต็มไร่เต็มนาท่วมยุ้งฉาง โปรดระงับเหตุก่อนแม่ใจงาม โจรยอมความอย่าจับส่งพัสดี สอง มาร่วมแรงแก้ไขในสิ่งผิด โจรยอมสนิทใกล้ชิดไม่คิดหนี เกิดวันหน้าฟ้าใหม่เป็นคนดี จะบอก ฤดีครองเรือนอยู่ไพรงาม (โจรโจร) ฟังคารมคำโจรมากล่วหา แม่ขวัญตาเลยกระชับไม้หน้าสาม อยากตีหัวโจรไพรน้ำใจงาม อย่าหยันหยามน้ำใจในไมตรี ทุ่งสายธารทุ่งนี้ที่มีข้าว ฤดูกาลนานเนาว์ข้าวจมดิ่ง น้ำตาไหลทุ่งคล้ายใครถูกทิ้ง ทุกสรรพสิ่งหยุดนิ่งกับเวลา เหมือนทุ่งร้างนางคอยรอใครอยู่ ต้องอดสูเขาเมินไม่มาหา หวังรอเพียงภาครัฐซับน้ำตา ร้าววิญญาหมดความหมายใครเขาเมิน (ที่มาจาก...จากทุ่งสายธาร...สนุกๆค่ะ...) ...................................................สวัสดีค่ะ..คุณแม่มดใจร้าย....ตัวจริงใจดีออกนี่นา...
30 ตุลาคม 2549 17:10 น. - comment id 621233
โจรปล้นใจ เอ้ยพิมพ์ผิด โจรปล้นใคร หลัดฐานเพียบเลยยยยยยยยยย ดูหน้าหน่อยสิ ได้อะไรไปบ้าง
30 ตุลาคม 2549 18:02 น. - comment id 621262
ตอนนี้โจรหนีกลับบ้านไปแล้วละ กลัวถูกจับได้ระหว่างทาง
31 ตุลาคม 2549 11:34 น. - comment id 621518
สำคัญผิดคิดว่าโจรนั้นยิ่งใหญ่ เหนือใครใครจะเปรียบเทียบเคียงได้ ดันมาถูกเจ้าตัวน้อยกระต่ายไพร หวังมอบใจเลี้ยงดูกระต่ายงาม แสนสาหัสเจ้าตัวน้อยนักวางแผน เพิ่งสำแดงฤทธิ์นักไม่ไถ่ถาม กล่อมให้อยู่ผูกให้แน่นเจ้านงคราญ ทำข้าจามหลายครั้ง ไม่คิดไม่ระแวง ยังกลมกล่อมหอมกรุ่นกาแฟอุ่น รสละมุนเช้าเช้ายามต้องแสง เก็บหญ้าดีเลี้ยงไว้มาตอบแทน ไม่เคลือบแคลงสงสัยเจ้าตัวดี เพียงยลพักตร์ยิ่งนึกรักเจ้าขนนุ่ม วิ่งดุ่มดุ่มตามจังหวะเสียงวิบหวี่ แมลงตัวน้อยร่วมขยับรับดนตรี มโหรีดังสนั่นก้องป่างาม กว่าจะรู้สึกตัวสายเสียแล้ว โอ้น้องแก้วปุกปุยจับขึ้นศาล โจรไม่ผิดที่คิดถึงแต่นวลนาง ถอนแจ้งความเถอะนะแม่ยวนใจ
31 ตุลาคม 2549 12:34 น. - comment id 621548
31 ตุลาคม 2549 12:46 น. - comment id 621553
ตอนนี้หายใจไม่ออกเพราะเป็นหวัด ไข้รุมจัดจับโจรคงไม่ไหว ออกพื้นที่ช่วยน้ำท่วมไม่ได้ไกล เวียนหัวไซร้ต้องกลับสำนักงาน คงต้องปล่อยโจรไพรไปสักพัก เพราะเหนื่อยนักงานรุมต้องสะสาง มีบางอย่างต้องแก้ไขหลายใจความ แอบอ้อนถามโจรหนอ...พ่อลูกใคร...
31 ตุลาคม 2549 13:34 น. - comment id 621578
มังกรซ่อนหงษ์ย้อนบินกลับ บัลลังค์ลับหงษ์อยู่อาศัย มังกรคู่หงษ์รู้เตือนภัย มังกรพ่ายหงษ์ไร้บัลลังค์ สำหรับหงษ์น้อย
31 ตุลาคม 2549 13:35 น. - comment id 621579
แวะมาทักทาย... มาช้าก็ไม่เป็นไรเนาะ ช่วงนี้ยุ่ง มาก ๆ ค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
31 ตุลาคม 2549 14:02 น. - comment id 621590
สวัสดีค่ะพี่กระต่าย
1 พฤศจิกายน 2549 16:31 น. - comment id 622294
สวัสดีค่ะ...แมงกุดจี่...ไม่สบายบางเรื่อง เป็นไข้ใจค่ะ...ว่าไปนั่น..สบาบดีบ้างค่ะ เพิ่งรู้น่ะค่ะว่าน้องดอกบัว ชอบดูรูปมาดูจริงพี่กระต่ายดีกว่าไหมค่ะ
1 พฤศจิกายน 2549 17:34 น. - comment id 622320
ใครบอกล่ะ เพราะโจรกำลังจะแย่ต่างหาก เธอมีค่ามีความหมายสำหรับฉัน ยิ่งนานวันโจรนั้นยิ่งสั่นไหว คล้ายคล้ายถูกน้ำกดสาดหัวใจ เป็นรอยไหม้ครั้งนี้ไม่บรรเทา แม่ยอดรักของโจรผู้ต่ำต้อย อย่าน้อยใจมากเลยเจ้าขนขาว ลมหนาวมาคราวนี้ใช่ชั่วคราว พัดจนร้าวดินแตกแยกจากกัน น้ำก็ลดดินก็แตกอากาศแห้ง ลมพัดแรงห่วงแต่เจ้าที่ดื่อรั้น อยากจะกอดเพิ่มไออุ่นให้แจ่มจัน กลัวเจ้านั้นไม่รับการปลอบโยน ลมห่วงหาอาทรพัดไกลแล้ว ถึงดวงแก้วหรือยังลมพัดโหม ด้วยลมรักจากข้าพัดอ่อนโยน ไปประโลมให้เจ้าได้คลายใจ
2 พฤศจิกายน 2549 20:22 น. - comment id 622824
เธอมีค่ามีความหมายสำหรับฉัน ยิ่งนานวันโจรนั้นยิ่งสั่นไหว คล้ายคล้ายถูกน้ำกดสาดหัวใจ เป็นรอยไหม้ครั้งนี้ไม่บรรเทา แม่ยอดรักของโจรผู้ต่ำต้อย อย่าน้อยใจมากเลยเจ้าขนขาว ลมหนาวมาคราวนี้ใช่ชั่วคราว พัดจนร้าวดินแตกแยกจากกัน น้ำก็ลดดินก็แตกอากาศแห้ง ลมพัดแรงห่วงแต่เจ้าที่ดื่อรั้น อยากจะกอดเพิ่มไออุ่นให้แจ่มจัน กลัวเจ้านั้นไม่รับการปลอบโยน ลมห่วงหาอาทรพัดไกลแล้ว ถึงดวงแก้วหรือยังลมพัดโหม ด้วยลมรักจากข้าพัดอ่อนโยน ไปประโลมให้เจ้าได้คลายใจ โจรร้าย 01 พ.ย. 49 - 17 คุณเหมือนน้ำทิพย์ชโชลมใจยามเหว่าหว่า เหมือนจันทราที่มองอยู่ไม่ไปไหน คุณเหมือนน้ำไหลเย็นให้ชื่นใจ คุณคือใครใครคือคุณหรีอคุ้นเคย บางครั้งเหนื่อยล้ากับการงาน บางครั้งอยากกลับบ้านเสียเฉยๆ มาเห็นคุณกับอบอุ่นเหมือนคุ้นเคย พ่อโจรเอ๋ยขอบคุณค่ะที่หวังดี แต่ในใจเหมือนมีเงาใครแอบแฝง เหมือนสิ้นแรงรักร้าวเขาหน่ายหนี ก็เฝ้ารอเขากลับมาใยดี รอกี่ปีก็ไม่เห็นเขาจะมา หัวใจเลยสิ้นร้าวขลาดเขลารัก อยากปกปักหัวใจไม่หวนหา กลัวร้อยเล่ห์คำลวงชายใจด้านชา หวังเพียงว่าหัวใจจะไร้รัก
7 พฤศจิกายน 2549 08:53 น. - comment id 623995
วนเวียน เวียนวน วนอยู่ ใจกรู่ ถูกกัก กั่นไว้ กำแพง หนาสูง ข้ามไป ในใจ จมหยั่ง ในนที รอบตัว ล้วนน้ำ ล้อมลอบ เต็มขอบ ไกลโพ้น ไปถึง ในใจ ปวดร้าว คำนึง จำจึง รักจืด ชืดจาง
8 พฤศจิกายน 2549 09:07 น. - comment id 624615
ฉันก็ไม่รู้ อย่างไรก็ไม่รู้ ว่าเธอนั้นยังมีฉันอยู่ คงจะต้องดู กว่ารักได้เคียงคู่ เธอคงจะรู้ว่าต้องทำอย่างไร หากฉัน จะผ่านรักนี้ไปได้ ไม่ง่าย อย่างที่เธอฝันไว้ เธอคงเข้าใจ ปล่อยเวลาผ่านพนไป ยังคงไม่สาย ที่จะเริ่มต้นใหม่ ขอบคุณในความหวังดี ที่เธอมีให้ฉันมา จะเก็บรักษา ไม่ให้เสียน้ำใจ รักเธอ จึงบอกให้เธฮได้รู้ตัว ไม่กลัว เพียงปรารถนาอยากให้เจอ ได้พบสิ่งดีดี ที่ฉันไม่เคยมี ให้เธอ ขอร้อง อย่าเสียใจเลยเธอ น้ำตา อาจทำให้เธอต้องเจ็บ แต่ฉันอยากบอกกับเธอ ว่าฉันนั้นจริงใจกับเธอเสมอ รักเราคงจบลงด้วยความต่าง ความเลื่อมล้ำมากเกินกว่าคำอธิบาย ฉันยอม ยอมให้เธอว่ากล่าว เรื่องราว คำขอโทษจากปาก หมื่นคำใดใด คงไม่อาจเติมเต็มความรู้สึกดีดี ที่เราเคยมีให้กัน หนึ่งคำใดใด คงไม่เท่ากับคำที่ฉันจะบอกว่ารักเธอ
10 พฤศจิกายน 2549 20:04 น. - comment id 625282
ใจเอ๋ยใจไม่มีใครได้อีกแล้ว ใจเอ๋ยใจสิ้นแล้วไม่หวลหา ใจเอ๋ยใจเรื่องรักขออำลา ใจเอ๋ยใจเจ็บชาจนไร้ใจ ใจเอ๋ยใจไร้สิทธ์คิดเรื่องรัก ใจเอ๋ยใจขอหยุดพักบ้างได้ไหม ใจเอ๋ยใจชอกช้ำเกินกว่าใคร ใจเอ๋ยใจไร้น้ำช้ำอาดูร
26 พฤศจิกายน 2549 15:48 น. - comment id 631100
ใจเอยใจบางเบาดังปุยนุ่น ดูละมุนอุ่นไอจักทอฝัน เมฆสีขาวอ่อนนวลลอยใกล้กัน กระทบพลันผันกลับเป็นสีเทา เป็นคลื่นลมถลาโถมแผ่นดินใหญ่ ไม้ป้องลมซับฝนอารมณ์เขา ให้อ่อนน้อมซาลงสมใจเรา หมายมั่นเอารักต่อสายสัมพันธ์ พันธนาการรักไว้ด้วยใจภัก ไม่หาญหักตัดสิ้นคิดสร้างสรร ด้วยสองมือคอยประคองช่วยแบ่งปัน เป็นพลังรักแท้นิรันด์กาล ใต้แผ่นฟ้าลมเห่ทะเลกล่อม ลำนำกลอนร้องรำที่ขับขาน แฝงความหมายซ่อนเร้นถึงต้นธาร ดังกังวานคลื่นกระทบกลับทะเล
1 ธันวาคม 2549 16:57 น. - comment id 633069
ใจเอยใจบางเบาดังปุยนุ่น ดูละมุนอุ่นไอจักทอฝัน เมฆสีขาวอ่อนนวลลอยใกล้กัน กระทบพลันผันกลับเป็นสีเทา เป็นคลื่นลมถลาโถมแผ่นดินใหญ่ ไม้ป้องลมซับฝนอารมณ์เขา ให้อ่อนน้อมซาลงสมใจเรา หมายมั่นเอารักต่อสายสัมพันธ์ พันธนาการรักไว้ด้วยใจภัก ไม่หาญหักตัดสิ้นคิดสร้างสรร ด้วยสองมือคอยประคองช่วยแบ่งปัน เป็นพลังรักแท้นิรันด์กาล ใต้แผ่นฟ้าลมเห่ทะเลกล่อม ลำนำกลอนร้องรำที่ขับขาน แฝงความหมายซ่อนเร้นถึงต้นธาร ดังกังวานคลื่นกระทบกลับทะเล โจร 26 พ.ย. 49 - 15:48 IP 125.27. ยลสำเนียงกลอนที่อ่อนหวาน ดั่งขับขานเหมือนใครว่ากล่อมเห่ สายลมพัดเย็นสบายชายทะเล อยากนอนเปลมีคนไกวให้ทุกวัน นั่งฟังเสียงคลื่นลมกระทบหาด ขีดพื้นทรายวาดใจเธอคู่ฉัน เก็บน้ำทะเลสวยใสใส่แจกัน กุมมือกันเก็บเปลือกหอยมาร้อยเรียง ฟังเสียงคลื่นลมทะเลคอยเห่กลอม อยู่ในอ้อมแขนใครได้ยินเสียง ร้องลำนำขับขานหวานสำเนียง ประสานเสียงรักนี้ที่สายธาร
2 ธันวาคม 2549 19:41 น. - comment id 633358
เป็นริ้วรอยร้อยเสียงสำเนียงรัก สานเส้นถักทอเห็นเหมือนเรียวหวาย ใจลอยล่องไปไกลด้วยเดียวดาย กายสะท้านไม่คล้ายเพราะแผลใจ เป็นแนวยาวร้าวลึกสุดทนฝืน ล้มทั้งยืนรักคืนเพราะผลักไส ด้วยรักเธอประคองมอบหัวใจ ลาล้างไปไม่กลับให้ช้ำทรวง รวงรังร้างรักจางสิ้นคิมหันต์ รอเหมันต์พาพัดมาทักท้วง หอบลมหนาวขับไปใจหลอกลวง ให้เลยล่วงแดนไกลไม่กลับมา ยืนลำพังเพียงกายต้านลมหนาว บนพื้นขาวหิมะพราวไม่โหยหา เย็นยะเยือกโรยราไม่นำพา เหลือเพียงภาพมายารอยอาลัย
9 ธันวาคม 2549 12:27 น. - comment id 634681
เป็นริ้วรอยร้อยเสียงสำเนียงรัก สานเส้นถักทอเห็นเหมือนเรียวหวาย ใจลอยล่องไปไกลด้วยเดียวดาย กายสะท้านไม่คล้ายเพราะแผลใจ เป็นแนวยาวร้าวลึกสุดทนฝืน ล้มทั้งยืนรักคืนเพราะผลักไส ด้วยรักเธอประคองมอบหัวใจ ลาล้างไปไม่กลับให้ช้ำทรวง รวงรังร้างรักจางสิ้นคิมหันต์ รอเหมันต์พาพัดมาทักท้วง หอบลมหนาวขับไปใจหลอกลวง ให้เลยล่วงแดนไกลไม่กลับมา ยืนลำพังเพียงกายต้านลมหนาว บนพื้นขาวหิมะพราวไม่โหยหา เย็นยะเยือกโรยราไม่นำพา เหลือเพียงภาพมายารอยอาลัย โจรร้าย 02 ธ.ค. 49 - 19:41 IP 125.27.10.252 เป็นรอยแผลที่ชกช้ำย้ำเตือนติด รอยอดีตคอยย้ำเตือนให้โหยไห้ น้ำตาหล่นปนร้าวเฝ้าอาลัย หม่นหมองไหม้ใจร้าวหนาวน้ำตา หิมะหล่นเย็นเฉียบเปรียบน้ำแข็ง ใจแข็งแกร่งทุกข์ทนจนหมดค่า อยากสิ้นไร้เสียงหัวใจไม่นำพา อยากจะลาทิ้งร่างลับกลับสู่ดิน ความแข็มแข็งสูญสลายหายสิ้นแล้ว เหมือนดวงแก้วแตกกระจายหายหมดสิ้น รอยอาลัยความหวังเริ่มพังภินท์ เพราะสูญสิน้สิ่งที่หวังพังยับเยิน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
