ดอกเหมย

นันท์คนเขียนโคลงกลอน

ยามเหมันต์ถึงแล้ว           เหน็บหนาว
มวลหมู่เหมยสกาว                อร่ามฟ้า
แตกดอกสวยพร่างพราว       ทุกสิ่งมาแฮ
ชูช่อออกอวดอ้าง                   หอมฟุ้งจรุงใจ
     ใครเห็นต่างสุขล้ำ            งามตา
เอิบอิ่มในอุรา                       แน่แท้
ดั่งดอกสวรรค์มา                   สถิต เคียงดิน
คลายทุกข์โศกหายแล้           จิตให้คนึงหา
     พาลมพัดโบกพริ้ว            เหมยไกว
ดอกร่วงงามไสว                    แผ่นหล้า
เติมแต่งดินสดใส                  อีกครา
ช่างรื่นรมย์อกอ้า                   สุขล้ำในแดนดินฯ				
comments powered by Disqus
  • ยุทธภูมิ

    25 มกราคม 2545 22:28 น. - comment id 32133

    ช่างงดงาม  และสบายตายิ่งนัก
  • คะน้า

    27 มกราคม 2545 10:15 น. - comment id 32382

    ใครว่าแต่งไม่เก่งกันล่ะคะ เรื่องโคลงอ่ะคะน้าไม่ถนัดเอาเสียเลยได้แต่อ่านของคนอื่นค่ะ อย่างนี้
    เรียกว่าเก่งแล้วค่ะเพราะคะน้าเขียนไม่เป็นค่ะ
    ยังไม่เคยลองแต่งเลย
  • นันท์คนเขียนโคลงกลอน

    28 มกราคม 2545 11:42 น. - comment id 32507

    ลองหัดแต่งดูบ้างน๊าคุณคะน้าแล้วจะได้อะไรใหม่เพิ่มอีกไงล่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน