ยามสายลมหลงทางพัดผ่านมา เหล่าดอกหญ้าข้างทางก็หวิวไหว เมื่อหยาดฝนหล่นละอองมาต้องใบ ก็แกว่งไกวลู่ตามยามฝนพรำ ครามวลหมู่แมลงมาหยอกเย้า ดอกหญ้าขี้เหงาก็ยอมถลำ หลงระเริงฟ้อนส่ายเหมือนร่ายรำ มิกลัวเจ็บกลัวช้ำยามเขาจร เพียงวูบไหวความสุขก็พลันหาย สายลมเดียวดายไม่พัดเหมือนก่อน หมู่แมลงก็บินลับกลับรังนอน สายฝนจรจากไปไม่หวนคืน เศร้าโศกเพียงลำพังหนอดอกหญ้า จะเอื้อมคว้าสิ่งใดก็สุดฝืน จะเจ็บช้ำเพียงใดต้องกล้ำกลืน มิอาจคืนสิ่งหวังดังตั้งใจ มองสิ่งใดในโลกล้วนโศกเศร้า เห็นเพียงเงาก็เอื้อมมาคว้าเอาไว้ รอฝนซาฟ้าสว่างขึ้นกลางใจ จะเริ่มต้นสู้ใหม่ด้วยใจเดิม
9 สิงหาคม 2549 17:21 น. - comment id 596334
ครามวลหมู่แมลงมาหยอกเย้า ดอกหญ้าขี้เหงาก็ยอมถลำ หลงระเริงฟ้อนส่ายเหมือนร่ายรำ มิกลัวเจ็บกลัวช้ำยามเขาจร กานต์ชอบบทนี้ค่ะพี่ช้าง สบายดีนะคะ ไม่เจอกันนานเลย
9 สิงหาคม 2549 17:57 น. - comment id 596348
ดอกไม้ผลิดอกแย้ม คอยรับแสงของวันใหม่ สีสดสวยสดใส มองดูไร้เล่ห์มารยา ดอกไม้ส่งกลิ่นหอม กลิ่นขจรไกลแสนไกล กลิ่นเจ้าเย้ายวนใจ ใครๆอยากครอบครอง ดอกไม้กำลังร้องไห้ เพราะใครบางคนทำให้ช้ำ คนที่ใจแสนดำ เหยียบย้ำซ้ำเดินจากไป ดอกไม้เริ่มโรยรา กลีบอ่อนล้าไร้เรี่ยวแรง ไร้ซึ่งภู่แมลง ที่เคยแกล้งหยอกล้อกัน
10 สิงหาคม 2549 08:38 น. - comment id 596523
ขอเป็นดอกหญ้าในใจเธอ อิอิ
10 สิงหาคม 2549 12:08 น. - comment id 596590
เป็นดอกหญ้าหรือดอกใดๆ ล้วนมีคุณค่าอยู่ในตน
10 สิงหาคม 2549 21:45 น. - comment id 596707
ชอบน่ะดอกหญ้านี่ จำได้ว่าตอนเด็กๆ เคยเดินไปตามทางรถไฟกับแม่..เพื่อไปบ้านยาย ดอกไม้พวกนี้ขึ้นริมทาง..สวยมากค่ะ.. :) ระลึกขึ้นมาแล้วมีความสุขกับการเดินทางไกลครั้งแรก..
11 สิงหาคม 2549 10:31 น. - comment id 596800
เอาน่า .. ยังไงซะก็ยังได้ออกดอก .. บางต้นแตกกิ่งก้าน .. แต่ไม่มีดอกอ่ะ .. จะมีทีรัย .. มันเฉาตายก่อนผลิกลีบทุกที .. ปล. ชอบแฮะ ..
11 สิงหาคม 2549 12:04 น. - comment id 596840
ดอกหญ้าผู้ทรนง
13 สิงหาคม 2549 11:46 น. - comment id 597237
ขอบใจน้องช้าง หมู่นี้หัวฟู ๆ จ้า ไอซ์ ดอกหญ้าเป็นแค่ดอกหญ้า แต่มีคุณค่าในตัวเองเนอะ รูปสวยจัง ได้เลยค่ะ แสงไร้เงา คุณได้สิทธ์นั้นเดี๋ยวนี้ ใช่ค่ะไรไก่ ขอบคุณค่ะ เดินเล่นในตอนเย็น ดอกหญ้าดอกเล็ก แต่สวย พอโดนลม โอนเอน ส่ายไหวค่ะ ขอบใจกีกี้ ชอบน่ะ ดอกหญ้า หรือว่าคนล่ะหือ ขอบคุณค่ะ ก้าวที่ กล้า
23 สิงหาคม 2549 14:57 น. - comment id 600684
ดอกหญ้า......... ชั้นอยากเป็นเช่นดอกหญ้า ที่ไม่ว่าฝนตกแดดออกแค่ไหน ก็ยังคงยืนหยัดมั่นคงต่อไป แม้มีบ้างที่หวั่นไหวลู่เอน... ดอกหญ้า...อาจไม่มีค่า แต่ดอกหญ้าก็รู้ดีว่า ค่าของดอกหญ้า..แม้ไม่มีให้ใคร แต่มีให้...สำหรับตัวเองเสมอ... ,,,,,,,,,,,(เป็นอีกคนหนึ่งที่หลงรักดอกหญ้าเหมือนกันคะ),,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
14 กันยายน 2549 20:37 น. - comment id 606234
เยี่ยมมากเลยคะ สุดซึ้ง