ไม่กล้าก้าวทางยาวไกลด้วยใจหวั่น กลัวทั้งนั้นอุปสรรคที่หนักหนา แถมอ่อนแรงไร้กำลังทั้งวังชา ทุกเวลามืดมิดไร้ทิศทาง เหมือนดั่งว่าอุปสรรคช่างหนักหน่วง เป็นแรงถ่วงยึดติดคิดขัดขวาง ให้เราไร้ปัญญาจะระวาง ในทุกอย่างที่พบประสบเจอ ยิ่งกว่านั้นหนทางช่างร้างไร้ ไม่พบใครจริงใจใฝ่เสนอ ต้องอยู่เดียวเปลี่ยวใจใฝ่ละเมอ อยากพบเธอคนจริงใจที่ไกลกัน และเหมือนฟ้าเมตตาประทานให้ พบคนไกลห่วงใยเหมือนในฝัน พาก้าวเดินเคียงข้างไม่ห่างกัน และไม่ใช่ใครทั้งนั้นนั่นคือคุณ
3 สิงหาคม 2549 21:47 น. - comment id 594915
...อ่านแล้วไม่ แน่ใจ ใครคนนั้น... เอ๊ะ...ใครกัน เคียงข้าง บนทางเหงา อยากจะรู้ ใจจริง...ผู้หญิงไร้เงา ใครกันเล่า ที่อยู่ใน หัวใจคุณ
3 สิงหาคม 2549 23:56 น. - comment id 594936
ครุ่นคิดนึกทึกทักคงรักเรา ถึงด่วนเหมาเพ้อเพลินว่าเดินข้าง ก้าวด้วยกันพร้อมใจในเส้นทาง อุปสรรคดักขวางจะฝ่าฟัน เพียงแต่คิดจิตตรึงถึงลุ่มหลง หม่นพะวงสั่นไหวหัวใจหวั่น ถ้าความจริงเป็นได้ก็อัศจรรย์ เพราะเธอนั้นสูงส่งเกินหลงละเมอ สุขเพียงแค่ละเมอ
4 สิงหาคม 2549 08:07 น. - comment id 594972
สวัสดีค่ะ คิดถึงพี่เสมอเธอคนไกล คอยห่วงใยจากใจส่งไปหา อยากเพียงขอให้พี่สาวสุขอุรา เท่านี้หนา...ก็สุขล้นในหัวใจ... คิดถึง.... รักษาสุขภาพนะคะ พี่สาวคนไกล....
4 สิงหาคม 2549 09:29 น. - comment id 594998
หากเราไม่คิดที่จะก้าวเข้าไป เราก็คงจะไม่ทราบว่า อุปสรรค คืออะไรค่ะ.... เอ! สงสัยแล้วซิ ว่าใครคนนั้นคือใครหว่า...... \"รักษาสุขภาพนะค่ะ\"
4 สิงหาคม 2549 10:18 น. - comment id 595008
ว๊าวพี่หญิง.......มาบอกรักใครใช่แก้วนีดาเปล่าหนอ คิดถึงนะค่ะพี่หญิงไร้เงา
4 สิงหาคม 2549 11:10 น. - comment id 595022
คิดถึงเสมอๆเธอคือคนหนึ่งที่ตรึงใจเสมอมา มิวันลืมเลือน แก้วประเสริฐ.
4 สิงหาคม 2549 12:00 น. - comment id 595035
ก้างย่างอย่างมั่นใจ ด้วยฝันใฝ่ไปให้ถึง เจตนาเป็นที่พึ้ง แล้วเราจึ้งถึงเส้นชัย มั่นใจตั้งใจสู้ๆๆค่ะ
4 สิงหาคม 2549 13:03 น. - comment id 595049
กล้าเถอะนะมองมานะตรงนี้ ตรงที่มีคนนี้ยืนมองหา ถึงจะผ่านเนิ่นนานมา จงรู้ว่าคนนี้อยู่ที่เดิม สวัสดีค่ะพี่หญิง บัวยังยืนอยู่ที่เดิมนะค่ะ
4 สิงหาคม 2549 15:44 น. - comment id 595099
แหม ยังหวานเหมือนเดิมนะจ๊ะ ไว้ว่างๆ มาแต่งกลอน ผ่าน เอ็น เอสเอ็นกันอีกนะ มาระลึกความหลังกันไง อิอิ
5 สิงหาคม 2549 19:09 น. - comment id 595272
จะร่วมก้าวเคียงไปตามใจฝัน ในทุกวันมีกันไม่ไปไหน จะเคียงคู่อยู่กับคนของใจ ส่องกระจกเมื่อใดเราใกล้กัน อิๆๆๆ....กระต่ายส่องกระจกเห็นตัวเองน่ะ....
5 สิงหาคม 2549 19:13 น. - comment id 595276
จะคอยเป็นกำลังใจให้เหมือนกันนะครับ
8 สิงหาคม 2549 13:54 น. - comment id 595823
จงกล้าก้าวทางยาวด้วยใจมั่น หรือเธอเองลืมฉันคนเกื้อหนุน หากวันใดอ่อนล้าจะคล้ำจุน คอยการุณข้างเธอตลอดไป หากแม้นว่าอุปสรรคจักหนักหน่วง แบ่งเป็นช่วงก้าวไปจักดีไหม ถึงวันนี้ยังไม่ถึงเส้นชัย แต่ว่าใช่อยู่ไกลเกินคว้ามา บนหนทางแห่งฝันแม้โดนเดี่ยว เหมือนเดินอยู่ลำพังผู้เดียวหนา หากเธอพร้อมฉันพร้อม ขอสัญญา ทุกสิ่งจะฟันฝ่า ..ไปด้วยกัน เพียงเรามีเรา ..ยืนเคยคู่ ใจเรารู้ทุกสิ่ง ไม่นึกหวั่น อุปสรรคหนักหนาสารพัน เพียงมีเธอและฉัน .. ไม่หวั่นเลย
28 สิงหาคม 2549 00:16 น. - comment id 601778
ก่อนอื่นต้องขอโทษทุกคนที่เข้ามาคอมเม้นท์ให้ ที่ไม่ได้ตอบกลอน เนี่ยจากติดภาระกิจเรื่องการสอบจบการศึกษา และขอขอบคุณมาก สำหรับการให้กำลังใจกันเสมอมา เอาเป็นว่า ขอเวลาไปเคลียงานสักที่ค้างไว้ตอนช่วงที่ลาไปอ่านหนังสือสอบสักสองสามวัน แล้วจะมาตอบให้นะค่ะ อิอิ
28 สิงหาคม 2549 00:25 น. - comment id 601781
ไม่ยอม ให้ตอบเดี๋ยวนยี้ กำลังรออยู่นะ เพี้ยง อย่าเพิ่งนอนล่ะ
28 สิงหาคม 2549 01:07 น. - comment id 601791
ถึง คุณฤกษ์ ชัยฤกษ์ อยากจะตอบออกไปให้กลุ้มจิต กลัวพิมพ์ผิดพิมพ์ผลาดโอกาสเผลอ รัก ไม่รัก ตอบได้ไง ใจแบเบลอ เดี๋ยวพบเจอ คำไม่ตรง จะหลงทาง *-*เป็นวัยไม่รุ่นใจร้อนไปได้น่า งั้นเอาเป็นว่าพบกันครึ่งทาง เพราะหากให้ตอบข้างบน มีหวังตายแน่ เพราะเพิ่งจะกลับถึงระนองเมื่อตอน 21.00 น. เนี่ย ไงขอพักผ่อนก่อนนะ ส่วนคำตอบ ก็รอหน่อยก็แล้วกัน อิอิ*-*
29 สิงหาคม 2549 15:21 น. - comment id 602117
ถึง คุณนครา ประไพพงศ์ หัวใจฉัน นั้นหรือ เอ่อคือว่า ยังไม่กล้า ตอบความ ที่ถามไถ่ เพราะหากพอ เฉลย เผยหทัย คุณอาจต๊ก กะใจ เมื่อรู้ความ อิอิ *-*แหม อยากจะบอกเหมือนกันค่ะ แต่กลัวคุณตกใจกับคำตอบ ฉะนั้นขออุบไว้ก่อนแล้วกัน อิอิ*-* ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ แค่คุณนั้นทึกทักเรารักกัน วาดวิมานร่วมฝันหมั่นเคียงข้าง อุปสรรคเพียงใดไม่ระวาง ทุกเส้นทางพร้อมเพรียงเฝ้าเคียงใจ ก็แสนสุขหนักหนาที่ปรากฏ เพราะเป็นบทกำหนดรักสดใส แม้ความจริงจะรับรู้อยู่ภายใน คุณนั้นไม่..มีใจ...ให้กับเรา *-*สุขเพียงละเมอก็ยังดีไม่ใช่หรือ แต่เนี่ยนะ เราจะบอกอะไรให้ ถ้าได้พบเจอนะ มีหวัง...สุข ๆ ดิบ ๆ แน่ เพราะเราหุ้งข้าวสามกษัตริย์เก่งที่สุดเลย อิอิ*-* ถึง คุณแมงกุ๊ดจี่ คิดถึงเจ้าคนดีที่ห่างไกล แถมบอกไว้จากใจยังห่วงหา ยิ่งกว่านั้นหวังไว้ในชีวา ได้พบหน้าค่าตา..กันเรื่อยไป *-*คิดถึงเช่นกันจ้า แต่อยากจะบอกว่ามะกรูดกับแมวเนี่ย หากคนอื่นคงชอบหนักหนา เวลาเราใกล้กัน เพราะจะได้ไม่ต้องเสียเวลาหาเครื่องต้มยำ ฉะนั้น...ตัวใครตัวมันดีกว่า อิอิ (แม้นเราจะห่างไกลกันแต่พี่นั้นไม่เคยลืม น้องสาวที่น่ารักคนนี้นะ จะบอกให้)*-* ถึง คุณ whitelily หากไม่ก้าวทางยาวไกลไปข้างหน้า คงไม่เจอคนที่ว่า..คนที่ฝัน แต่พอก้าวทางยาวไกลไปด้วยกัน ก็สุขขีในชีวัน...ฉันชื่นใจ *-*อยากจะรู้หรือจ๊ะว่าเป็นใคร ได้เลยค่ะ เอียงหูมาซิค่ะ แล้วจะกระซิบให้ อิอิ (จริง ๆ ยอมรับว่าสุขภาพก่อนหน้านี้ไม่ค่อยแข็งแรงเนื่องจากเครียดจัดไปหน่อย แต่ตอนนี้หายแล้วค่ะ ขอบคุณนะค่ะสำหรับความห่วงใย และขอให้คุณห่างหายจากโรคภัยไข้เจ็บค่ะ*-* ถึง คุณแก้วนีดา จะไม่ใช่ ได้ไง ที่ใจบอก เพราะทุกซอก ของใจ ให้กับน้อง แก้วนีดา คนดี ที่จับจอง แต่ห้ามร้อง ส่งกลับ ไม่รับคืน *-*ไม่รักน้องแก้วนีดา แล้วจะให้พี่หญิงฯ ไปรักใครหละจ๊ะ (นานแล้วไม่เจอกันเลย สบายดีไหมน๊า คิดถึงนะจ๊ะ มาก ๆ เลย*-* ถึง คุณแก้วประเสริฐ แค่คำว่าคิดถึงก็ซึ้งนัก แถมทายทักห่วงใยมอบให้ฉัน จึงขอบอกจากใจให้รู้กัน ว่าทุกวัน...ยังตรึงใจ ไม่ลืมคุณ *-*ขอบคุณค่ะสำหรับไมตรีและกำลังใจที่มอบให้กับผู้หญิงธรรมดาคนนี้เสมอมา ขอบคุณค่ะ (ชอบภาพปลาจัง)*-* ถึง คุณไร่ไก่ ก้าวย่างไปข้างหน้า เพื่อฝันฝ่าเพื่อล่าฝัน ก้าวย่างเดินข้างกัน ช่างสุขสันต์.ช่างสุขใจ *-*สู้อยู่แล้วค่ะ แหมจะให้ถอยได้ไง มีคุณไร่ไก่มาสู้ มาเดินเป็นเพื่อนอย่างนี้ เอาค่ะ พร้อมเริ่มสตาร์เลยแล้วกัน อิอิ*-* ถึง คุณดอกบัว พร้อมก้าวกล้าฝ่าฟันด้วยหมั่นหมาย หวังทักทายความสุขทุกสถาน แถมไม่เคยจะสนใจใฝ่ร้าวราน เพราะทุกกาลมีเธอนั้นหมั่นห่วงใย *-*ยืนอยู่ทำไมหละจ๊ะที่เดิม มาม๊ะไปด้วยกันดีกว่า ข้างหน้านั่นหละเห็นไหม ท้องฟ้าสีชมพู ทะเลก็สีชมพู แถมอะไร ๆ ก็ยังเป็นสีชมพู ไม่เชื่อหละซิ งั้นไป เราไปดูสีชมพูเหล่านั้นด้วยกัน อิอิ*-* ถึง คุณใสซื่อบริสุทธิ์ กลอนนะหวานเหมือนเก่าเราเฝ้าบอก แต่ขอหยอกเพื่อนนิดหากคิดหมาย หวังจะแต่งกลอนกานต์สารนิยาย คงไม่ได้แล้วตอนนี้...มิมีเวลา *-*ตอนนี้เราไม่ค่อยแต่งกลอนแล้วหละ เพราะตอนนี้ทั้งหน้าต่างและประตูลงกลอนไว้หมดแล้ว อิอิ*-* ถึง คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์ พร้อมจะก้าวเคียงกันที่ฉันคิด ในทุกทิศทุกทางกระจ่างใส แม้เดือนดับมืดมิดผิดหทัย ที่สดใสตลอดไปเมื่อเคียงเธอ *-*ส่องกระจกเห็นตัวเอง แสดงว่าคุณก็เห็นคน ๆ นั้นแล้วหละค่ะ อิอิ (หวังไว้สักวัน เราคงได้พบกันสักครั้ง สองครั้ง หรือมากกว่านั้นนะค่ะ*-* ถึง คุณดาราจักร แค่คุณเป็นกำลังใจให้กับฉัน ในทุกวันเวลาพาสดใส ยิ่งกว่านั้นแสนยินดีที่คนไกล ยังห่วงใยเข้ามาหาพาสุขจริง *-*ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอ ๆ นะค่ะ*-* ถึง คุณไวยากรณ์ จะก้าวย่างทางยาวไกลด้วยใจมั่น และยอมรับก่อนนั้นฉันหวั่นไหว แต่ไม่เคยลืมคุณอย่าขุ่นใจ เพราะคุณคอยห่วงใยใฝ่ดูแล ส่วนเรื่องราวอุปสรรคที่หนักนั้น อาจเคยหวั่นเพราะใจเคยได้แผล แถมยอมรับความเศร้าเฝ้าดวงแด แต่ไม่แคร์แล้วตอนนี้ที่เป็นจริง ยิ่งกว่านั้นบนโลกกว้างทางข้างหน้า คุณยังมาทำให้ใจสุขยิ่ง พร้อมตอบกลับจากใจใฝ่ประวิง เพื่อนไม่ทิ้งกันจริงฉันเชื่อใจ จึงขอให้สัญญา..ในครานี้ เธอจะเป็นเพื่อนซี้..ที่ชิดใกล้ พร้อมจะคอยดูแลกันมิหวั่นภัย ตลอดไปด้วยใจ...ให้สัญญา *-*แม้นเราจะไม่เคยเห็นหน้ากัน แต่ฉันเชื่อเสมอนะ ว่าคุณเป็นเพื่อนซี้ที่ดีของฉันเสมอมา ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่อบอุ่น ขอบคุณสำหรับความห่วงใย ที่ให้กับฉัน ขอบคุณอีกครั้งสำหรับความผูกพัน และขอบคุณนิจนิรันดร์ที่เธอนั้น...ยอมรับเป็นเพื่อนเกลอ*-*
30 สิงหาคม 2549 14:27 น. - comment id 602355
ขอบคุณที่แวะไปตอบนะคะ คิดถึงน้องตูนเสมอค่ะ
31 สิงหาคม 2549 00:05 น. - comment id 602533
ถึง คุณทิกิ ก็ขอบคุณเช่นกันในวันนี้ สำหรับพี่คนดีที่มาหา แถมยังให้คิดถึงตรึงอุรา ส่วนน้องยาบอกตามตรงยังห่วงใย *-*ขอบคุณเช่นกันค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน*-*
5 กันยายน 2549 16:43 น. - comment id 603652
ผม.......................ศรัทธา................................... ..........บทกวี.....เรื่องสั้น...........จากทุก..............ตัวอักษร..............วรรณศิลป์.....แห่งคุณ..............น้ำใจกำลังใจ................ให้กับ.....................นักอยากเขียนใหม่ทุกคนที่อยากเป็นนักเขียน....................................ผมคือหนึ่งในนั้น.....................
6 กันยายน 2549 19:09 น. - comment id 603948
ถึง คุณศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ กำลังใจมอบให้เห็นเพื่อเป็นขวัญ เป็นรางวัลนักเขียนเพียรเสนอ เหมือนคำมอบชอบให้ไว้พบเจอ สำหรับเกลอคนเขียนกลอนแน่นอนจริง *-*ขอบคุณสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้แก่น สำหรับผู้หญิงไร้เงาแล้ว อยากเป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกท่าน เพราะคิดเสมอว่า การเขียนอะไร ต่อให้ดีแค่ไหน ถ้าไม่มีคนอ่าน ผู้แต่งก็ย่อมท้อแท้ได้เช่นกัน ฉะนั้น ขอเป็นกำลังใจให้แก่กันแล้วกันนะค่ะ*-*