หนาวน้ำฟ้าฟ้าพัดพรูพร่าง หนาวน้ำค้างค้างคืนสดใส หนาวสายฝนฝนหล่นพรมใจ หนาวสายลมไกวไล้พรรณไพรพราว แสนหนาวเย็นตามเส้นแนวป่า คิดอยู่ว่าดอกหญ้าอาจหนาว ยามลมพัดใบสะบัดพราว แล้วกลีบขาวร่วงกราวลงดิน ดอกหญ้าเหนื่อยนักไยไม่พักก่อน ยามสายลมซอนอ้อนแอบแถบหิน ดอกหญ้าหนาวนักเอนพักลงดิน ที่ยังไม่สิ้นกลิ่นอโณทัย ตะวันตกดินดินยังอุ่นหญ้า ดาวยังอุ่นฟ้าฟ้าจึงสดใส หากหินกระด้างไร้ร้างอุ่นใด ไม่ห่างหัวใจเย็นเยียบเทียบทัน อยากแอบไอกรุ่นอุ่นดินกลิ่นหญ้า อยากเป็นนภาดาราอุ่นฝัน อยากเหมือนเมฆใหญ่รับไอตะวัน อยากได้อุ่นอันอาบฝันสู่ใจ
เสี้ยว 25 ก.ค. 2549 19:25 น. - ID 91427 
1842
1
0
25 กรกฎาคม 2549 20:13 น. - comment id 592885
ฮ้อยยยยย...เพราะจับใจเลยคุณเสี้ยว ชอบจังค่ะ
26 กรกฎาคม 2549 09:46 น. - comment id 592959
ภาษาแพรวพราวมากค่ะ
5 กันยายน 2549 23:58 น. - comment id 603710
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
