เช้านี้ที่ป่าใหญ่ เมื่อแสงสูรย์สาดส่องต้องน้ำค้าง ดั่งเพชรพร่างแพรวพราววาววับใส ระยิบระยับทั่วทุ่งทองผ่องอำไพ แลทางใดย่อมงดงามยามอุษา มวลวิหคหกถลาเวหาหาว เสียงเจี๊ยวจ๊าวเจื้อยแจ้วแว่วเสียงจ้า ช่างสุขใจเสียจริงเจ้าสกุณา ร่อนถลาฟ้ากว้างอย่างเสรี หมู่ทิวไม้ไกวระยับรับลมพลิ้ว เสียงหวีดหวิวฉิวเฉียดเข้าเบียดสี หนึ่งประเลงเพลงไพรใส่ดนตรี ปลุกชีวีให้ตื่นฟื้นทั่วผืนป่า ห้วยละหานธารใสไหลเอื่อยเอื่อย รินระเรื่อยลงล่างหว่างภูผา เป็นสายธารหล่อเลี้ยงทุกชีวา ล้ำเลิศค่ากว่าย่องยกรกกำเนิด ๔๔๔ ทานทองคำ ๔๔๔ ๒๐ มิถุนายน ๒๕๔๘
20 มิถุนายน 2549 09:26 น. - comment id 584877
คนเขียนจนกระต่ายนึกภาพออก นั่งยิ้มเวลาอ่านงานคุณ ขอบคุณที่มีให้การทำงานในเช้าวันนี้ดูสดใสค่ะ...
20 มิถุนายน 2549 14:32 น. - comment id 584943
สวัสดีค่ะ ทานทองคำ... สดใสนะค่ะ อ่านแล้วสดชื่น ขอให้คุณมีความสุข สดใสในทุกเช้าค่ะ... นานมากแล้วที่ไม่ทักทาย คุณสบายดีนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วย
21 มิถุนายน 2549 04:37 น. - comment id 585078
ขอบคุณ กระต่ายใต้เงาจันทร์ พอดีผมตื่นเช้าแบนี้ทุกวันและผมก้ได้เจอสิ่งที่ผมเขียนทุกเช้าเช่นัน ขอบคุณ แมงกุ๊ดจี่ ผมไม่ได้แต่งกลอนมานานแล้วจริงๆนั่นแหละครับ เพราะเหนื่อยจากงานนั่นและครับ