ตะวันรอนอ่อนแรงล้าแสงแล้ว คงไม่แคล้วพลบค่ำเย็นย่ำหนอ อบอวลอุ่นกรุ่นไอแดดใสทอ ผีต่างขอตากผ้าอ้อมย้อมเขตคาม ลมหนาวโชยโรยเรื่อยพัดเฉื่อยฉิว รักฉันปลิวปลิดร่วงใคร่ทวงถาม ใยเธอตัดสลัดไปได้ทุกยาม แม้ทุ่งงามฉันเหงาเศร้าเมื่อมอง ตัดใจห่างร้างเจ้าเคล้าอกหัก นิราศรักเรื่องไหนใยต้องหมอง ดั่งตะวันทันใดไม่คิดตรอง ทิ้งฟ้าหมองหม่นดำคล้ำระทม สายลมเฉยเย้ยหยันปล่อยฉันเศร้า ยากคว้าเอารักคืนแสนขื่นขม มองทางไหนให้มืดยืดอกตรม มิอาจข่มแข็งใจใต้แสงจันทร์
Noktawan 18 มิ.ย. 2549 11:03 น. - ID 90327 
3505
1
0
19 มิถุนายน 2549 08:10 น. - comment id 584655
ข่มใจใต้แสงจันทร์ เศร้าจังนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
