ดอกหญ้าไหว สล้าง กลางสายฝน หวานระคน ชูช่อ ล้อลมไสว ละอองน้อย ลอยละล่อง สู่ครรลัย แต่งแต้มให้ ทุ่งงาม อร่ามตา ผ่านคืนวัน หมองไหม้ ไร้คนคอย โอ้ดอกน้อย เจ้ารอคอย เสน่หา ชลพิน ทันใดร่วง หล่นลงมา ชุบชีวา ให้ดอกหญ้า ยังน่ายล ขจรคลาย กายสะบัด รัดภมร เจ้าแอบซ่อน เริงร่า ท้าสายฝน รังสิมันต์ พิรุณเจ้า เคล้าระคน ยิ่งได้ยล ยามต้องแสง ในแลงมา ช่างงดงาม เหลือล้ำ เกินคำใด รุ้งทอสาย มีมนต์ขลัง ดังยิหวา หาใดเทียบ เปรียบเปรยได้ ในพนา สุขอุรา นักหนา ในษาพันธ์ ยินเสียงเรียก ที่รัก จากปักษา ล้อลมเล่น กลางพนา พาสุขสันต์ กางปีกน้อย ลอยล่องไป ในไพรวัลย์ เกาะกิ่งก้าน เกี่ยวกัน ในวัลลี คคนางค์ กระจ่างตา ยามซาฝน สวยใสแล น่ายล ทุกดิถี แม้นได้พิศ บุปผาเช่น ดรุณี ขอให้มี พิรุณหลั่ง ไปทั้งกาล
soulmate 25 พ.ค. 2549 14:47 น. - ID 89608 
1399
3
0
25 พฤษภาคม 2549 16:35 น. - comment id 579572
หวานคำชมธรรมชาติแสนผาดผุด จากห้วงสุดวิญญาณสืบสานสมัย แว่วกังวานหว่านสำเนียงเสียงพงไพร งามหัวใจคุณประดิษฐ์คิดร้อยกรอง
25 พฤษภาคม 2549 16:53 น. - comment id 579580
ขอบคุณคุณปราณรดีที่เข้ามาทักทายกันค่ะ soulmate
23 ตุลาคม 2549 05:02 น. - comment id 618108
แต่งเพราะจังเลยอะ ชอบจัง
เพราะมากๆๆๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
