รุ่งอรุณอุ่นละไมไออุ่นแสง ตะวันแดงแยงนภาขอบฟ้ากั้น แสงสีทองผ่องอำไพใกล้ตะวัน บอกว่าผันวันใหม่แล้วแก้วนภา หมองจางจางระหว่างเขาเงาสะท้อน วูบไหวอ่อนย้อนแสงทองคล้องเวหา คล้ายม่านทองผ่องพรรณอัศจรรย์ตา กั้นภูผาหว่างเวหาน่าชวนชม ลมเย็นพัดสะบัดไม้ไหวไหวลิ่ว พัดไม้ปลิวพลิ้วผ่านสำราญสม ปล่อยห้วงใจให้ไหวไปตามสายลม คล้อยอารมณ์จมห้วงในดวงใจ ลืมตาตื่นยืนยินเสียงสำเนียงร้อง ยินเสียงก้องจากท้องป่าพาหวั่นไหว เสียงนกเรียกเพรียกหากันในพงไพร บินลับไปในขอบฟ้าออกหากิน ฟ้าเปลี่ยนแสงแห่งตะวันที่ผันส่อง จากแสงทองรองเรืองหายกลับกลายสิ้น สีเงินเคลื่อนเลื่อนมาสู่ฟ้าดิน แล้วร้างสิ้นผินผ่านตามกาลกล จนอาทิตย์สถิตฟ้านภากาศ แสงขาวสาดมิขาดหายวายแห่งหน สู่พื้นแผ่นทุกแดนไปในตำบล จุดเริ่มต้นบนโลกกว้างต่างดิ้นรน
1646
1
0
24 พฤษภาคม 2549 20:56 น. - comment id 579395
สูดอากาศตอนเช้า ........ช่างสดชื่นดีจริง ๆ ......ว่าไหมครับ......
24 พฤษภาคม 2549 21:25 น. - comment id 579401
ใช่แล้ว ... แดดเช้าก็งามมากด้วยนะ มาสวัสดีคุณเพชรพรรณราย ค่ะ : )
25 พฤษภาคม 2549 08:57 น. - comment id 579466
สวัสดีค่ะ เช้า ๆ อุ่นไอแดด สดชื่นนะค่ะ
25 มิถุนายน 2549 20:48 น. - comment id 586199
แต่งกลอนเก่งจัง แบบว่า ตรงใจมั่กๆ เพราะว่าเราชื่อ รุ่งอรุณ โดนสุดๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
