ปลาว่ายเวียนในอ่างวน นิ่งเบาลอยบน ในโลกส่วนตัวของปลา เลื่อมสีสะท้อนแสงพา น้ำแต่งลายตา กระเพื่อมเลื่อมพรายปลาวน แหวกว่ายท่ามหินซอกซน ซุกซ่อนเร้นหน ตามแต่วิถีปลาเป็น ปลาเอยปลาในบ่อเย็น ประดับตัวเห็น สีสะท้อนวามวับตา เพลิดเพลินน้ำรื่นเริงร่า วิถีแห่งปลา คือโลกส่วนตัวตามมี พิศเพลินปลาว่ายหลากสี ระยับหางรี่ นี่แหละปลาว่ายชื่นชม ปลาว่ายเวียนใจรื่นรมย์ หากินดินตม วนว่ายตามใจเสรี หยอดอาหารใส่ตามมี กินกันอิ่มหมี แล้วลอยให้เห็นชวนฝัน มิสนใจกลางคืนวัน ระแวดหวาดหวั่น ประสาปลารักชีพตน ปลาในอ่างหลังบ้านวน ว่ายล่องลอยวน ชมปลาแล้วเพลิดเพลินใจ.
15 พฤษภาคม 2549 07:36 น. - comment id 577129
อรุณสวัสดิ์ ค่ะ คุณปราณรดี ตั้งใจมาอ่านกลอน เพราะ ๆ ของคนเก่งค่ะ ชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง แต่งกลอนเก่งมากค่ะ หลากหลายอารมณ์ พี่อ่านงานคุณ แทบทุกกระทู้ที่คุณเขียนกลอน หรือตอบกลอน เพื่อน ๆ
15 พฤษภาคม 2549 07:48 น. - comment id 577132
เลี้ยงปลาทีไร ตายหมดเลยค่ะ ไม่กล้าเลี้ยงอีกค่ะกลัวบาป แต่ชอบเลี้ยงนะคะ สงสัยให้อาหารเยอะไป อิอิ
15 พฤษภาคม 2549 09:20 น. - comment id 577161
ปลาน้อยลอยเวียนว่าย มิแหน่งหน่ายสายธารา รืนรมย์สมอุรา ว่ายไปมาน่าอิจฉาจริงๆ ปลาสวยๆว่ายไปมา
15 พฤษภาคม 2549 10:57 น. - comment id 577174
สวัสดีค่ะ พี่ปราณ ปลาสวยจังค่ะยังดีนะค่ะที่อยู่ในอ่างใหญ่ ว่ายวนแบบอิสระถ้าอยู่ในตู้คงจะแคบไปนะค่ะที่บ้านบัวเลี้ยงในตู้บ้างทีบัวไปนั่งมองดูเขา เอาอาหารให้กิน บัวก็คิดว่าถ้าเราโดนจับขังในทีแคบๆแบบนี้เราคงจะแย่ เพราะทุกชีวิตต้องการความอิสระแต่อยู่ในขอบเขตที่ดีนะค่ะ วิถีชีวิตของแต่ละสิ่งที่มีชีวิตบนโลกนี้ต้องการความผาสุขเหมือนกันนะค่ะ
15 พฤษภาคม 2549 12:31 น. - comment id 577185
ชมปลาทองแล้วคิดถึงปลาทองที่บ้านในตู้ป่านฉะน๊จะเป็นไงก็กาต่ายไปกระบี่ตั้งหายวันมัวไปดำน้ำดูประการังกลับมาปลาไม่ตายเลยโล่งอกค่ะ
15 พฤษภาคม 2549 12:47 น. - comment id 577192
ปิ้งปลาดุกอร่ยอดี กินกับส้มตำ หรือปลาช่อนตัวโตๆ ๆ ๆ เอาทำแปะซะ หาผักแก้มเยอะๆ ๆ หรือต้มปลา แม่อัสสุ ทำอร่อยมากๆ ๆ แม่ชอบทำเมนู ต้มปลา เพราะอยู่ต่างจังหวัด ปลาหาง่าย ไม่จำเป็นต้องซื้อ เลยได้กินปลา บ่อยๆ ๆ ว่าแล้วหิวจังฮู้...............
15 พฤษภาคม 2549 14:39 น. - comment id 577229
สวยงามมากเลยค่ะปราณ อ่านไปก็นึกภาพปลาทองในบ่อ ที่บ้านไปด้วย...รู้สึกรักปลาที่บ้าน ขึ้นมาทันที .... ปลาทองโดยเฉพาะปลาสิงห์ดำ เวลาทักทายเค้าๆจะว่ายมุดหัวดุกดิกขึ้นมา น่ารักมากเลยค่ะ
15 พฤษภาคม 2549 17:58 น. - comment id 577283
อยากินปลาเสียแล้วสิ
15 พฤษภาคม 2549 21:33 น. - comment id 577332
... วันก่อนไข่ทอด...วันนี้จะได้กินปลาทอดแฮะ อิอิ ... ล้อเล่นครับ ตัวเล็กน่ารักอย่างนี้ทอดไม่ลงนะ รอให้โตก่อน
16 พฤษภาคม 2549 07:37 น. - comment id 577410
ได้กินปลา แมวจมูกดีตามมาย่องจับปลากิน อิอิอิ แวะมาเยี่ยมคะ
16 พฤษภาคม 2549 08:12 น. - comment id 577425
ง่ะ ... มีแต่คนใจร้าย จ้องจะจับปลากิน คุณศรีวิจิตรา ขอบคุณค่ะที่ชื่นชมผลงานของปราณ กำลังหัดเขียนอยู่ค่ะ เส้นทางยังอีกยาวไกลนัก ....................................... คุณเพียงพลิ้ว เมื่อก่อนเคยอยู่หอพักคนเดียว ก็เอาปลามาเลี้ยง แล้วปลาตื่นน้ำ ใส่น้ำเต็มโหลเลย ปลากระโดดๆ ออกมาติดผนัง ก็ต้องจับเข้ามาอีก พอไปทำงาน กลับมาก็มาดูปลา ปลาบางตัวแห้งกรังติดผนัง น่าสงสารจังเลย พอจะเปลี่ยนน้ำ มันก็ไหลตามน้ำลงท่อไป ตั้งแต่นั้นมาไม่กล้าเลี้ยงปลาอีก ... แต่ปลาที่บ้านพ่อเอามาเลี้ยง บางทีแม่ก็เอาปลาสลิดตัวเล็กๆ มาเลี้ยงไว้ในบ่อนี้ด้วยแหละค่ะ ปลาที่นี่ค่อนข้างตัวใหญ่และแข็งแรง เนื่องจากตัวว่ายน้ำอย่างรวดเร็วเอาตัวรอดจากปลาตัวใหญ่ที่เกเร ปลาหางนกยูงในบ่อนี้ กับ ปลาหางนกยูงในสระบัว ขนาดจึงต่างกันมากๆ เลย นานๆ ถึงเข้ามาดูปลาในบ่อนี้สักทีเหมือนกัน ... พอเข้ามาดูก็เพิ่งนึกได้ว่า บ้านเราก็มีสิ่งมีชีวิตอยู่ด้วยอีกตั้งหลายสิบเหมือนกันนะ ....................................... พี่ไรไก่ ปลาสวยๆ น่าสงสารนะคะ เพราะว่าจะเปราะบางมากๆ จริงๆ แล้วเคยได้ยินมาว่า ปลาสวยๆ เหล่านี้มีชีวิตอยู่ในน้ำลึกๆ แต่คนเอามาเลี้ยง เหมือนคนสวยบางคนถูกคนรัก คนทะนุถนอมมากๆ ก็เลยเปราะบาง อ่อนไหว ถูกโลกกระทบมากๆ ก็จะรับอะไรไม่ค่อยไหว ....................................... น้องดอกบัว ชีวิตต้องการพื้นที่ของตัวเอง .... พี่ปราณ เชื่อเช่นนั้น เพราะเราลองรู้จักใครสักคนที่คนๆ นั้นพยายามเข้ามาในโลกส่วนตัวของเรา แล้วยึดพื้นที่ของเรา ยึดอาณาเขตส่วนตัวของเรา เราก็คงรู้สึกอึดอัดเช่นเดียวกัน ปลา หรือ นก หรืออะไรก็ตาม ก็เช่นเดียวกัน มีเสรี มีอาณาเขตส่วนบุคคลที่ต้องการอยู่ตามลำพังแห่งตน เรียนรู้ทุกอย่างตามวิถีของตน ปราศจากการคุกคามควบคุมหรือครอบงำ แม้เราจะมีเสรีภาพ แต่เราต้องเคารพสิทธิในเสรีภาพของผู้อื่นเช่นเดียวกัน สังคมคงอยู่กันอย่างสงบร่มเย็นในใจ ปราศจากการเบียดเบียนกันและกัน ....................................... กระต่าย ปลาทองความจำสั้นจริงๆ กินอาหารเก่ง กินจนท้องแตกไปเลย ปลาทองความจำสั้นหรือไม่รู้จักความอิ่มของตัวเองหนอ ....................................... อัสสุ ปลาดุกที่อร่อย ต้องปลาดุกเหลืองนะ จะบอกให้ ในเมืองหาปลาดุกเหลืองสดๆ ยากมาก ปลาดุกเหลืองเนื้อจะเหนียว อร่อยดี หอมด้วย ... ปลาช่อนก็ต้องปลาช่อนท้องนา ... แต่เวลาไปซื้อต้องซื้อตัวที่เขาทำแล้วสดๆ อย่าไปสั่งให้แม่ค้าทุบหัวปลานะ ชีวิตก่อนตาย จะอาฆาตเราทำให้เกิดเวรกรรมทำให้เราเจ็บป่วย ....................................... รุ้งมณี ถ้าปลาอยู่ในที่ที่ควรอยู่ อยู่ตามธรรมชาติได้ จะสวยขนาดไหนก็ไม่รู้ แต่ปลาที่คนเลี้ยงเอาไว้ ก็ให้อาหารที่ไม่เป็นธรรมชาติซะแล้ว และการใช้ชีวิตของปลาก็ปรับตัวตามเรากำหนด ไม่ได้เป็นไปตามธรรมชาติ แต่ปลาเป็นสัตว์ที่อยู่ในโลกของตัวเอง โลกของน้ำ เหมือนคนที่มีโลกของตัวเอง โลกแห่งความคิดฝันและจินตนาการที่สวยงาม คนที่มีจินตนาการงดงาม จะเป็นคนงดงาม จินตนาการกล่อมความคิดความฝัน และเกลาชีวิตให้ไปสู่สิ่งที่จินตนาการไว้ (ถ้าไม่สำคัญว่า จินตนาการเป็นสิ่งจริงจนลืมความจริงและก็คับแค้นใจ ตึงเครียดที่ทุกสิ่งไม่ได้เป็นดังใจ) ....................................... คุณต้นกล้า มาเที่ยวชลบุรีสิคะ อาหารชลบุรีสดๆ อร่อยๆ ปลาเนื้อละเอียดนุ่มๆ สดๆ หวานๆ ....................................... ปักษาวายุ ครั้งต่อไปคงเป็นนกทอดละมั้ง .... ....................................... แมวเหมียว ปลาในบ่อนี้กินไม่อิ่มหรอกนะ ... ย่องไปที่อื่นเถอะ ....................................... ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามามีส่วนร่วมและเยี่ยมเยียนค่ะ
16 พฤษภาคม 2549 13:05 น. - comment id 577525
ธรรมดา... ปลาที่แข็งแรงมักจะว่ายทวนกระแสน้ำขึ้นไปหากินอาหารในที่ต่าง ๆ เพราะปลาชีวิตต้องกินจึงจะอยู่ได้ เหมือนชีวิตของคนที่เข้มแข็ง กล้าที่จะเผชิญโลก เพราะชีวิตเกิดมาเพื่อเรียนรู้ ไม่ธรรมดา... ปลาอยู่ในตู้เลี้ยง ไม่สามารถรู้กำลังของตน เพราะขาดสนามฝึกฝน แอ่งน้ำเล็ก ๆ ในตู้แช่ ไม่สามารถเป็นสนามทดสอบความสามารถที่แท้จริงได้ เหมือนชีวิตคนเรา ที่อยู่กับที่ ไม่กล้าเผชิญความจริงในโลกกว้าง จึงไม่อาจรู้กำลังที่แท้จริงของตนเอง หากมีโอกาส จงก้าวย่างไปตามใฝ่ฝัน เมื่อปัญหาและอุปสรรค จงให้กำลังกาย ใจ สติ และปัญญา ที่ได้สั่งสม อบรม และพัฒนามาแก้ไขอยู่เสมอ การเลี้ยงปลาในตู้ แม้เราจะให้อาหารอย่างอุดมสมบูรณ์ ก็ยังเป็นการจำกัดอิสรภาพและศักยภาพที่ปลายควรจะมี...เด้อ