เหลืออะไร...?

กวีปกรณ์

ห้างห่างหาง สองช้างป่าเพียงวาเดียว
พังพลายเกี้ยว เกี่ยวเกลียว งวง ด้วยห่วงหา
ส้อง(ซ่อง) ส่องสอง ผู้เมียคลอเคลียคลา  
ทะลุฝาฝ่า ฝ้าฝุ่นอันขุ่นมัว
แมกไม้ลำ ล่ำล้ำค่าพันธุ์หายาก
ยั้งหยั่งยัง ลงรากลึกถ้วนทั่ว
ผืนป่ากว้าง กว่างกวางคอยพลางตัว
นกขันรัว คูคู่คู้ ร้องเรียกกัน
ใครใคร่ไคล้ ไหลหลง พงพนา
คิดครั้งครา คร่าค้า โทษมหันต์
จากสิบร้อย ร่อยรอยเท้าไม่กี่พันธุ์
แผ่นดินแห้ง แห่งแหงนั้น...เหลืออะไร
				
comments powered by Disqus
  • เด็กตรัง

    4 พฤษภาคม 2549 00:24 น. - comment id 574714

    ร่วมด้วยช่วยกันนะ  ป่าจะได้อยู่นานๆๆ 
    
      36.gif
  • แดนไกล กูซ่า

    4 พฤษภาคม 2549 01:37 น. - comment id 574733

    ผมก็ชอบแต่งกลอนธรรมชาตินะครับ รักษาธรรมชาติกันเยอะๆนะ เพื่อโลกของเรา
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    4 พฤษภาคม 2549 04:46 น. - comment id 574741

    แวะมาแอ่วหาตอนใกล้รุ่งเด้อน้องชาย...
    31.gif
  • ไรไก่

    4 พฤษภาคม 2549 08:41 น. - comment id 574760

    ร่วมด้วยช่วยกันอนุรักษ์สัตว์ป่าเจ๊าๆ
    1.gif
  • อัสสุ

    4 พฤษภาคม 2549 09:58 น. - comment id 574793

    .ใครๆก็ตัดได้
    
    ต้นไม้ถึงสูงใหญ่
    
    แต่ใครจะปลูกไว้
    
    รักษาให้ได้ยืนยาว
    
    11.gif11.gif11.gif11.gif11.gif11.gif11.gif
  • ปักษาวายุ

    4 พฤษภาคม 2549 12:10 น. - comment id 574845

    ...
       เหลือแต่ตอพลีต้นเพื่อคนชั่ว
    ตัดไปทั่วไม่เลือกที่อัปรีย์ผลาญ
    ผืนพงไพรเคยให้คุณมาแสนนาน
    ไยแหลกลาญถูกย่ำยีฝีมือคน
    ...
    
    46.gifใช่ไหมครับ น้องกรณ์
  • พุด

    4 พฤษภาคม 2549 12:29 น. - comment id 574855

    16.gif36.gif
    รัก..มากๆ
    ทั้งป่า
    ทั้งน้องชายคนเก่งคนดีของพี่พุดค่ะ
    ใช้คำสุดยอดค่ะคนดี36.gif16.gif
  • นู๋อาย

    4 พฤษภาคม 2549 12:55 น. - comment id 574867

    เม้นหัยพี่ชายสุดที่ร๊ากค่ะ......โหอันที่จิงน้องไม่อยากจะเชื่อว่าแต่งเก่งถึงเพียงนี้ แต่ยังไงแล้วน้องก้อว่าพี่ชายต้องไม่ได้คิดเองแน่ๆอะ เหอๆๆ
    น้องพูดเล่น ก๊ากๆๆ พัฒนาขึ้นนะพี่ชาย
    เด๋ววันหลังจะแวะมาอ่านใหม่** คิดถึงพี่ชายมากมาย 20.gif46.gif
  • บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

    8 พฤษภาคม 2549 11:59 น. - comment id 575672

    กวีปกรณ์  เขียน (เหลืออะไร) :-
     
    ใครใคร่ไคล้ ไหลหลง พงพนา
    คิดครั้งครา คร่าค้า โทษมหันต์
    จากสิบร้อย ร่อยรอยเท้าไม่กี่พันธุ์
    แผ่นดินแห้ง แห่งแหงนั้น...เหลืออะไร
    ----------------------
    
    
    ทำไร่ปลายนา
    -----------------------
    
    เหินห่างห้างถางป่าพนาสณฑ์
    ลับลู่ลอดตาคนด้นถางไร่
    เพียงเพื่อพอยังชีพตีบตันไป
    ยามยากแย่เพียรไว้ไม่คร้านเกิน
    
    มิมีมาดบาทใหญ่ต้ดขายส่ง
    เพียงเพื่อเพียรดำรงตรงขาดเขิน
    เกิดก่อก็จนยากตรากเผชิญ
    ด้นดุ่มเดินตามจนคนติดดิน
    
    ตัดตรงต้นตะขบใช่ลบป่า
    ทนทำที่ไร่นาใช่กล้าฝิ่น
    ฟากฟ้าฟุ้งฝนเหือดหายไป่ริน
    หวังไว้ว่าคงไม่สิ้นหมู่พนา
    
    ยังอยากอยู่ปลูกยางแยกส่งขาย
    ต้องตัดต้นตะขบรายรอบป้องป่า
    ทำที่ทางเป็นแปลงปลูกยางพารา
    ต่ำต่อแต่นั้นปลูกข้าวอย่างเก่าเคย
    
    -----------------------
    บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
    ๗  พฤษภาคม  ๒๕๔๙
    
    ชาวนาหัดปรับหัวดอนปลายนาปลูกป่า...อ่ะนะ
  • ใครซักคน

    29 พฤษภาคม 2549 19:22 น. - comment id 580411

    10.gif29.gifเก่งจังเลยคับแต่งได้ดีมากเยยอะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน