ละคร เมฆา

ม้าก้านกล้วย

ที่ผ่านมา งานเร่ง รัดเหลือเกิน
ไม่ได้เพลิน ใจพัก สักเท่าไหร่
วันนี้ว่าง พอดี พี่เต็มใจ
พาน้องไป เอนกาย คลายดวงมาลย์
จะชักชวนเจ้านอนเปลญวนสาย
แล้วแกว่งไกวโยกย้ายให้ฝันหวาน
ฮัมเพลงซึ้ง กล่อมเจ้า เล่านิทาน
เรื่องตำนาน ผ่านร้อยพัน อันอำนวย
เสกท้องฟ้า เป็นห้อง ท้องพระโรง
ดาราโยง เป็นโคมฉาย แสงสลวย
หมอกระเรื่อ เกลื่อนไอดิน กลิ่นระรวย
ยอดหญ้าช่วย บังใบร่ม เป็นพรมพื้น
เอาเมฆาแต่งเป็นตัวละคร
แต่ละก้อนแต่ละหมู่ดูดาดดื่น
ให้เป็นพระ เป็นนาง พลางครึกครื้น
ให้เจ้าสม อารมณ์รื่น ตื่นตาชม
โน่นเป็นยักษาใหญ่ที่ใจร้าย
มันมาตรหมาย อาละวาด พิฆาตข่ม
แล้วโน่นไง พระเจ้าตา ในอาศรม
มาอบรม พระเอกเรา เอาชนะ
สอนมนต์ สยบมาร ราญยักษ์ใหญ่
รากษส พ่ายไป ไม่ยี่หระ
มานพหนุ่มแกร่งอาคมกลมภะ
จึงคิดจะพานางไปนั่งเมือง
และพำนักระหว่างทางระหว่างไพร
แล้วผูกเปล สายไกว ไว้เล่าเรื่อง
เช่นพี่นี้ ผูกใจเร้า แม้นเจ้าเคือง
ที่พี่เพ้อ เฟ้อเฟื่อง จงอย่าฟัง
นอนซะเจ้า นอนเถิด เสียนะเจ้า
ให้หลับฝันเรื่องราวที่เจ้าหวัง
ให้ตื่นมาสู้โลกนี้ อย่างมีพลัง
แค่พี่นั่ง แกว่งเปลให้  พอใจแล้ว 
         (ม้าก้านกล้วย)