เพลงลม ไล่คม เรียวไผ่ แกว่งไกว ยอดใบ ไผ่เขียว ลมลู่ สู่ยอด ไผ่เรียว เลาะเลี้ยว เกี่ยวยอด ไผ่ใบ ค้างพรม บนยอด ไผ่สน ลมบน ลอดเลาะ ไผ่ไหว ค้างหล่น จากยอด ไผ่ไกว ลงไล่ เริงเล่น ล้อลม ดินแล้ง แดนร้าง ก็ฟื้น ชุ่มชื้น กลับคืน เหมาะสม ดินยัง ป่าย่อม อุดม น้ำลม สั่งสม อุดมดิน
18 เมษายน 2549 09:59 น. - comment id 572238
... งามยิ่งครับ ขออนุญาติต่อกลอนด้วยซักบทนะครับ คมใบ ไผ่บาง สล้างฟ้า หวีดหวิว ลมพา พัดไหว โอนอ่อน เอนพลิ้ว แกว่งไกว ลู่ลม โลมไล้ งดงาม ยินดีได้รู้จักครับ
18 เมษายน 2549 12:39 น. - comment id 572271
ไพเราะมากเลยค่ะ ภาษาสวยค่ะ ชอบใบไผ่ค่ะ พลิ้วไหวยามต้องลม
18 เมษายน 2549 13:15 น. - comment id 572275
ขอร่วมชื่นชมกับเพลงลม คมไผ่ ด้วย กลอนงามจังเลย อ่านแล้วเห็นภาพ
14 ตุลาคม 2549 13:55 น. - comment id 615081
เพราะมากครับ
24 ตุลาคม 2549 01:54 น. - comment id 618332
พี่โย่อ่ะ ไม่แวะมากวาดบ้านจนบ้านจะเน่าแร๊วนะ แง่มๆ น้องน่ารักแวะมาเยี่ยมมมม อิอิ