มองสีสรรพันธุ์ไม้หลายหลากต้น ก็เหมือนคนต่างแกวแนวพงศา บ้างสูงต่ำดำขาวดังกล่าวมา กิริยาต่างกันนั่นประเด็น ตามคำพระพุทธองค์ทรงจำแนก กรรมที่แผกแยกให้ได้พบเห็น สัตว์ทั้งมวลล้วนมีกรรมนำให้เป็น ทรงย้ำเน้นทำดีมีครรลอง ส่วนต้นไม้ไร้จิตพนิจต่าง จึงแยกข้างจากสีสรรมวลพันธุ์ผอง ทั้งอากาศธรรมชาติจัดประคอง ดินฟ้าป้องปกแผ่ให้แปรพรรณ ต้นเดียวกันแปลกกาลพลันแตกต่าง ใบบอบบางเปลี่ยนฉากหลากสีสรร ร้อนสีแดง-แซมเหลืองรับหนาวพลัน หนาวสะบั้นผลัดใบไว้รับสโนว์ ดุจดังคนปรับตนและทนอยู่ เรียนและสู้วิถีที่ผลัดโผล่ ต่างอากาศภูมิเทศเขตใหญ่โต หยิ่งยโสอยู่มิได้ในสังคม การเรียนรู้อยู่อย่างคนช่างคิด แยกถูกผิดดีชั่ววางตัวสม โอนอ่อนตามบางสิ่งหยิ่งอาจจม ควรอบรมบ่มเพราะให้เหมาะควร ---------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๙ เมษายน ๒๕๔๙ เมื่อมาอยู่อเมริกา จึงรู้ว่า ต้นไม้ต้นเดียว มีตั้งหลากหลายสีสรร นึกถึงไม้หลากพันธุ์ ล้วนแปรผันตามเวลา
10 เมษายน 2549 07:54 น. - comment id 570755
ไม่คุ้นชินดินฟ้าและอากาศ ไม่สามารถเติบใหญ่ได้ดังฝัน ต้นแคระแกรนอยู่ได้ไปวันวัน รากแก้วสั้นชอนไชได้ไม่ดี
11 เมษายน 2549 05:51 น. - comment id 570884
อยู่ไกลบ้าน รักษาสุขภาพนะคะ
20 เมษายน 2549 19:33 น. - comment id 572614
พอต้นไม้ทิ้งใบเหมือนไร้คู่ สายเปลไกวไกวอยู่เหมือนรู้เห็น เชือกหัวเปลมันแน่นเข้าทุกเช้าเย็น แต่คนไกว ใยเร้นไม่คืนคอน