เห็นตะวันยามเย็นลอยเด่นฟ้า คอยเวลาคล้อยเคลื่อนเลือนลับหาย ยามราตรีเวียนมาดาราพราย ทอประกายแสงสู่พสุธา เมื่อทิวาผ่านพ้นบนภูเขา คงเหลือเงาร่มไม้ไพรพฤกษา มีเสียงสัตว์น้อยใหญ่ในพนา ส่งภาษากู่ร้องก้องแดนดง สายลมคงพัดเย็นกายใจชื่น หอมระรื่นกลิ่นผกาน่าลุ่มหลง ธรรมชาติตระการตาคราอัสดง คงยืนยงเช่นนั้นไม่ผันไป ฤดูกาลหมุนเวียนเปลี่ยนสลับ วันคืนลับล่วงคล้ายใครเสือกใส ธรรมชาติป่าเขาลำเนาไพร รักษาไว้แม้ผ่านกาลเวลา นั่งรำลึกถึงถิ่นแผ่นดินเกิด แหล่งล้ำเลิศในใจที่ใฝ่หา ความผูกพันมั่นอยู่ในอุรา ตลอดมาคิดถึงอย่างซึ้งใจ เฝ้ารอวันที่ได้กลับไปบ้าน คงชื่นบานรื่นรมสมสมัย ให้คุ้มกับเวลาที่ลาไกล สะสมไว้ความสุขทุกข์ลาเลือน มองท้องฟ้าที่นี่สีหม่นหมอง แสงดาวส่องดูไปใยไม่เหมือน ยามอยู่เขาเห็นเด่นทั้งดาวเดือน มาเยี่ยมเกลื่อนท้องฟ้าจนพร่าพราย อยากจะเห็นทุกที่ได้มีป่า ปวงประชาคงสมอารมณ์หมาย บรรเทาความรุ่มร้อนใจผ่อนคลาย หลอมละลายความรั้นดันทุรัง เป็นความฝันเล็กเล็กเด็กคนหนึ่ง เพียงรำพึงออกไปด้วยใจหวัง ธรรมชาติอาจเป็นบ่อก่อพลัง จะคงยังฝันต่อและรอดู /.
8 มีนาคม 2549 09:01 น. - comment id 565079
ฝันเหมือนกันกับเด็กคนนั้นเลยค่ะ ได้แต่ฝันต่อและรอดูนะคะ
8 มีนาคม 2549 10:32 น. - comment id 565104
ธรรมชาติสร้างสันต์สิ่งสวยงามให้กับโลกมนุษย์เสมอแต่คนเรามักมองเห็นเป็นสิ่งไร้ค่าพยายามทำลายสิ้นน่าเสียดายจริงๆต่อไปคงแค่ฝันเห็นสิ่งเหล่านั้นเนาะ
11 มีนาคม 2549 17:14 น. - comment id 565689
สวัสดีเจ้าคุณเพียงพลิ้ว ^_^ ในเมื่อมีความฝันเช่นเด็กน้อย มาร่วมคอยรอดูเป็นคู่ฝัน อนาคตคงถึงซึ่งสักวัน เธอกับฉันได้เห็นเป็นเรื่องจริง ^_^ สวัสดีเจ้าคุณไรไก่ ^_^ ธรรมชาติสร้างสรรสิ่งสวยงาม ทุกเขตคามซ่อนอยู่คงคุณค่า เพียงสิ่งนั้นถูกมองข้ามด้วยราคา ยังหวังว่าฝันนี้คงมีจริง ขอบคุณที่เข้ามาทักทายนะเจ้าคะ ^_^