ดวงดาวบนฟ้า...... พร่างพรายสายตา ดาราทอแสง แผ่วไล้เกลียวคลื่น ดาษดื่นสำแดง เสียงคลื่นซัดแรง ไม่แรงถึงฟ้า แผ่นน้ำเอย..... เจ้านั้นเคยแอบเลยล่องฟ้า ตะเกียกตะกายให้ถึงดารา ทุ่มสุดกายาคว้าดาวดวงนั้น ก่อตัวจากน้ำหยดหนึ่ง..... ลอยล่องถึงซึ่งคอยดาวฝัน อีกนิดเดียวเดี๋ยวถึงดาวนั้น แต่ฉับพลันหยาดตกเป็นฝน ฝนพรูฝนพร่างดั่งฝนน้ำตา...... รวบรวมกายาคว้าดาวอีกหน ตะกายขึ้นใหม่หลายครั้งอดทน หากแต่ไร้ผลฝนตกจากฟ้า แผ่นน้ำเงยหน้ามองดาว..... เย็นเยือกเหน็บหนาวมองดาวอ่อนล้า มองเห็นดาวเด่นนั้นคู่จันทรา เดือนคู่ดารา มองฟ้าหมดแรง
10 มกราคม 2545 20:06 น. - comment id 29719
เข้าใจเขียนดีจัง เหมือนอ่านนิทานเรื่องหนึ่งเลยล่ะ....ืชื่นชมจ้าา
11 มกราคม 2545 03:20 น. - comment id 29761
อื่มมม... มาชื่นชมจ้า...
13 มกราคม 2545 08:12 น. - comment id 30171
ชื่นชมผลงานเสี้ยวจ้ะ เปรียบเทียบเก่งจัง แผ่นน้ำไขว่คว้าไม่ถึงดาว พยายามแล้วยังตกมาเป็นฝน คิดได้ยังไงกันจ๊ะ
13 มกราคม 2545 09:03 น. - comment id 30176
ดวงดาวก็มีผลกับชีวิตได้เหมือนกันนะ