ดวงตะวันทรงพลังยังทอแสง มิถอยแรงบกพร่องเรืองส่องใส ยังมั่นคงเช่นนั้นทุกวันไป มิหลับใหลลืมเลือนเยือนโพยม ลมทะเลพัดปลิวพลิ้วยอดคลื่น เสียงครืนครืนลูบหาดพัดถาโถม ดังดนตรีธรรมชาติวาดประโคม ปลอบประโลมเมื่อยามใดใจทุกข์ตรม แว่ววิหคร่ำร้องก้องบรรเลง แห่งบทเพลงสุขสันต์พลันสุขสม ปล่อยทุกข์ที่ถมทับไปกับลม รื่นภิรมย์ทุกหนไปยามได้ฟัง ยามราตรีดาวระยับประดับฟ้า ยากอรรถาความงามยามเปล่งปลั่ง เจิดวิบวับส่องแสงแรงกำลัง คงยืนยั่งเช่นนั้นเคียงจันทรา ธรรมชาติคงมั่นมิผันเปลี่ยน ยังหมุนเวียนอย่างนั้นตามประสา แต่ไม่เคยเบื่อหน่ายในสักครา มีเวลาว่างเมื่อไรต้องไปยล
16 กุมภาพันธ์ 2549 00:08 น. - comment id 561210
16 กุมภาพันธ์ 2549 07:41 น. - comment id 561248
ธรรมชาติสวยงามสดชื่นเสมอเมื่อผู้ชมมีความสุข
16 กุมภาพันธ์ 2549 08:41 น. - comment id 561264
ลมทะเลเห่ใจให้สดชื่น อิอิ เขียนได้แค่นี้อ่ะพี่ชาย มาเที่ยวใกล้ๆน้องนี่เองเนอะ ยังไม่เคยไปเลยค่ะเกาะสีชัง แอบอิจฉาพี่ชายเล็กน้อย อิอิ
16 กุมภาพันธ์ 2549 09:13 น. - comment id 561277
ธรรมชาติสวยงามเสมอคับ... อยู่ที่ว่าเราจะมองเห็นความงามเหล่านั้นไหม.. บ้างก็ว่างาม.. บ้างก็ว่าแปลกไป... อยู่ที่ใจกับตาและอารมณ์ครับ
16 กุมภาพันธ์ 2549 09:31 น. - comment id 561280
สงสัยต้องก่อศึกแล้วมั้งเนี่ย (ไปมะชวน...)
16 กุมภาพันธ์ 2549 09:34 น. - comment id 561281
ไพเราะทีเดียว แอบไปไหนมาเนี่ย ทำไมไม่ไปเขื่อนด้วยกันน้อ?
16 กุมภาพันธ์ 2549 09:55 น. - comment id 561288
วันนี้ดวงอาทิตย์อยู่ในกำมือของดาวอังคารแล้ว ไปเรียกยอดมนุษย์มาช่วยดีกว่า..
16 กุมภาพันธ์ 2549 12:53 น. - comment id 561344
สวัสดีค่ะ คุณดาวอังคาร แต่ ณ ปัจจุบัน ธรรมชาติ เปลี่ยนไปมากนะค่ะ.... รักษาสุขภาพนะค่ะ คิดถึงนะค่ะ...
16 กุมภาพันธ์ 2549 14:48 น. - comment id 561386
คือหัตถาครองพิภพเหรอนั่น....
16 กุมภาพันธ์ 2549 16:36 น. - comment id 561408
" บทลำนำถ้อยวจีนี้ไพเราะ ช่างเหมาะเจาะสวยงามตามประสงค์ บรรจงเสริมเติมให้คิดจิตจำนงค์ ถึงธรรมชาติจะยังทรงคงอยู่เดิม \" ไพเราะมากอ่ะ ขอชื่นชมงับ
16 กุมภาพันธ์ 2549 18:01 น. - comment id 561421
The Colors of Friendship Once upon a time the colors of the world started to quarrel. All claimed that they were the best; the most important, the most useful, the favorite GREEN said: \"Clearly I am the most important. I am the sign of life and of hope. I was chosen for grass, trees and leaves. Without me, all animals would die. Look over the countryside and you will see that I am in the majority.\" BLUE interrupted: \"You only think about the earth, but consider the sky and the sea. It is the water that is the basis of life and drawn up by the clouds from the deep sea. The sky gives space and peace and serenity. Without my peace, you would all be nothing.\" YELLOW chuckled: \"You are all so serious. I bring laughter, gaiety, and warmth into the world. The sun is yellow, the moon is yellow, the stars are yellow. Every time you look at a sunflower, the whole world starts to smile. Without me there would be no fun.\" ORANGE started next to blow her trumpet: \"I am the color of health and strength. I may be scarce, but I am precious for I serve the needs of human life. I carry the most important vitamins. Think of carrots, pumpkins, oranges, mangoes, and papayas. I don\'t hang around all the time, but when I fill the sky at sunrise or sunset, my beauty is so striking that no one gives another thought to any of you.\" RED could stand it no longer, he shouted out: \"I am the ruler of all of you. I am blood - life\'s blood! I bring fire into the blood. I am willing to fight for a cause. I am the color of danger and of bravery. Without me, the earth would be as empty as the moon. I am the color of passion and of love, the red rose, the poinsettia and the poppy.\" PURPLE rose up to his full height: He was very tall and spoke with great pomp: \"I am the color of royalty and power. Kings, cheifs, and bishops have always chosen me, for I am the sign of authority and wisdom. People do not question me! They listen and obey.\" Finally INDIGO spoke, much more quietly than all the others, but with just as much determination: \"Think of me. I am the color of silence. You hardly notice me, but without me you all become superficial. I represent thought and reflection, twilight and deep water. You need me for balance and contrast, for prayer and inner peace.\" So the colors went on boasting, each convinced of his or her own superiority. Their quarreling became louder and louder. Suddenly there was a startling flash of bright lightening. Thunder rolled and boomed. Rain started to pour down relentlessly. The colors crouched down in fear, drawing close to one another for comfort. In the midst of the clamor, rain began to speak: \"You foolish colors, fighting amongst yourselves, each trying to dominate the rest. Don\'t you know that you were each made for a special purpose, unique and different? Join hands with one another and come to me.\" Doing as they were told, the colors united and joined hands. The rain continued: \"From now on, when it rains, each of you will stretch across the sky in a great bow of color as a reminder that you can all live in peace. The Rainbow is a sign of hope for tomorrow.\" And so, whenever a good rain washes the world, and a Rainbow appears in the sky, let us remember to appreciate one another. by Unknown
16 กุมภาพันธ์ 2549 20:08 น. - comment id 561446
ไม่มีเดือนไร้ดาวบนราวฟ้า เพราะเมฆาบดบังทั้งเวหน รัตติกาลหมองคล้ำดำมืดมน พลันสายฝนพร่างพรูสู่ผืนดิน มีแค่เสียงคลื่นโหมโถมเข้าฝั่ง ทะเลคลั่งปรวนแปรกระแสสินธุ คอยซัดสาดหาดทรายให้ได้ยิน กระทบหินแตกฟองละอองพราว ค่ำคืนไหนจะเหงาได้เท่านี้ ดวงฤดีชอกช้ำซ้ำเหน็บหนาว มีแสงเทียนเล่มน้อยคอยวับวาว ในคืนร้าวกลืนกล้ำเพียงลำพัง เพราะร่อนเร่พเนจรตะลอนหา ฝันเลอค่าเงียบสงบพบสักครั้ง แม้นหัวใจระรวยรินสิ้นกำลัง เกาะสีชังช่วยเสริมเติมให้เต็ม
17 กุมภาพันธ์ 2549 08:50 น. - comment id 561498
สวัสดีค่ะพี่หน่อง แวะมาเยี่ยมค่ะ มาอ่านด้วย... สบายดีนะค่ะพี่หน่อง ........ ขอแซวพีไอซ์หน่อยนะค่ะ พี่ไอซ์เอานิทานเรื่องนี้จากไหนค่ะ น่ารักดีค่ะ...ชอบค่ะ .... สีแต่ละสีแข่งกันพูดนะค่ะ.... น่ารักดี...