ลาวัตร

หนุ่มอุบล

" ร้องร่ำพร่ำเพรียกหาเพลาสงบ
หมู่วิหคหลบซ่อนหราถลาเหิน
ตาจับจ้องสองลูกไทรใคร่ยลเยิน
กิ่งไทรเกาะเลาะหยอกเอินเพลินร่มเงา
        ระริ่วไหวระริ้วสะบัดพัดโบยโบก
ไหวหวัดโยกเย็นจับรับเย็นเหงา
แม้นไหวกิ่งพฤกษาอ้าอกเอา
ริบไรเรื่อแสงเถาเนาแนบเนาใน
        กระรอกคู่อยู่หยอกเย้าเคล้าครองคู่
รัดกอดรัดกัดอยู่จนครู่ใหญ่
ค่อยไล่หยิกหยอกล้อล่อเพลงไพร
เพลงลมไหวไร้ลมพรมพนา
       ลาแล้วลาราวเรื่องที่เคืองขัด
ละเรืองวัตรนานเนาเน่าปูนป่า
คืนสู่ดงดินดอนถอนอุรา
แนบหนึ่งจิตชิดแนบทาป่าไพรพง"				
comments powered by Disqus
  • ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

    14 กุมภาพันธ์ 2549 18:10 น. - comment id 560843

    บวชที่ไหนหนอ
    
    วัดป่าเหมือนผมไหม?

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน