ทุกวันเช้าตะวันฉายร่ายเวตมนตร์ ความหมองหม่นเลือนหายกลับกลายเปลี่ยน เมฆปุยน้อยลอยล่องไปตามทางเกวียน เหล่าวิหกผกผินเพียรเรียนทำงาน แม้นฟ้าครึ้มดื่มด่ำกับพร่ำฝน แม้นใจคนจะเศร้าหมองครรลองกาล แสงตะวันกำลังร้องเรียกขาน ฟ้าหลังฝนยังละลานงดงามตา ถึงฟากฟ้าอันแสนไกลใจไปถึง ห้วงคำนึงเปรียบฝันน้อยคอยเรียกหา แต่อย่าลืมเพื่อนฟากฟ้าที่ยังครา ส่องแสงมาดุจแสงใจให้กำลัง ทุกวันเช้าตะวันฉายร่ายเวตมนตร์ ขึ้นโผล่พ้นตะวันออกเพียงลำพัง สัตว์น้อยใหญ่มุ่งหน้าออกจากรัง มนุษย์ถึงฝันฝั่งด้วยพันธ์ใจ ๒๒ มกราคม ๒๕๔๙ ๑๑.o๙
ปักปลายฝัน 22 ม.ค. 2549 11:25 น. - ID 85500 
1245
2
0
22 มกราคม 2549 13:40 น. - comment id 554668
ฟากฟ้าทะเลฝันดั่งต้องมนต์ งดงามล้นแสงสีทองผ่องอำไพ แสงสีครามสคราญฟ้าแสนอุ่นใจ โอบอุ้มไล้เมฆาสู่อ้อมกาย เหมือนฝันวาดสู่อ้อมกอดมิเดียวดาย อบอุ่นกายสุขอุรามิคลอนคลาย ดั่งมนต์ร่ายดื่มดำให้ชื่นทรวง ส่งสุขดวงกมลนี้ให้อิ่มเปรมดิ์ อ่านบทกลอนน้องน้อยปักปลายฝัน จึงรำพันว่าไพเราะเสนาะเกษม ให้อิ่มเอมตัวอักษรดั่งร่ายมนต์ แด่หมู่ชนเข้าใจดั่งปันฝัน..
22 มกราคม 2549 15:33 น. - comment id 554687
ขอขอบคุณดาวเคียงเดือนเพื่อนผู้อ่าน พี่ผู้สานช่วยวิจารณ์งานเขียนน้อง ขอขอบคุณที่อ่านบทพร้อมตรึกตรอง รวมถึงเขียนคอมเม้นต์กลอนให้น้องอ่าน
23 มกราคม 2549 08:22 น. - comment id 554879
เช้าๆธรรมชาติสวยงามค่ะ กลอนสวยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
