หน้าส่วนตัว
เมื่อแสงเช้าทอประกายเป็นสายอ่อน
ตะวันรอนขึ้นแทนทันดวงจันทร์ฉาย
ราตรีลับดับเลื่อนค่อยเคลื่อนคลาย
กรุ่นกลิ่นอายอรุณรุ่งทุ่งผกา
แสงบรรจบพบพื้นที่ยืนอยู่
นำไออุ่นมาสู่ทุกคูหา
แสงยามเช้าให้ชีวิตจิตวิญญาณ์
เหล่าปักษา มวลแมลง แปลงพิลัย
อากาศเย็นสัมผัสเย็นจับร่าง
ไออุ่นยังคอยสร้างทางสดใส
สร้างความหวัง สร้างแรงแห่งดวงใจ
เทเข้าไปให้ท่วมท้นล้นแผ่นดิน
นี่แหละ ! คือชีวิตหลังน้ำค้าง
แสงยังสร้างความอบอุ่นกรุ่นไอผิน
แสงยามเช้าเปรียบดั่งพลังชีวิน
ถ้าแสงยังไม่สิ้นก็ดิ้นไป
แดนไกล ไลบีเรีย 10 ธ.ค. 2548 01:55 น. - ID 84122 
1291
1
0
10 ธันวาคม 2548 15:28 น. - comment id 545337
แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชมคับ ยังแต่งได้ดีเหมือนเดิมคับ ไม่ได้คุยกันตั้งนาน คงสบ่ยดีนะคับ ว่าง ๆ ก็โทรมาเล่นกะพี่ หน่อยละกัน
10 ธันวาคม 2548 15:44 น. - comment id 545339
รูปสวยนะคับ แต่งดีนะ แต่ว่า ไม่น่ามีตรงนี่แหละเลย มันสะดุดอารมณ์ ไม่งั้นเพราะกว่านี้นะ มาชื่นชมงานน้องรักเจ้า
11 ธันวาคม 2548 21:32 น. - comment id 545461
และแล้ว ก้อยังเพราะเหมือนนเดิมเลย นานๆจาได้อ่านกลอนชมธรรมชาติอย่างนี้ซักทีนึง แต่งบ่อยๆนะคับ
5 พฤษภาคม 2549 01:12 น. - comment id 575005
แต่ดีครับ แต่งบ้างครั้งอ่านแล้วยังรู้สึกเข้าไม่ค่อยถึงอารมณ์ ยังไงก็ลองแต่งหลายๆบทดูนะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
