๑ จากร่มเงาเราร่มรื่นชื่นลมร่ม จะพัดชมแผ่วเฉื่อยเอื่อยสังขาร์ ร่มแลเงาเนาว์แนบยังแอบพา ลำเพยว่าพาคลายบ่ายรอนโรย ๒ น้ำเย็นนิดหยิบยื่นชื่นกษัย ขอโพยภัยหลบร้อนยามอ่อนโหย ยามโรยแดดแผดพร่าอุราโรย พอได้โชยหายห่อนก่อนเร้นเงา ๓ อาทิตย์ส่องสอดทออยู่ริ้วริ้ว พระพลบพริ้วริ้วเพื่อมเชื่อมสันเขา พระภิเพกพรายพรูอยู่แผ่วเบา ลมก็เพลาเงาก็ครื้นชื่นลมลม ๔ สมคะเนเร่ขนายบ่ายร้อนร้อน เพียงหลบก่อนห่อนไห้ ได้สุขสม ให้ลมโรยโชยชื่นรื่นปรารมย์ คงชมโชยโรยอารมย์สมคะเนน ๕ ลมระริดปริดใบไม้อยู่เปรื่องเปรื่อง โชยลมเรื่องรอยโรยโดยระเหน ยามระแคะและระคายบ่ายจรดเยน พอจะเปนสร้อยอารมย์สมประคอง ๖ จากหยดน้ำริมใบไม้สายบ่ายแสง พอจะแยงแสงสะท้อนร้อนสนอง ระเหยให้เมื่อใบบังยังทำนอง ให้ลมต้องล่องระบัดใบละลอย ๗ หลังคล้อยค่ำย่ำโยชน์ระโนดฟ้า พริ้วพรมมาบ่ายฝนลมละห้อย แย้มแสงสิ่งส่องเร้นเย็นลามลอย ให้คอยคอยลอดมาบ่าอรุณ์ ๘ ณุรุนร่มชมชื่นรื่นแสงฟ้า บ่ายจะพาใต้แต้มใบได้ระอุ เพียงแผ่วแผ่วแนวฟองพองผุดพุ คงไม่ลุแนวพอรอร่มใบ ๙ ชื่นเอ๋ยชื่นลมร่มหลังบ่ายฝน ได้นิยลนำนิยามที่ถามไว้ หากยามแผดที่แผ่วลมอยู่ร่ำไร ใจหนอใจคงเย็นได้ในลำลอง ๑๐ ก็ยังหลบร่มใต้ใบไม้ที่บ่ายฝน ไม่ค้อนข้นลนค่อนร้อนสนอง เพราะร่มบังใบปริดริ้วระออง ฟ้าลำยองยิ้มละไมใบไม้รุ้ง ๑๑ จากแสงสีมีแสงจะเสียดส่อง ฟองฝอยฟองท้องฝนโปรยทิวทุ่ง รุ้งสามแสดแผดสามสายที่ปลายรุ้ง พอเฟื่องฟุ้งรุ้งเรืองเรื่องอัมไพ ๑๒ ก็แอบยิ้มเงาย้ายที่ปลายหน้า สุขเสพย์สิ่งยิ่งจะพาใจราไว้ รื่นระอองฟองฝอยฝนล้นฤทัย เพราะใจได้ฉ่ำบ่ายที่สายฝน ๑๓ อันเขาว่าสีทองทำนองรุ้ง คงพลอยพรุ้งรุ้งเฟื่องที่บ่ายท้น ใครหนอปั้นสรรค์สีให้บ่ายยล หรืออาทิตย์แสงท้นล้นระบาย ๑๔ พระอาทิตย์แห่งจิตกร ปาดแปลงป้ายแสดส้มซ้อนตอนร่ำบ่าย ฑิคัมพรมินอนรู้อย่างดูดาย จะแย้มไว้ระบัดบายที่ปลายฟ้า ๑๕ จากที่ร้อนยามบ่ายกระจายฝน จากที่เย็นย่ำฝนหลั่งพ้นบ่า จากที่โปรยโรยลมพรมอุรา จากทุ่งนาปลายหญ้าระดาระออง ๑๖ สร้อยพระแสงแรงบ่ายที่ได้เห็น เพราะหลบเร้นฝนโปรยมาโรยฟ้อง ร้อนก็เห็นเร้นได้รายระออง เย็นจะป้องต้องผิวริ้วอารมย์ ๑๗ ให้สมเหตุแห่งสิ่งไม่นิ่งเฉย หรือละเลยอารมย์ที่สุขสม เรานิยามความงามตามปรารมย์ ที่คำคมร่มรื่นยามชื่นเย็น.. ----------------------------------------------------
ธรรมาภิวัฏ 13 พ.ย. 2548 14:35 น. - ID 83377 
1307
7
0
13 พฤศจิกายน 2548 15:47 น. - comment id 537070
เฮ้ แอ๊บ ไปเที่ยวกันป่าวว่างไหม http://www.thaipoem.com/forever/board.php?boardid=4133 ไปสนุก ไปคุย ตกปลา เล่นน้ำ ร้องเพลง กัน อยากให้ไปนะ
13 พฤศจิกายน 2548 14:57 น. - comment id 537092
อ่านแล้วมันงง..งง..กง..ก๊งอยู่ ก็ไม่รู้แปลไม่ออกจะบอกให้ ด้วยโง่เขลาเบาปัญญาระอาใจ ร้างลาไกลกลอนกานท์นานหลายปี สวัสดีค่ะ ยินดีที่รู้จัก
13 พฤศจิกายน 2548 18:52 น. - comment id 537122
หุหุ กลอนพี่ก้อยัง ย๊าวว ยาวว ละก้อ เพร๊าะเพราะ อยู่เช่นเคย แวะมาให้กำลังใจนะคะ
13 พฤศจิกายน 2548 20:23 น. - comment id 537129
แต่งได้ดีมากๆๆ ค่ะ ขอชื่นชมค่ะแวะมาทักทายและทำความรู้จักค่ะ
13 พฤศจิกายน 2548 22:17 น. - comment id 537146
..มาทักทายอ่ะครับ..
13 พฤศจิกายน 2548 22:29 น. - comment id 537147
เมื่อวานจะชวนไปทานข้าว คุณครูใหญ่ รร เล็ก มากทม. เพื่อนไปทานข้าวกันหลายคน แต่ไม่รู้จะติดต่อคุณอย่างไร ไม่เป็นไรนะ อัลมิตราทานเผื่อแล้วค่ะ
14 พฤศจิกายน 2548 11:18 น. - comment id 537262
14 พฤศจิกายน 2548 14:02 น. - comment id 537320
ขออำภัยท่านที่พิมพ์ผิดไปเยอะ
14 พฤศจิกายน 2548 19:35 น. - comment id 537397
คุณก็ยังเป็นคุณคือว่า...เก่งเหมือนเดิม แต่ที่เพิ่มเติมคือ ความสามารถค่ะ
16 พฤศจิกายน 2548 15:58 น. - comment id 538032
โอ้ว อ่านแล้วละลายๆๆ เก่งจังเลยค่ะ กลอนละเอียดอ่อนมากเรย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
