แดดหลบตาใต้เมฆเสกแสงสาด ใสทองวาดประหลาดใจ ... ไม่เคยเห็น คล้ายสะพานสานนิมิตจิตร่มเย็น บรรเทาเข็ญร้อนแรงแสงตะวัน แสงฉายฉานผ่านตามาทาบจิต เทพใดฤๅนฤมิตเพื่อชิดฝัน สะพานข้ามครามฟ้าคราผูกพัน ห้วงสวรรค์เชื่อมต่อทอทองทา แสงใสแห่ง "รัศมีตะวัน" พรรณสายรุ้ง เทียบงามมุ่งหมายผลดลคุณค่า ดวงแดดอุ่นหลบวุ่นวาย คล้ายหลบตา ผ่อนแสงจ้าสัมผัสชัดแสงรัก เพียงลมพัดกระจายเมฆคลายคลี่ เผยโฉมดวงแดดสีแสดประจักษ์ หลบตาแสงแห่งห้วงดวงแดดทัก เพียงช่วงพักสะพานงาม ... ไม่ข้ามพ้น.
26 กันยายน 2548 00:31 น. - comment id 519009
อ่านงานขำยามนี้ที่ใกล้หลับ หัวเราะรับอารมณ์รื่นชื่นใจหนอ ขอขอบคุณอุ่นไอใจเคลียคลอ แทนทดท้อวันนี้ที่ผ่านมา วันนี้เหนื่อยใจเหนื่อยกายมาทั้งวัน ........แด่คุณแดดเช้า
26 กันยายน 2548 00:45 น. - comment id 519013
สวัสดีค่ะคุณแดดเข้าแวะมาเยี่ยมชมงานกลอนของคุณแดดเช้าค่ะ
26 กันยายน 2548 00:47 น. - comment id 519014
หน้าแตกจริงๆ คห1 ของคนป่าเขานะ... commend กลอนข้างบน แต่มาทักทายกลอนข้างล่าง นางท่าจะเหนื่อยเอาจริงๆ ไม่เป็นไรนี่นะ ก็ตั้งใจมาอ่านกลอนสะพานตะวันอยู่แล้ว เพราะชอบชื่อกลอนนี้มากๆ คือภาพสร้างลวงตาครามองเห็น ก็คงเช่นคนสร้างภาพใจวาบหวิว หลอกให้รักแล้วทิ้งเป็นแถวทิว กี่คนกริ้วจากเขาน่าเศร้าใจ ....แด่คุณแดดเช้า (ไม่ผิดแน่ๆ คราวนี้)
26 กันยายน 2548 00:49 น. - comment id 519015
สวัสดีค่ะคุณน้ำตานางยินดีรู้จักค่ะ
26 กันยายน 2548 00:56 น. - comment id 519017
ขออนุญาตคุณแดดเช้า มาทักทายคุณนิรนาม/ แก้ว กลางไพร นะ นางยินดีที่ได้รู้จักคุณเช่นกันค่ะคุณนิรนาม/ แก้ว กลางไพร หรือคุณแก้ว .........แด่คุณแก้วนะ
26 กันยายน 2548 01:01 น. - comment id 519018
ทอดสะพานให้ข้ามยามแดดทัก ตะวันพักหลังเมฆาราสาดแสง นฤมิตสะพานใจใช้สำแดง ลดร้อนแรงแห่งห้วงดวงสุริยัน รัศมีดวงตะวันทาทองทาบ อบอุ่นอาบเมฆไว้เกินใจฝัน เพียงสายลมพัดกระหน่ำย้ำชีวัน ก้าวให้ทัน..ก่อนหมดแสง..แห่งสุริยา
26 กันยายน 2548 01:02 น. - comment id 519020
ขอขอบสำหรับคุณมิตรภาพค่ะ
26 กันยายน 2548 07:25 น. - comment id 519036
ฝีมือมหัศจรรย์...!!
26 กันยายน 2548 09:30 น. - comment id 519059
ใช้*ราว*ดวงใจค่อยค่อยก้าว หยิบฝันพราวดาวดวงแสนสวยใส ดึงสายรุ้งมาพันกายหอมห่มใจ ต่อสายใยสะพานรักนะนักกลอน ขวัญเคียงใจกุมมือมั่นข้ามตะวันสะพาน เพื่อรอสานรอภักดิ์รักออดอ้อน ให้โลกสวยด้วยน้ำใจเอื้ออรชร ด้วยกานท์กลอนจากแรงใจจากไฟรัก แล้วนิทราในฝันฉันมีเธอ คอยเสนอคอยสนองแสนภูมภักดิ์ เป็นเงาใจกันและกันนะที่รัก คือแน่นหนักเมตตตากันขวัญสัญญา สะพานตะวัน..แรงร้อนรออ่อนอุ่น รอละมุนแดดเช้าเฝ้าโหยหา ตะวันสีทองราวธรรมครองสายธารา โอบกอดหล้านภาไกล..ใจ..หลงคอย..!!!!
26 กันยายน 2548 10:09 น. - comment id 519080
สวัสดีจ้า มาขอใช้สะพานข้ามตะวันไปปลายขอบฟ้าโน้น ปลายขอบฟ้ามีใครรอไหมหนอ ฉันจะขอขึ้นสะพานตามหาฝัน ที่ต้นทางมองหาไม่เจอะเจอกัน สะพานตะวันพาฉันข้ามสู่กาลเวลา แหะๆๆไม่เข้าอีกหล่ะ
26 กันยายน 2548 11:10 น. - comment id 519109
คนละ ภาคฟากฟ้านภากว้าง คนละ ทางดำเนินเหิรเวหน มีสะพาน..มิตรภาพ..ทาทาบชนม์ เชื่อมสกนธ์ สานสัมพันธ์นิรันดร์กาล..
26 กันยายน 2548 11:48 น. - comment id 519126
อ่านแล้วเป็นงานที่ใช้คำงาม เน้นอารมณ์ ชอบครับ แต่บทจบเหมือนจังหวะเสียงของกลอนที่เน้นเนื้อหา ซึ่งดูแปลกๆไป กับอารมณ์ \"แดดลา\"ข้างบนเป็นบทกวีเน้นทางอารมณ์ที่เยี่ยมครับ
26 กันยายน 2548 12:56 น. - comment id 519169
งานงามเสมอเลยนะคะ ชื่นชอบค่ะ
26 กันยายน 2548 12:56 น. - comment id 519170
มือใครหนอทอรุ้งที่คุ้งฟ้า ปลูกเมฆาผลิดอกออกช่อหวาน ระบายแสงแต่งสีระวีวาร รุ้งสะพานโค้งเคียวเกี่ยวดวงใจ เกี่ยวตะวันมั่นคงตรงสุดฟ้า กับดวงตาของผู้รู้ฝันใฝ่ เกิดเรื่องราวก้าวย่างหนทางไกล จากฝุ่นไอดินน้อยถึงร้อยดาว ด้วยมือเธอเพ้อร่ำในคำเขียน ฉันต่อเทียนสว่างอุ่นคุ้นคืนหนาว ในความเงียบฉันอ่านฝันเรื่องราว สุขและร้าวเคล้าคละ ณ บทกวี วันนี้เจ๊หายไปไหนเนี้ย คิดถึงนะค๊ะ
26 กันยายน 2548 13:11 น. - comment id 519182
สะพานตะวันจ๋า อย่าเพิ่งทอดผ่านมา เพราะฉันนี้หนา ร้อนมากๆเลยค่า อิอิอิ กลอนพี่เค้าออกจะสวยงาม แต่พอดีตอนที่น้องตอบกระทู้เนี่ย ห้องน้องร้อนมากแอร์เสีย
27 กันยายน 2548 04:09 น. - comment id 519548
ร้อนแดดนะครับ.. หลบร่มหน่อย (มาแซว)