โผผกกิ่งโน้นมากิ่งนี้ นกน้อยบินผินวิถีเป็นทีท่า เริงร่าจนบ่ายคล้อยก็อำลา พากันบินสู่ฟ้านภากว้าง คือครรลองทางเดินของวิหก ต้องโหหกเคลื่อนเวียนเปลี่ยนถิ่นฐาน เปลี่ยนวิถีครองเรือนตามวันวาร ตามฤดูกาลแปรผันไม่จีรัง
17 กันยายน 2548 12:39 น. - comment id 516318
หากเป็นนกก็ดั่งนกปีกหัก กับความรักที่พังไม่สุขสม คงเช่นนกไฟที่ตรอมตรม เมื่อคู่ชมจบชีวิตตลอดกาล ... หุ หุ หุ ... แวะมาแจมแต่ว่าไม่เกี่ยวกะเรื่องที่แต่งอะนะ ก็ไม่ว่าชีวิตนกหรือชีวิตคนก็ไม่จีรังค่ะ ... วันนี้อยากทำอะไรก็ให้ทำให้เต็มที่ เผื่อไม่มีวันพร่งนี้ให้เราทำ และสิ่งที่ทำต้องไม่เดือดร้อนตัวเราและคนอื่นด้วยนะจ๊ะ .. แวะมาทักทายจ้า...
19 กันยายน 2548 20:58 น. - comment id 516923
นกน้อยบินโผผิน สู่แดนดินถิ่นสุขสันต์ แถมลอยลมชมตะวัน สุขจริงนั้นสุขกันจริง กลอนน่ารักดีค่ะ
24 กันยายน 2548 15:14 น. - comment id 518587
จากกิ่งนู้นกิ่งนี่ที่ผละผก ปีกวิหคเสรีมิล้าอ่อน จากต้นนั้นต้นนี้มีร่มพร เอื้ออาทรความรักให้พักพิง