สนเพลิดเพลินเดินชมป่าพนากว้าง สองฝั่งทางสวยสดงดงามยิ่ง ทั้งพืชพรรณธัญญางามตาจริง ล้วนแต่สิ่งชวนชมที่สมใจ มวลดอกไม้มากมายหลายหลากสี เขียวขจีกลางพนาพาสดใส ดอกพุฒซ้อนหอมระรื่นแสนชื่นใจ แย้มดอกใหม่บริสุทธิ์บุษบา แดงระเรื่อเจือขาวพราวสะพรั่ง ประดุจดังเมืองสวรรค์ชั้นเวหา เหลืองอร่ามงามระยับจับนัยน์ตา โน้มระย้าห้อยระย้อยสร้อยราตรี ภูมรินทร์บินดอมดมผสมเคล้า ดูดดื่มเอาน้ำหวานพาลบินหนี จากดอกหนึ่งสู่ดอกหนึ่งซึ้งฤดี อิ่มเต็มที่บินเริงร่าถลาลม ยิ่งล้ำลึกเดินมาในป่ากว้าง มองข้างทางช่างสดใสไร้ขื่นขม ทั้งขุนเขาลำเนาป่าล้วนน่าชม เสียงระงมวิหคซ้องร้องเรียกกัน แสนเพลิดเพลินเดินหลงทางกลางป่าใหญ่ ฉันตกใจ...ตื่นภวังค์...นั่งใจหวั่น ความสว่างของดาวเดือนและแสงจันทร์ ปรากฏฉัน...ฝันกับเขา...เท่านั้นเอง
10 กันยายน 2548 16:33 น. - comment id 514001
ป่าสวยๆแบบนี้น่าหลงค่ะ เพียงในฝันยังดี
20 กันยายน 2548 07:21 น. - comment id 517025
ขอหลงป่าด้วยคนจะได้ไหม ขอหลงไปในป่ากว้างอย่างแก้วว่า หลงป่าสวยคงสนุกสุขชีวา แต่ว่าป่าของแก้วนั้นแค่ฝันหรือ ????
22 กันยายน 2548 06:50 น. - comment id 517665
สวัสดีค่ะคุณคนทะเล...สวัสดีค่ะคุณนิติยินดีรู้จักค่ะ อยากรู้จัก...พี่พี่...ที่นี่นัก ขอสมัคร...เป็นน้องใหม่...ได้ไหมพี่ ด้วยใจรัก...อักษร...อ้อนพาที วอนพี่พี่...ช่วยแนะนำ....แก้วทำตาม
9 มีนาคม 2550 18:05 น. - comment id 668218
ป่าคุณแก้ว สวยงามนะคะสวยทั้งป่า งามทั้งบทกลอนค่ะ
8 พฤษภาคม 2550 22:49 น. - comment id 692732
ขออนุญาตนำบทกลอน.....หลงป่า....ไปโพสถ์ใหม่ที่.....http://www.thaipoem.com/forever/my_home.php?mid = 22953 นะคะ เพื่อเป็นการรวมบ้านของ แก้ว กลางไพร เอง ค่ะ ...ขอนุญาต ค่ะ