๑ ส่ำเสียงสำเนียงในไพรป่า นกหลาร่ายบินระเริงร่อน หมู่ขอนแมกไม้ไม่ต่างขอน ยืนต้นโรยรอนรอนตะวัน ๒ ใต้ต่ำป่าใบมีใบไม้ ร่ายไม้ลมรายยังผายผัน พฤกษ์ใบยังรื่นโบกตะวัน ยามบ่ายโรยวันมิผันแรง ๓ แรงลมยังรักในใบไม้ หลุดร่ายเริงรายอยู่ทุกแห่ง ทุกธารยังหยาดสะท้านแรง โขดหินก็ทนแรงธารสะท้อน ๔ ปลายังว่ายหมู่สัตว์ยังยินดี รักกันไมตรีไม่มีผ่อน สะพายเป้เร่แสงตะวันรอน ต่ำใต้สายรอนยังเริงใจ ๕ ใจหนึ่งก็ห่วงในดวงป่า ป่างามหนักหนามาผลาญไหม้ ไฟป่าผีเมืองหรืออย่างไร ผีไฟผีโขนโค่นต้นธาร ๖ มือหนึ่งตีนหนึ่งกับตัวเปล่า ขยาดเขาเราเปล่าจะหาญหาญ เขาทิ่มฉาดเฉือนอย่างเรือนราญ ผลักผลาญตีนมัดตะรางกรง ๗ กรงกายขังได้จะขังหมด หยาดใจทุกหยดไม่ลืมหลง เร้นป่าโบยบินยังยิลยง คู่คงเคียงใต้ใบไม้นั้น ๘ ฟันมีดฟาดโค่นจะโจนแลก ตำบี้ตะบันแหลกจะรองบั้น รองเลือดหยาดรินห้วยดินดำ ดำป่าคืนคำให้คงไพร ๙ ยักษ์ใหญ่มันฆาตกระทำฆ่า หักรากถอนหญ้าสัตว์ร้องไห้ เลือดสัตว์เลือดคนก็จนใจ ธารไหลรินรานเป็นธารแดง ๑๐ น้อยสัตว์ใหญ่น้อยตระหนกตื่น ค่ำคืนก็เงียบสงัดแห่ง ส่ำสัตว์เร้นหายนัยตาแดง แห้งโหยโรยแรงระแหงดิน ๑๑ กินดินกินฟ้ามันกินหมด กินใจหมดจดกระแสสิ้น สายเลือดสายน้ำตาจะหลั่งริน สุดสิ้นสายฝนเมื่อพ้นคืน ๑๒ ชีวิตเราหนึ่งแค่ใบไม้ หักต้นโค่นหักปลายจะมิฝืน กลายซากสู่ดินจะกลับคืน หากคืนป่าได้หมายแลกกัน ๑๓ ปืนเขาจ่อเราเรามิจ่อ เอาเถิดสุดพ่อจะขอท่าน รักกวางตัวนี้จะปาดปัน เฉือนเนื้อแทนกันท่านจะเอา ๑๔ เปรี้ยงปืนลั่นแล้วที่แนวป่า ก่นเสียงทอด่าจากป่าเขา ผีพรากวิญญาณท่านจากเรา ร่างเปล่าใช่ไปแต่วิญญาณ ๑๕ หมู่สัตว์ระส่ำร่ำไห้ หมู่ไพรซบใบดังไฟผลาญ ใบไม้เลื่อนลอยในวิญญาณ โรยใบเบิกทางสู่ธารนั้น ๑๖ เขาโค่นโค่นใบเราจักผลิ ผลิใบจากดำริหัวใจท่าน แทนกิ่งกล่นใบทุกเชิงชั้น โอบพลันป่าผืนจะคืนมา ๑๗ ชาวเมืองชาวบ้านจะขานเล่า ตำนานลำนำเก่าจะก่นหา ใครหนอระกำในอุรา รู้ฟ้ารู้ป่าเพลานี้ ๑๘ วันนี้ผีร้ายมันเร้นรู แต่ตายังดูอยู่ทุกที่ ความเก่าค่าเก่าของคนดี จะมีที่ไว้ทางหรืออย่างไร ๑๙ มีดนั้นอาจยังเก็บฝัก ลับใหม่อาจชักมาเฉือนได้ เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ แล้วจะมีหูใครได้ยินเพลง ๒๐ ซ้ำแล้วซ้ำรอยอยู่อย่างนั้น ใครกันที่มันมากุมเหง ปืนมืดอิทธิพลผีนักเลง จะยำเกรงทำไมท่านเจ้าขา ๒๑ สืบท่านนั้นจากไปนานแล้ว สืบสิ่งทิ้งแนวไว้หนักหนา มรดกแห่งโลกไพรพนา ใครรักษาใครได้แล้วใครทำ ๒๒ ป่ายังรกนกน้อยยังร้องเพลง ป่าบรรเลงเพลงป่าทุกโตรกถ้ำ ธารยังไหลเซาะหินห้วยดินดำ ทุกคำป่ายังค้ำทุกคำเมือง ๒๓ ป่าอยู่เมืองจะอยู่คู่กับโลก ทุกข์โศกโลกอยู่ยังเล่าเรื่อง ป่าหายเมืองหดก็หมดเปลือง หมดเรื่องเปลืองเปล่าเมื่อเช้านั้น ๒๔ หมู่สัตว์จะอยู่ในที่ไหน ป่าหดทดใบใครจะฝั้น ดอกไม้จะบานที่ไหนกัน แล้วเราหรือท่านจะคงทน ๒๕ แดดร้ายตะวันหฤโหด เผาผลาญฉาดโฉดไปทุกหน คนแห่งแหล่งนี้หรือจะทน ทานทนทนทานสักปานใด ๒๖ สืบเอ๋ยสืบร่างยังสืบป่า สืบปราชญ์ปรัชญาป่ายังได้ ร่มร่างสืบเปรื่องชำเรื่องไกล มอบไว้ร่มเงาเนาว์แผ่นดิน ๒๗ เราทุกผู้เราทุกคนที่เกิดก่อ สืบใจสานทอในทุกถิ่น ทุกใบใต้ร่มไม้ยังได้ยิน เสียงสืบมิสืบสิ้นจากใจเรา ๒๘ จะก้าวย่างตามทางที่สานสืบ ลบรอยคราบหลืบทุกคืบเขา ทุกพงดงย่างอย่างแผ่วเบา แต่มิเบาเสียงเราย่างศรัทธา ๒๙ หลับตานอนเถิดสืบวิญญาณเจ้า อังคารเผาปลิวโปรยในเวหา สู่แดนดินถิ่นงามอร่ามตา เราจะมาก้าวย่างตามทางไพร. มูลนิธิสืบนาคะเสถียร ซึ่งตั้งขึ้นเพื่อสานต่อเจตนาของคนกล้าแห่งป่าไม้ ได้จัดกิจกรรมรำลึก 15 ปี แห่งการจากไปของสืบ นาคะเสถียร โดยมีไฮไลต์อยู่ที่คอนเสิร์ต "สืบภู สืบไพร สืบใจ" ในวันเสาร์ที่ 3 กันยายน 2548 เวลา 18.00 น. ณ หอประชุมใหญ่ธรรมศาสตร์ (ท่าพระจันทร์) บัตรราคา 300,500,800 และ 1,000 บาท ซื้อได้ที่โรบินสัน สาขาสีลม- รัชดาภิเษก, ร้านน้อง ท่าพระจันทร์, ร้านเทปเจไดเดอะมอลล์ บางกะปิ หรือที่กลุ่มดินสอสี โทร.0-2 623 2838-9 และมูลนิธิสืบนาคะเสถียร โทร.0-2224-7838-9
30 สิงหาคม 2548 21:04 น. - comment id 510017
"สืบภู สืบไพร สืบใจ\" สวัสดีค่ะ จะช่วยประชาสัมพันธ์ในหน่วยงานให้ค่ะ
30 สิงหาคม 2548 21:13 น. - comment id 510021
ผมขอร่วมไว้อาลัยรำลึกถึงคุณสืบด้วยคนครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 00:10 น. - comment id 510097
ร่วมลำรึกถึง สืบ นาคะเสถียร ด้วยคน
31 สิงหาคม 2548 07:25 น. - comment id 510128
อ่านแล้วขนลุกค่ะ เคยอ่านประวัติ วันนี้ได้อ่านกลอนก็ยิ่งทึ่งในความมุ่งมั่นค่ะ
31 สิงหาคม 2548 08:32 น. - comment id 510136
ร่วมลำรึกถึง สืบ นาคะเสถียร บุคคลที่อยู่หนึ่งในดวงใจเรา ...... เสมอค่ะ
31 สิงหาคม 2548 09:28 น. - comment id 510145
พี่พุดมาชื่นชมค่ะ งานงามใจจิตสำนึกมากค่ะ และ พีพุดไพรใจสาวบ้านนา ขอฝากงานเกี่ยวกับวีรบุรุษไพร ให้ไปอ่านยามมีเวลานะคะ ด้วยรักคารวะในงานงามค่ะ พี่พุดไพรhttp://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=75596 และด้วยความเศร้าสุดใจในนาทีนี้ พร้อมกับแรงบันดาลใจจาก *การอ่านอนุสารอสท..นิตยสารท่องเที่ยวที่มียอดจำหน่ายสูงสุด *ฉบับมรดกไทยมรดกโลก*ฉบับล่า ที่เขียนถึงสุภาพบุรุษชาติไพรผู้กล้า ผู้คือวีรบุรุษในดวงใจของไพล *คุณสืบ..นาคะเสถียร* เอาไว้ในเรื่อง *ห้วยขาแข้งทุ่งใหญ่นเรศวร*โดยคุณธเนศ งามสม* ว่า... .......... ......... *สิบกว่าปีที่ผ่านมา คงไม่มีใครไม่เคยได้ยินเรื่องราว ของสืบ นาคะเสถียร ชายผู้ทำทุกอย่างเพื่อปกป้องสัตว์ป่าและป่าไม้ และ... การสำรวจประชามติความคิดเห็นของคนไทยในรอบ50ปีที่ผ่านมา สืบถูกจัดเป็นสามัญชนที่น่าเสียดายในการจากไปมากที่สุด เป็นอันดับสองรองจากหลวงปู่ แหวนสุจิณโณ เป็นบุคคลที่มีผู้ระลึกถึง มากกว่าผู้มีชื่อเสียงทางสังคมอีกหลายสิบหลายร้อยคน* .............. ............. ..............เพราะเหตุใดเป็นเช่นนั้น พุดไพรหวังท่านไปซื้อหามาอ่านเอาเอง หากอยากทราบความเป็นมาเป็นไป ที่น้อยคนไทยนักจักลืมเลือนวีรกรรมของ ท่านสุภาพบุรุษนักสู้เพื่อพิทักษ์ป่าผู้นี้ ที่ยอมพลีสังเวยชีวิตด้วยเสียงปืน ในบ้านพักหลังกะทัดรัดที่ตั้งอยู่โดดเดี่ยว ที่ได้ใช้เป็นที่ทำงานจนลมหายใจสุดท้าย ในเช้ามืดวันที่ 1 กันยายน 2533.... .........
31 สิงหาคม 2548 11:29 น. - comment id 510162
ร่วมรำลึกถึงคุณสืบ นาคะเสถียรด้วยค่ะ
31 สิงหาคม 2548 11:47 น. - comment id 510175
ร่วมรำลึกถึงคนดีครับผม...
31 สิงหาคม 2548 16:36 น. - comment id 510259
ขอบพระคุณทุกท่านครับ
31 สิงหาคม 2548 18:25 น. - comment id 510315
แวะมาสวัสดียามค่ำๆ ค่ะคุษธรรมาภิวัฏ
31 สิงหาคม 2548 22:20 น. - comment id 510423
รู้จักชื่อของคุณสืบ นาคะเสถียร ครั้งแรก จากนิตยสารฉบับหนึ่ง ตอนนั้นยังเรียนอยู่ประถมฯ ต้นๆ พอได้อ่านเรื่องราวของผู้ชายคนนี้แล้ว รู้สึกชื่นชมเขามาก นอกจากจะเป็นนักอนุรักษ์แล้ว เขายังเป็นนักสู้อย่างแท้จริง ร่วมไว้อาลัย นักสู้แห่งป่าห้วยขาแข้ง สืบ นาคะเสถียร